ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΙΤΑΣΜΑ ΣΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΥΠΡΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ!
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΔΡΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΑ!
Η υπόθεση των υποθαλάσσιων υδρογονανθράκων όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά κυρίως στις απέραντες θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, λαμβάνει μια νέα συγκλονιστική τροπή, μετά την ανακάλυψη πολύ μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου από το Ισραήλ σε περιοχή που εφάπτεται με τα θαλάσσια σύνορα της Κύπρου αλλά και τη βεβαιότητα, σχεδόν, για ύπαρξη, περίπου, ανάλογων αποθεμάτων στη θαλάσσια περιοχή Κρήτης-Αιγύπτου-Κύπρου, μαζί και στις θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας-Καστελλόριζου-Κύπρου!
Οι διαγραφόμενες εξελίξεις στον υποθαλάσσιο ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου είναι βέβαιον ότι δεν θα αλλάξουν σε βάθος μόνο το γεωφυσικό αλλά και τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής, πράγμα που πιθανότατα να αναζωπυρώσει παλιές και να τροφοδοτήσει, δυστυχώς, νέες σφοδρές εντάσεις, σκληρές αντιπαραθέσεις, και, ίσως, ανεπιθύμητες συγκρούσεις!
Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της χώρας μας, προφανώς για να μην ενοχλήσουν το κατεστημένο της Άγκυρας αλλά και το αμερικανονατοϊκό πλέγμα «συμμαχίας» , κρύβουν ως η στρουθοκάμηλος το πρόβλημα των υδρογονανθράκων, ενώ παρασκηνιακά αναζητούν διεξόδους «συνεκμετάλλευσης» των οποιονδήποτε κοιτασμάτων με εκχώρηση στην πράξη κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και με πλήρη παραβίαση του ισχυρότατου Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας!
Όλα δείχνουν ότι με τους ως άνω απαράδεκτους προσανατολισμούς συνδέεται η επίσκεψη αυτές τις μέρες του Γ. Παπανδρέου στο Ερζερούμ, όπου η Τουρκία διοργανώνει συνάντηση πρέσβεων με θέμα: «Η τουρκική οπτική για την παγκόσμια και την περιφερειακή τάξη, μια διπλωματία με όραμα!»
Είναι πολύ χαρακτηριστικό για τη στάση των μέχρι τώρα ελληνικών κυβερνήσεων ότι έχουν δώσει πράσινο διαβατήριο στο ευρωπαϊκό ταξίδι της Τουρκίας, χωρίς να θέσουν ως ελάχιστη, έστω, προϋπόθεση την κύρωση από μέρους της Άγκυρας της Συμφωνίας για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, πράγμα που θα επέλυε, σχεδόν, αυτομάτως, τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο και τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, που μπορεί να αποδειχθούν και οξύτερες!
Στο μεταξύ, άμεσες ενέργειες μεταξύ των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας για την κατάρτιση γεωπολιτικού, οικονομικού και τεχνικού σχεδιασμού σε σχέση με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου σε ολόκληρη την περιοχή γύρω από την Κύπρο, εισηγείται, με δηλώσεις του στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος», ο Έλληνας εμπειρογνώμονας, Ηλίας Κονοφάγος, ο οποίος ήταν γενικός διευθυντής Έρευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων της Ελληνικά Πετρέλαια.
Σύμφωνα με τον κ. Κονοφάγο, ο οποίος έχει στενή συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίων, οι επικείμενες επισκέψεις στην Κύπρο της Άνγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί -αλλά και αυτή του Ντ.Μεντβέντεφ που προηγήθηκε- δεν είναι άσχετες και με το νέο ενεργειακό χάρτη και τη νέα γεωπολιτική στρατηγική που διαμορφώνεται για τη μείζονα περιοχή, κάτι που δεν πρέπει να αφήσει αμέτοχη την Ελλάδα.
Όπως αναφέρει, την Τετάρτη, 29 Δεκεμβρίου 2010, στα θαλάσσια σύνορα Κύπρου-Ισραήλ, ανακοινώθηκε επίσημα η ανακάλυψη του μεγαλύτερου κοιτάσματος φυσικού αερίου που πραγματοποιήθηκε τα 10 τελευταία χρόνια στον κόσμο, το «ΛΕΒΙΑΘΑΝ», το οποίο περιέχει 0,5 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ποσότητα που αντιστοιχεί στις σημερινές ανάγκες της Ελλάδας για 100 χρόνια.
«Οι χαρτογραφημένες εικόνες των κοιτασμάτων που ανακαλύφθηκαν και δημοσιεύτηκαν (Dalit, Τamar και Leviathan) και αυτών που πρόκειται να ανακαλυφθούν (Οικόπεδο 12 και όχι μόνο) μιλάνε από μόνες τους», τονίζει ο κ. Κονοφάγος.
Τα συνολικά αναμενόμενα απολήψιμα αποθέματα, από μόλις τρία θαλάσσια ερευνητικά οικόπεδα, φθάνουν τα 2 τρισ. κυβικά μέτρα, σημειώνει και προσθέτει ότι η μείζων περιοχή μεταξύ Κρήτης, Κύπρου και Αιγύπτου, μπορεί να περιέχει επί πλέον απολήψιμα αποθέματα, μέχρι και 15 τρισ. m3 φυσικού αερίου (αντιστοιχούν σε 30 χρόνια των αναγκών της Ευρώπης).
Αναλύοντας τις απόψεις όλων των ειδικών πετρελαιογεωλόγων που ασχολούνται με τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ο κ. Κονοφάγος λέει ότι διαπιστώνεται πως υπάρχουν, επίσης, εξαιρετικά σημαντικές προοπτικές ανακάλυψης κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη μείζονα περιοχή μεταξύ Κρήτης-Αιγύπτου και Κύπρου.
Επίσης, προτείνει να τεθούν επί τάπητος μεταξύ των δύο κυβερνήσεων οι δυνατότητες συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων που υπάρχουν μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου και να καθοριστούν επίσημα τα όρια των Οικονομικών Ζωνών ανάμεσα στις δύο χώρες.
Καταλήγοντας, ο κ. Κονοφάγος εισηγείται ότι η Ελλάδα πρέπει να ανοίξει ερευνητικές περιοχές νότια της Κρήτης για να ανακαλυφθούν τυχόν επιπλέον αποθέματα φυσικού αερίου, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ενεργειακές συνέργειες με την Κύπρο και κοινό αγωγό προς την Ευρώπη.
Για πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών της ISKRA, παραθέτουμε ρεπορτάζ του εξαίρετου δημοσιογράφου Νίκου Μελέτη, δημοσιευμένο Έθνος της Δευτέρας (03/01/2011)
«ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ» Ο ΛΕΒΙΑΘΑΝ!
Το Τελ Αβίβ εξασφαλίζει ενεργειακή αυτάρκεια για 100 χρόνια και έχει τη δυνατότητα εξαγωγών. Γενικός συναγερμός στην Ανατολική Μεσόγειο για την οικονομική και γεωστρατηγική διάσταση των ανακαλύψεων
Στην επίσημη επιβεβαίωση ότι το κοίτασμα Λεβιάθαν που έχει εντοπισθεί εκατόν τριάντα χιλιόμετρα από τις ακτές του Ισραήλ περιλαμβάνει σχεδόν 450 δισεκατομμύρια m3 φυσικού αερίου, προχώρησε η αμερικανική εταιρεία Noble Energy, η οποία έχει αναλάβει την έρευνα και εκμετάλλευση του κοιτάσματος από κοινού με ισραηλινές εταιρείες.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη του κοιτάσματος είχε γίνει τον περασμένο Ιούνιο, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται και επιστημονικά (καθώς προηγήθηκαν γεωτρήσεις στην περιοχή) το μέγεθος του Λεβιάθαν, κατατάσσοντάς το στην πιο σημαντική παγκοσμίως ανακάλυψη κοιτάσματος φυσικού αερίου της τελευταίας δεκαετίας.
Αν και η εκμετάλλευση του κοιτάσματος δεν προβλέπεται να ξεκινήσει πριν από το 2017, ο εντοπισμός των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου αλλάζει σημαντικά τα στρατηγικά δεδομένα της ευρύτερης περιοχής.
Το Ισραήλ από εξαρτώμενη ενεργειακά χώρα, σε ένα εχθρικό περιβάλλον πλούσιο σε ενεργειακούς πόρους, με τα κοιτάσματα που έχουν εντοπισθεί εξασφαλίζει ενεργειακή αυτάρκεια για τα επόμενα 100 χρόνια και έχει τη δυνατότητα να εξάγει φυσικό αέριο και προς την Ευρώπη ή σε άλλες αγορές.
Η οικονομική αλλά και η γεωστρατηγική διάσταση των ανακαλύψεων έχουν σημάνει γενικό συναγερμό στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς τα κοιτάσματα αυτά εντοπίζονται μεν σε περιοχές ισραηλινής κυριαρχίας, αλλά γειτνιάζουν με τις θαλάσσιες ζώνες της Αιγύπτου και του Λιβάνου, ο οποίος βρίσκεται σε «κατάσταση πολέμου» με το Ισραήλ.
Ο Λίβανος ήδη παρενέβη δηλώνοντας ότι το Ισραήλ δεν νομιμοποιείται να αρχίσει την άντληση φυσικού αερίου από μόνο του και προανήγγειλε την έκδοση αδειών έρευνας και εξόρυξης εντός του 2012, με το Ισραήλ να προειδοποιεί ότι θα προασπίσει ακόμη και με στρατιωτικά μέσα τους ενεργειακούς πόρους του.
Ο ενεργειακός πυρετός στην Αν. Μεσόγειο δεν αφήνει αδιάφορη φυσικά την Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία. Με τη Λευκωσία να ελπίζει ότι το «Οικόπεδο 12» στα όρια της ΑΟΖ της, το οποίο ερευνά η Noble Energy, κρύβει και αυτό φυσικό αέριο, τη χώρα μας να αντιμετωπίζει θετικά έναν υποθαλάσσιο αγωγό από το Ισραήλ μέχρι την Ελλάδα και κατάληξη τη Δυτική Ευρώπη, και την Τουρκία να επιχειρεί σε όσες περιοχές δεν μπορεί να παρέμβει, επικαλούμενη «ζωτικά συμφέροντά» της, να χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τα συμφέροντα των «Τουρκοκυπρίων» για να αμφισβητήσει συμφωνίες όπως αυτή μεταξύ της «Κύπρου και του Ισραήλ».
Ακολουθεί, επίσης, άρθρο του Δημήτρη Μπαμπασίκα από την ΑΥΓΗ της Κυριακής 02.01.2011:
ΑΠΟ ΤΟ "ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ" ΣΤΟ "ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ ΣΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ"!
Πολλά ακούγονται και γράφονται τελευταία για την πετρελαιοπιθανότητα περιοχών της χώρας μας. Αν γυρίσουμε όμως λίγο πίσω, θα δούμε ότι είχε προηγηθεί μια πλήρης απαξίωση της έρευνας υδρογονανθράκων για πάνω από 15 χρόνια. Το θέμα είχε επίσης υποβαθμιστεί και από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ.
Σημειώνω μερικές εξαιρέσεις μεταξύ των ελαχίστων: Από το περιοδικό "Ενέργεια" Απρίλιος του 2001, όπου μεταξύ άλλων ο εκδότης του σε άρθρο με τίτλο: "Σε απαξίωση η έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας" έγραφε: "...Η υπόθεση της έρευνας και εκμετάλλευσης του πετρελαϊκού δυναμικού της Ελλάδας είναι μία εξόχως σοβαρή υπόθεση για ν' αφεθεί στην τύχη της και στις όποιες προθέσεις και σχέδια ελληνικών και ξένων συμφερόντων". Επίσης από απάντηση του ΥΠΑΝ (19.4.08) σε ερώτηση του βουλευτή Γ. Δραγασάκη με τίτλο "Σε αδιέξοδο έχει οδηγηθεί η έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας" (23.4.08) στην έκθεση της Ειδικής Τεχνικής Επιτροπής για Θέματα Αναζήτησης , Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων (15.01.08) μεταξύ άλλων "...επισημαίνεται η ανάγκη για αναθεώρηση της στρατηγικής και των προτεραιοτήτων της έρευνας και της γενικότερης αναδιοργάνωσης του τομέα υδρογονανθράκων". Στην "Αυγή" επίσης βρίσκουμε άρθρα στις 20.12.09 και 21.5.10 με την ίδια θεματολογία, για ν' αναφέρουμε μερικά.
Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά και η πολυπόθητη αναθεώρηση της στρατηγικής αντί να παίρνει σάρκα και οστά απομακρυνόταν διαρκώς, μια μειοψηφία επιστημόνων, συνδικαλιστικών φορέων, κομμάτων και ΜΜΕ αγωνιζόταν να πείσουν για το αντίθετο, δηλαδή ότι η Ελλάδα δεν είναι "ψωροκώσταινα", ότι πρέπει να διατηρηθεί η ΔΕΠ-ΕΚΥ Α.Ε. (Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου Έρευνα & Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων) σαν αυτόνομη κρατική Εταιρεία και να συμμετέχει στις παραχωρήσεις περιοχών, να παραμείνει η Έρευνα σαν ξεχωριστός κλάδος στα ΕΛΠΕ, ότι οι έρευνες πρέπει να συνεχιστούν και να περάσουμε στον δεύτερο γύρο παραχωρήσεων κ.ά., όλα αυτά φάνταζαν να μη ακούγονται από κανέναν, όταν ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν.
Από το η "Ελλάδα δεν έχει πετρέλαιο" γίναμε ξαφνικά Σαουδική Αραβία, αν πιστέψουμε καθηγητές κι επιστήμονες που παρελαύνουν σε εκπομπές της τηλεόρασης και πού ας σημειωθεί, μέχρι χθες συνηγορούσαν για το αντίθετο ή κρατούσαν το στόμα τους κλειστό.
Η χώρα μας ήταν και παραμένει η λιγότερο εξερευνημένη χώρα της Μεσογείου σε ό,τι έχει σχέση με τους υδρογονάνθρακες. Οι έρευνες που έγιναν από ΔΕΠ, ΔΕΠ-ΕΚΥ, ΕΛΠΕ περιορίστηκαν κύρια στην ξηρά και όχι στη θάλασσα, λόγω κόστους αλλά και προβλημάτων ως προς την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο και αλλού. Απαραίτητη προϋπόθεση για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων είναι η ύπαρξη σεισμικών καταγραφών, η επεξεργασία και η ερμηνεία τους. Στις περιοχές που προβλέπουν οι διάφοροι "ειδήμονες" δισ. βαρέλια πετρελαίου και τρισ. κυβικά μέτρα αερίου ή δεν υπάρχουν, καθόλου σεισμικά ή αν υπάρχουν είναι παλαιά, με μικρή διακριτική ικανότητα, που δεν έγιναν με σκοπό την ανεύρεση πετρελαίου, αλλά για τη διαλεύκανση άλλων επιστημονικών θεμάτων. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν δικαιολογούν αυτές τις προβλέψεις.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς από πού αντλούν αυτή τη σιγουριά για τα γιγαντιαία κοιτάσματα, τα οποία θα θέλαμε πρώτοι απ' όλους εμείς, που αντιπαλεύουμε χρόνια τώρα τη θεωρία της 'ψωροκώσταινας', να χειροκροτήσουμε. Τα επιστημονικά δεδομένα όμως είναι φτωχά και δεν δικαιολογούν αυτούς τους ενθουσιασμούς. Βέβαια, στην προσπάθειά τους να πείσουν, αναμειγνύουν ινστιτούτα, μελέτες από άλλες περιοχές, ερευνητικές επιτυχίες άλλων μεσογειακών κρατών, αλλά όλα αυτά δεν φτάνουν για να γεμίσουν τη σχεδόν ανυπαρξία στοιχείων για τις περιοχές που αναφέρονται. Φτάνουν δε σε ακραίες καταστάσεις υποστηρίζοντας ότι με τα έσοδα θα αποπληρώσουμε το χρέος.
Να πιστέψουμε ότι η επιθυμία τους για την ανεύρεση πετρελαίου είναι τόσο μεγάλη που επηρέασε τη λογική τους; Ότι η φιλοδοξία τους να καταλάβουν θέσεις στον πολυσυζητημένο φορέα είναι τόσο μεγάλη, που γίνονται άθελά τους όργανα σκοτεινών συμφερόντων;
Τα ΜΜΕ αξιοποιώντας τις υπερβολές που λέγονται, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και όλο και πιο συχνά ακούμε "να τα βρούμε με τους Τούρκους", "να τα δώσουμε τα πετρέλαια", "να βάλουμε νερό στο κρασί μας". Είναι τυχαίο που όλη αυτή η καμπάνια παραπληροφόρησης ξετυλίγεται σήμερα που ΔΝΤ και ΕΚΤ, καθορίζουν τις τύχες της πατρίδας μας; Μήπως η υπεραισιοδοξία για την ανεύρεση μεγάλων κοιτασμάτων τροφοδοτεί μια υποχωρητικότητα, -με την προσδοκία υψηλών εσόδων από το πετρέλαιο-, σε θέματα εθνικής κυριαρχίας;
Υπάρχει όμως προϊστορία στην εκμετάλλευση του πετρελαίου στη χώρα μας. Είναι γνωστή η καταλήστευση του κοιτάσματος του Πρίνου από την DENISON, οι υπερτιμολογήσεις, ο αγώνας για επαναδιαπραγμάτευση της αρχικής σύμβασης, το πώς πέρασε ο Πρίνος στον έλεγχο μιας παρέας "τοπικών" παραγόντων και αργότερα στην πλήρη δικαιοδοσία ενός αμφιλεγόμενου επιχειρηματία, οι ψευδείς ανακοινώσεις για ανεύρεση γιγαντιαίου κοιτάσματος και τα παιχνίδια με τη μετοχή της REGAL OIL στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, η ποινή για εξαπάτηση των μετόχων από το χρηματιστήριο, η σκανδαλώδης παράταση της σύμβασης το 2008.
Ξέρουμε ότι πολλές πετρελαιοπαραγωγές χώρες ελάχιστα οφέλη έχουν από το πετρέλαιο και ότι σπαράσσονται από πολέμους και εμφύλιες διενέξεις. Ξέρουμε ότι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι μη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Γνωρίζουμε ότι είμαστε διαχειριστές ενός πλούτου που ανήκει και στις μελλοντικές γενιές. Οφείλουμε λοιπόν να τον διαχειριστούμε με περίσκεψη, δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε να τον καταναλώνουμε αλόγιστα, ούτε να τον χαρίζουμε σε εταιρείες και γείτονες.
Ο δρόμος για να οδηγηθούμε σε μια ορθολογική και έντιμη λύση, μια λύση που δεν θα βάζει τα παιδιά μας σε ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες είναι να δημιουργήσουμε έναν φορέα υδρογονανθράκων επαρκώς και αξιοκρατικά στελεχωμένο. Έναν φορέα που θα ελέγχει τις εταιρείες ως προς την εκπλήρωση των συμφωνηθέντων, που θα προωθεί κανονισμούς ασφαλείας των πετρελαϊκών εργασιών, κανονισμούς προστασίας του περιβάλλοντος, που θα διαμορφώνει στρατηγική και τακτική και, σταθμίζοντας τις συνθήκες, θα οργανώνει την Έρευνα προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Το έργο που καλείται να επιτελέσει ο φορέας είναι τεράστιο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από ένα ολιγομελές σχήμα, όπως οι πληροφορίες που διαρρέουν στον Τύπο αναφέρουν. Μεμψιμοιρίες του τύπου "δεν έχουμε χρήματα για κάτι καλύτερο" δεν γίνονται αποδεκτές, καθόσον τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από έναν σωστά στελεχωμένο φορέα θα είναι πολλαπλάσια. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, ταυτόχρονα διακυβεύονται θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και τα πιο σημαντικά απ' όλα είναι τα θέματα εθνικής κυριαρχίας. Αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι, οδηγούμαστε με βεβαιότητα σε ένα χειρότερο αδιέξοδο. Μπορεί να συμφέρει στις πολυεθνικές, αλλά δεν συμφέρει στον λαό μας.
* Ο Δ. Μπαμπάσικας είναι γεωφυσικός - υπεύθυνος Επιτροπής Ενέργειας ΣΥΝ
*********************
Αναδημοσίευση από εδώ: ΕΙΔΙΚΟΙ: ΑΦΘΟΝΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΗΤΗΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ!
4 σχόλια:
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΑ ΔΕΞΑΜΕΝΟΠΛΟΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ...
O όμιλος Παναγιώτη και Νίκου Τσάκου ενεργοποιείται ήδη στο φυσικό αέριο, με ένα πλοίο μεταφοράς LNG, τώρα που ανοίγει η αγορά του φυσικού αερίου και αποκτά και ελληνικό ενδιαφέρον με τα κοιτάσματα που υπολογίζεται ότι βρίσκονται στον υποθαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Ο σχεδιασμός του Νίκου Τσάκου πρόβλεπε πριν από δύο χρόνια, την παραγγελία και δεύτερου πλοίου, η οποία όμως αναβλήθηκε, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης σταμάτησε να αναπτύσσεται η αγορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία τον τελευταίο καιρό και η ΤΕΝ προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνονται ήδη διαπραγματεύσεις με τα ναυπηγεία για την κατασκευή ακόμα ενός πλοίου μεταφοράς LNG, και παράλληλα συζητήσεις για την ναύλωση και άλλου πλοίου, σε τιμές πολύ καλύτερες από του πρώτου, που υπολογίζεται ότι θα ανέρχονται σε 80.000 έως 100.000 δολάρια την ημέρα.
ο Παναγιώτης Τσάκος προχώρησε στην κατασκευή ενός drillship έναντι 800εκατ. δολαρίων, του οποίου η ικανότητα υποθαλάσσιας γεώτρησης φθάνει σε βάθος 12.200 μέτρων, επιδιώκοντας να ξεπεράσει τις δυνατότητες των γεωτρύπανων του Γιώργου Οικονόμου που φθάνουν μέχρι τα 10.000 μέτρα βάθος.
Η αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες είχε αρχίσει να αυξάνει σε όλα τα πελάγη εδώ και πολύ καιρό, ενώ η περίπτωση των εξορύξεων στο Αιγαίο και το Ιόνιο, που θα αποτελέσουν αφορμή «ναυμαχίας» μεταξύ των εταιρειών που έχουν στην κατοχή τους γεωτρύπανα, όταν θα ξεκινήσουν οι διαγωνισμοί από την κυβέρνηση μέσα στην επόμενη χρονιά, έθεσε τον Παναγιώτη Τσάκο σε εγρήγορση. Έτσι, η ΤΕΝ, παρά τις δυσκολίες χρηματοδότησης από τις Τράπεζες, έχοντας τη συμμαχία της Marine Subsea, προχώρησε στην παραγγελία κατασκευής, σε ναυπηγεία της Νοτίου Κορέας, άλλων δύο πλωτών γεωτρύπανων μεγάλου βάθους, αξίας 1,2 εκατ. δολαρίων, τα οποία αναμένεται να παραδοθούν στη μέση και τα τέλη του 2012.
Μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Τουρκία και τις, μέσω μυστικής διπλωματίας, συζητήσεις για τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου σε όφελος των μονοπωλίων, σειρά έχει η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ στην Ελλάδα για τη γοργή προώθηση της στρατηγικής συνεργασίας των δύο κρατών. Ενα από τα ζητήματα συζήτησης είναι η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου από το Ισραήλ προς την ΕΕ μέσω Ελλάδας. Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο «Λεβιάθαν» έχοντας ορίσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ενώ έχει κάνει συμφωνία για ΑΟΖ και με την Κύπρο. Αυτή η θαλάσσια περιοχή περικλείεται από Κύπρο, Ισραήλ, Λίβανο, Συρία και Αίγυπτο. Για το βόρειο τμήμα της περιοχής ενδιαφέρεται και η Τουρκία. Ταυτόχρονα, ο Λίβανος έχει διαμηνύσει ότι το κοίτασμα του «Λεβιάθαν» εκτείνεται στη δική του περιοχή και κατέθεσε σχέδιο ΑΟΖ στον ΟΗΕ. Το Ισραήλ δεν του αναγνωρίζει τέτοιο δικαίωμα και θα τον εμποδίσει ακόμη και με τα όπλα, όπως έχει διαμηνύσει. Τουρκία, Ιράν, Συρία, Λίβανος αναπτύσσουν σχέσεις συνεργασίας, σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ. Στη συγκεκριμένη περιοχή οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ισχυρών καπιταλιστικών κρατών. Ολες οι εξελίξεις δείχνουν ταχύτατη εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς για τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας, αλλά και το νέο γεωπολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Δημοσίευση σχολίου