4 γερμανικά ομόσπονδα κρατίδια στα όρια της Χρεοκοπίας!
Ζάαρλαντ και Βρέμη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 έχουν ενισχυθεί από το γερμανικό κράτος με δεκάδες δισ. κι όμως η τρύπα στα ταμεία τους από 9 δισ. έφτασε τα 12 δισ. Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν και Βερολίνο επιβιώνουν χάρη στην παρέμβαση της Ομόσπονδης Κυβέρνησης!
Ενας ρόλος που προβάρει τακτικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Ανγκελα Μέρκελ είναι αυτός της δασκάλας, που με αυστηρό ύφος υπαγορεύει στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και -κυρίως- στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους, να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γερμανίας για να σώσουν τις οικονομίες τους και, κατά συνέπεια, το ευρώ. Στο εσωτερικό της χώρας, ωστόσο, η Γερμανίδα καγκελάριος δεν υιοθετεί ανάλογο ύφος, παρότι η εικόνα που παρουσιάζουν τα ομόσπονδα κρατίδια θυμίζει... επικίνδυνα την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Βρέμη, το Βερολίνο, το Ζάαρλαντ και το Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν βρίσκονται κυριολεκτικά ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα γνωρίσουν τη... δίκαιη αγανάκτηση της Μέρκελ. Διόλου τυχαία σε σχετικό της άρθρο η εφημερίδα «Zeit» τα αποκαλεί «τα ελληνικά μας κρατίδια».
«Παραβάτες»...
Το φρένο χρέους που έχει ενσωματωθεί στο γερμανικό Σύνταγμα, θεωρητικά εμποδίζει την αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, τα ομόσπονδα κρατίδια έχουν περιθώριο μέχρι το 2020 για να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους, ενώ το συμβούλιο σταθερότητας, δηλαδή μία επιτροπή από τους τοπικούς υπουργούς Οικονομικών και προεδρεύοντα τον ομοσπονδιακό ομόλογό τους, ελέγχει την οικονομική κατάσταση των κρατιδίων. Στην πραγματικότητα, όμως, το εν λόγω συμβούλιο μπορεί μόνο να επιπλήξει τους «παραβάτες». Ούτε να επιβάλει όρους δημοσιονομικής εξυγίανσης ούτε να περιορίσει την εξουσία της εκάστοτε τοπικής κυβέρνησης, όλα όσα δηλαδή καλούνται να δεχτούν τα κράτη της Ευρωζώνης.
Μνημόνιο κακοδιοίκησης: Δανεικά και αγύριστα ένα στα 5 ευρώ του προϋπολογισμού της Βρέμης!
Η κατάσταση στη Βρέμη είναι σχεδόν δραματική και μοιάζει πολύ με αυτήν στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι σε μια τετραμελή οικογένεια αναλογεί χρέος ύψους 113.000 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται τα δάνεια από το ομοσπονδιακό κράτος. Τον επόμενο χρόνο το χρέος του τετραμελούς νοικοκυριού να φτάσει στις 130.000 ευρώ. Στο Βερολίνο το χρέος φτάνει στα 73.000 ευρώ ανά νοικοκυριό, στο Ζάαρλαντ στις 50.000 ευρώ και στο Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν στις 40.000 ευρώ. Ενα στα πέντε ευρώ που δαπανά η Βρέμη προέρχεται από δάνεια και δεν χρηματοδοτείται από τη φορολογία, ενώ στο Ζάαρλαντ αυτό ισχύει για ένα στα επτά ευρώ. Η Βρέμη και το Ζάαρλαντ είχαν ζητήσει οικονομική ενίσχυση ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, επειδή δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το τεράστιο χρέος που είχε συσσωρευθεί. Πήραν δεκάδες δισ. κι όμως η τρύπα στα ταμεία τους από 9 δισ. έφτασε τα 12 δισ. Το ίδιο διάστημα στη Βρέμη χρηματοδοτήθηκε η κατασκευή ενός κέντρου διαστημικής τέχνης, το οποίο στοίχισε 100 εκατ. ευρώ και έκλεισε μόλις επτά μήνες μετά τα εγκαίνια λόγω έλλειψης επισκεπτών. Λίγο αργότερα οι άρχοντες της πόλης αποφάσισαν να καθιερώσουν τη Βρέμη ως μητρόπολη των μιούζικαλ. Το εγχείρημα απέτυχε, αλλά οι πολίτες καλούνται να καταβάλλουν κάθε χρόνο μέχρι το 2018 2,3 εκατ. ευρώ για την ανακατασκευή των θεάτρων. Αλλά και στα 16 εύρωστα, σύμφωνα με μελέτη του Οικονομικού Ινστιτούτου της Ρηνανίας Βεστφαλίας, μόλις τα δύο, και δη η Σαξονία και το Ζάαρλαντ, έχουν λάβει μέτρα προκειμένου να μειώσουν το δημοσιονομικό τους έλλειμμα.
Μνημόνιο κακοδιοίκησης: Δανεικά και αγύριστα ένα στα 5 ευρώ του προϋπολογισμού της Βρέμης!
Η κατάσταση στη Βρέμη είναι σχεδόν δραματική και μοιάζει πολύ με αυτήν στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι σε μια τετραμελή οικογένεια αναλογεί χρέος ύψους 113.000 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται τα δάνεια από το ομοσπονδιακό κράτος. Τον επόμενο χρόνο το χρέος του τετραμελούς νοικοκυριού να φτάσει στις 130.000 ευρώ. Στο Βερολίνο το χρέος φτάνει στα 73.000 ευρώ ανά νοικοκυριό, στο Ζάαρλαντ στις 50.000 ευρώ και στο Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν στις 40.000 ευρώ. Ενα στα πέντε ευρώ που δαπανά η Βρέμη προέρχεται από δάνεια και δεν χρηματοδοτείται από τη φορολογία, ενώ στο Ζάαρλαντ αυτό ισχύει για ένα στα επτά ευρώ. Η Βρέμη και το Ζάαρλαντ είχαν ζητήσει οικονομική ενίσχυση ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, επειδή δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το τεράστιο χρέος που είχε συσσωρευθεί. Πήραν δεκάδες δισ. κι όμως η τρύπα στα ταμεία τους από 9 δισ. έφτασε τα 12 δισ. Το ίδιο διάστημα στη Βρέμη χρηματοδοτήθηκε η κατασκευή ενός κέντρου διαστημικής τέχνης, το οποίο στοίχισε 100 εκατ. ευρώ και έκλεισε μόλις επτά μήνες μετά τα εγκαίνια λόγω έλλειψης επισκεπτών. Λίγο αργότερα οι άρχοντες της πόλης αποφάσισαν να καθιερώσουν τη Βρέμη ως μητρόπολη των μιούζικαλ. Το εγχείρημα απέτυχε, αλλά οι πολίτες καλούνται να καταβάλλουν κάθε χρόνο μέχρι το 2018 2,3 εκατ. ευρώ για την ανακατασκευή των θεάτρων. Αλλά και στα 16 εύρωστα, σύμφωνα με μελέτη του Οικονομικού Ινστιτούτου της Ρηνανίας Βεστφαλίας, μόλις τα δύο, και δη η Σαξονία και το Ζάαρλαντ, έχουν λάβει μέτρα προκειμένου να μειώσουν το δημοσιονομικό τους έλλειμμα.
Η Γερμανία έχει το μεγαλύτερο χρέος στην ΕΕ σε πραγματικά νούμερα! |
Κατάντησε ρουτίνα: Η επόμενη ρύθμιση θα γίνει το 2020!
Οταν η Γερμανίδα καγκελάριος κουνά το δάχτυλο στην Ελλάδα για παραβίαση του συμφώνου σταθερότητας, δεν κάνει ουδεμία αναφορά στα ουκ ολίγα γερμανικά κρατίδια που κάνουν ακριβώς το ίδιο. Μάλιστα, σε αντίθεση με τον κίνδυνο που διατρέχουν τα ευρωπαϊκά κράτη, τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας, παρά την «άστατη» δημοσιονομική πολιτική τους, διασώζονται αυτομάτως από το κράτος, όπως έχει αποφανθεί το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Επιπλέον, η πιστοληπτική τους ικανότητα δεν καθορίζεται βάσει της δικής τους οικονομικής κατάστασης αλλά σύμφωνα με την αξιολόγηση της Γερμανίας, κάτι που βοηθά στη δανειοδότησή τους με χαμηλά επιτόκια. Ακόμη, οι επικεφαλής των κρατιδίων έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν μόνοι τους πώς θα διαθέσουν τα χρήματα που έχουν, χωρίς παρεμβάσεις, κάτι που για τους Ευρωπαίους «παραβάτες» του συμφώνου σταθερότητας αποτελεί υψίστη πολυτέλεια. Το «πάρτι», βέβαια, δεν μπορεί να συνεχιστεί και αυτό το ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις οι τοπικοί άρχοντες των κρατιδίων. Το 2020 αναμένουν ότι θα πρέπει να γίνει μια νέα ρύθμιση του χρέους ή να προχωρήσουν ακόμη και σε συγχώνευση κρατιδίων, μια ριζοσπαστική λύση που αυτή τη στιγμή αποτελεί ταμπού ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο.
Οταν η Γερμανίδα καγκελάριος κουνά το δάχτυλο στην Ελλάδα για παραβίαση του συμφώνου σταθερότητας, δεν κάνει ουδεμία αναφορά στα ουκ ολίγα γερμανικά κρατίδια που κάνουν ακριβώς το ίδιο. Μάλιστα, σε αντίθεση με τον κίνδυνο που διατρέχουν τα ευρωπαϊκά κράτη, τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας, παρά την «άστατη» δημοσιονομική πολιτική τους, διασώζονται αυτομάτως από το κράτος, όπως έχει αποφανθεί το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Επιπλέον, η πιστοληπτική τους ικανότητα δεν καθορίζεται βάσει της δικής τους οικονομικής κατάστασης αλλά σύμφωνα με την αξιολόγηση της Γερμανίας, κάτι που βοηθά στη δανειοδότησή τους με χαμηλά επιτόκια. Ακόμη, οι επικεφαλής των κρατιδίων έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν μόνοι τους πώς θα διαθέσουν τα χρήματα που έχουν, χωρίς παρεμβάσεις, κάτι που για τους Ευρωπαίους «παραβάτες» του συμφώνου σταθερότητας αποτελεί υψίστη πολυτέλεια. Το «πάρτι», βέβαια, δεν μπορεί να συνεχιστεί και αυτό το ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις οι τοπικοί άρχοντες των κρατιδίων. Το 2020 αναμένουν ότι θα πρέπει να γίνει μια νέα ρύθμιση του χρέους ή να προχωρήσουν ακόμη και σε συγχώνευση κρατιδίων, μια ριζοσπαστική λύση που αυτή τη στιγμή αποτελεί ταμπού ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου