Επίθεση στην Βοϊτσά.

Εφημερίδα "Εμπρός" 12-2-1947.

To Αρχηγείο Δυτικής Στερεάς (ΑΔΣ) του ΔΣΕ, συστάθηκε ως ξεχωριστό σώμα, το τελευταίο δεκαήμερο το Γενάρη του 1947. Η δύναμή του ανέρχονταν σε 50 άνδρες και γυναίκες και ήταν χωρισμένο σε δύο διμοιρίες. Στην πρώτη διοικητής ήταν ο Γιώργος Νταούλας (Ανταίος) και πολιτικός επίτροπος ο παλιός καπετάνιος του ΕΛΑΣ Μιχάλης Ταργαζίκης (Ζαχαριάς). Στην δεύτερη διμοιρία διοικητής ορίσθηκε ο ανθυπολοχαγός Γιάννης Γρίβας και πολιτικός επίτροπος ο Σπύρος Κομπλίτσης από την Μπαμπίνη Ξηρομέρου. Το ΑΔΣ διέθεται και δύο συνδέσμους: Τον Αστραπόγιαννο από τα Κανάλια Καρδίτσας και τον Βασίλη από τον Μεσενικόλα.

Το ΑΔΣ στις 9 Φλεβάρη βρίσκεται κοντά στο χωριό Κυδωνιά της Ναυπακτίας και έρχεται σε επαφή με τον παλιό αγωνιστή του ΕΛΑΣ Γιάννη Τρίφτη. Η συζήτηση που γίνεται μαζί του, αφορά την κίνηση των κυβερνητικών δυνάμεων σε όλο το μήκος του Εύηνου ποταμού. Ο Τρίφτης που διαμένει στην περιοχή, τους ειδοποιεί ότι στο χωριό Ελατόβρυση βρίσκεται σταθμευμένη μεγάλη δύναμη χωροφυλακής. Το ΑΔΣ αποφασίζει την επιχείρηση μέσα στην Ελατόβρυση και το χτύπημα του σταθμού χωροφυλακής.

Την επόμενη ημέρα το επιτελείο του ΑΔΣ συνεδριάζει και παίρνει πληροφορίες για την κατάσταση στην Ελατόβρυση.

Αποφασίζονται τα παρακάτω:

-Χτύπημα του εκεί σταθμού της χωροφυλακής με σκοπό τον καλύτερο έλεγχο της περιοχής και τον εξοπλισμό από τα λάφυρα.

-Περικύκλωση του χωριού από τις δυνάμεις του ΔΣΕ ώστε κανείς κάτοικος να μην περάσει εκτός του χωριού και ειδοποιήσει τον σταθμό που βρίσκονταν λίγο μακρύτερα από την βόρεια είσοδό του.

Τον χάρτη του χωριού και τον σταθμό της χωροφυλακής τον σχεδιάζει με ιδιαίτερη ικανότητα ο Τρίφτης. Επίσης, ο αξιολογότατος αυτός αγωνιστής έχει ήδη διασφαλίσει συνδέσμους και οδηγούς για τους αντάρτες μέσα στο χωριό.

Η επιχείρηση στην Ελατόβρυση ξεκινά το πρωί της 11-02-1947. Οι αντάρτες εισέρχονται με προφύλαξη στο χωριό και σκοποί τους καταλαμβάνουν γρηγορα και αθόρυβα τις εισόδους και τα κεντρικά τους σημεία. Ένας μονάχα χωρικός έχει βγει νωρίτερα από την άφιξη των ανταρτών από τον κλοιό τους και πάει στα κτήματά του. Οι χωρικοί κλείνονται στα σπίτια τους αντιμετωπίζοντας του αντάρτες με φόβο, αφού η διοίκηση έχει διατάξει την απαγόρευση εισόδου και εξόδου. Μετά από την διασφάλιση της περιμέτρου δύο ομάδες των 10 αντρών στέλνονται με τους συνδέσμους και τους οδηγούς στον σταθμό χωροφυλακής. Πρόκειται για ένα κτίσμα τριών ορόφων έξω από το χωριό. Η ομάδα Κορόζη με τους Ρουμελιώτη, Σπύρο Κομπλίτση και άλλους, ενεργεί νοτιοδυτικά του σταθμού και ανατολικά η ομάδα Ζαχαριά. Η πρώτη επίθεση γίνεται με αντιαρματικό βλήμα στην κύρια είσοδο. Εκεί πέφτει νεκρός και ο σκοπός χωροφύλακας. Ήδη με τα πρώτα πυρά τους, η ομάδα Κομπλίτση περνά μέσα στο κτίριο και μια δύναμη 30 χωροφυλάκων και ενός ενωμοτάρχη παραδίδεται αύτανδρη χωρίς να ρίξει παρά 5-6 τουφεκιές.

Ο ΔΣΕ χωρίς καμιά απώλεια καταλαμβάνει:

-25 ατομικά τουφέκια.

-5 ατομικά αυτόματα.

- 2 οπλοπολυβόλα.

- Πάνω από 20.000 σφαίρες.

- Ένα κιβώτιο χειροβομβίδες Μιλς.

-Τρόφιμα, ιματισμό και υπόδηση, καθώς και όλα τα αρχεία του σταθμού.

Από τα παραπάνω καταδεικνύεται η οπλική ανωτερότητα των χωροφυλάκων που θα μπορούσαν να προβάλλουν αξιόλογη αντίσταση αν το είχαν επιθυμήσει.

Οι αιχμάλωτοι χωροφύλακες οδηγούνται με το πρώτο πρωινό φως στην πλατεία του χωριού και οι χωρικοί αφήνονται να ηρεμήσουν αφού η μάχη έχει τελειώσει και τα μέτρα ασφαλείας έχουν χαλαρώσει. Ομιλία γίνεται στο καφενείο του χωριού όπου επιτελάρχες του ΑΔΣ εξηγούν τι είναι και γιατί μάχεται ο ΔΣΕ. Οι χωροφύλακες και ενωμοτάρχης μετά από έντονες συστάσεις αφήνονται ελεύθεροι. Το κλίμα για τον ΔΣΕ αλλάζει και το χωριό ηρεμεί. Την ίδια ημέρα αρκετοί νέοι θα ενωθούν με τους αντάρτες ανάμεσά τους και ο παλιός ΕΠΟΝίτης και αγνό παλικάρι Μπούσγος Ηλίας, που σκοτώθηκε αργότερα και το κεφάλι του εξετέθη στην Ελατόβρυση…

Πηγή: Ιστολόγιο "Κόκκινος Φάκελος".