Του Γιώργου Λακόπουλου.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Τα Νέα".
Ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης κατέθεσε ερώτηση για τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο, προς ανεύρεση υδρογονανθράκων, επισείοντας τις απειλές για τα κήτη της περιοχής. Εξεζητημένο; Ισως. Πάντως καμιά πρωτοτυπία.
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ιδιαίτερα στο Κοινοβούλιο υπάρχει υψηλός βαθμός ευαισθησίας για αυτά τα θέματα. Η κοινοτική νομοθεσία είναι ιδιαιτέρως παρεμβατική σε αυτόν τον τομέα. Και επί του θέματος η Ελλάδα, επί των ημερών της Τίνας Μπιρμπίλη και σε συνεργασία με την Ιταλία, είχε πείσει τον Μπαρόζο να ξεκινήσει η διαδικασία για τη σύνταξη ειδικής "Οδηγίας" επί του θέματος.
Η πρωτοτυπία προήλθε από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μανιάτη, πρώην υφυπουργό της Μπιρμπίλη, ο οποίος έκτοτε καταπιάνεται επιμόνως με τα ενεργειακά. Πώς έλεγαν παλιά: ειδικότης κτηθείσα εν τω στρατεύματι. Εσπευσε να ειρωνευθεί τον ευρωβουλευτή - του κόμματός του: «Τα θαλάσσια κήτη του Ιονίου κινδυνεύουν λιγότερο από τις σεισμικές έρευνες, απ' ό,τι κινδυνεύουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας από ορισμένες πρωτοβουλίες ελλήνων ευρωβουλευτών».
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Απλούστατα: εδώ πάμε να βγάλουμε λεφτά, τα κήτη θα κοιτάξουμε; Στο κομματικό παρασκήνιο οργίαζαν τα σχόλια για τον ουρανοκατέβατο γόνο που παρεπιδημεί στο Στρασβούργο, λόγω Παπανδρέου. Αλλά και λόγω της, σχεδόν δουλικής, ανοχής που έδειχναν όλοι στο ΠΑΣΟΚ στις φαεινές ιδέες του.
Το σχόλιο Μανιάτη - ακόμη και αν είναι εσωκομματικό ξεκαθάρισμα - περιέχει στοιχεία αμοραλισμού, που έρχονται κατευθείαν από την Ελλάδα της αντιπαροχής. Οταν οι εργολάβοι νίκησαν κατά κράτος όσους μιλούσαν για το περιβάλλον - και συνεχίζουν να τους νικούν - προβάλλοντας αντίστοιχης ποιότητας επιχειρήματα.
Από πού προκύπτει ότι η χώρα ζημιώνεται, όταν οι Ελληνες ευρωβουλευτές ενδιαφέρονται για το περιβάλλον; Γιατί δεν μπορούν να γίνουν οι έρευνες με σεβασμό στην κοινοτική νομοθεσία και τεχνολογίες που προστατεύουν τη ζωή και τη φύση; Προς τι η σπουδή να αποδοκιμαστεί μια ερώτηση, που απλώς επικαιροποιεί ευαισθησίες που είχαν εκδηλώσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως, λίγο μετά τη θηριώδη καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού και ακριβώς για να μη μας συμβεί κάποτε το ίδιο;
Τι κουλτούρα είναι αυτή που λανσάρει την ιδέα «κάνουμε οτιδήποτε αν είναι να βρούμε πετρέλαια»; Γιατί ο Μανιάτης πρόγκηξε άγαρμπα τον ευρωβουλευτή, ενώ μπορούσε κάλλιστα να συμφωνήσει μαζί του χωρίς να επηρεάζονται οι έρευνες; Και εν πάση περιπτώσει ακόμη δεν έπιασαν στην Ιπποκράτους ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι... επιβλαβής θεσμός;
Αν όλα αυτά έχουν ως απάντηση κάποιο συμφέρον, τότε είχε δίκιο ο Ελύτης όταν έγραφε: «Οταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου