Βουλιάζουν ευρώ και... ευρω-αγορές!

Σε πτωτική τροχιά βρίσκονται τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Οι περισσότερες πιέσεις είναι στις τράπεζες καθώς συνεχίζονται οι ρευστοποιήσεις της προηγούμενης συνεδρίασης που πυροδότησε η αιφνιδιαστική απόφαση της Γερμανίας να απαγορεύσει το ακάλυπτο short selling για κάποια χρηματοοικονομικά προϊόντα και σε συνδυασμό με τις ανησυχίες για αποτυχία των "προγραμμάτων σταθερότητας" που διευρύνονται και κλιμακώνονται στην Ευρώπη ύστερα από τα μέτρα "σιδηράς πυγμής" που εισηγείται η Α. Μάρκελ.

Το ευρώ διαπραγματεύεται στα 1,2333 δολάρια, με πτώση 0,72%. Ο FTSE100 στο Λονδίνο σημειώνει πτώση 1,8%, ο γερμανικός DAX υποχωρούσε 2,1%, ενώ ο γαλλικός CAC-40 έχανε 2,6%. Νέα χαμηλά έτους σημείωσε σήμερα ο γενικός δείκτης και στο Ελληνικό Χρηματιστήριο και έκλεισε στις 1.582,22 μονάδες σημειώνοντας πτώση κατά 3,32%. Η καθοδική του πορεία τον έχει φέρει μια «ανάσα» απο τα κατώτερα επίπεδα των 1.450 μονάδων τα οποία να σημειωθεί είχε «πατήσει» τον Μάρτιο του 2003 και του 2009. Δεκατέσσερις μήνες αργότερα το ελληνικό χρηματιστήριο βρίσκεται εγκλωβισμένο στην αβεβαιότητα και στην απαξίωση αφού οι ξένοι επενδυτές «στριμώχνονται» στην έξοδο. Στη συνεδρίαση της Πέμπτης το ταμπλό της Σοφοκλέους «βάφτηκε» κόκκινο μετά το προχθεσινό ανοδικό διάλειμμα. Οι τράπεζες παραμένουν ο μεγάλος «ασθενής» και οι μετοχές τους κάνουν το ένα χαμηλό μετά το άλλο. Η Τράπεζα Πειραιώς έκανε βουτιά κατά 6,04%, η Alpha Bank έπεσε 5,28%, η Εθνική Τράπεζα είχε απώλειες ύψους 4,5% κτλ.

Μέχρι πού θα πέσει το ευρώ;

Το ευρώ έφτασε σε χαμηλά 4 ετών (1,216 δολ.) για να ανακάμψει στο 1,24 και να πέσει πάλι. Ωστόσο, αναλυτές διεθνών οίκων "βλέπουν" η κρίση του χρέους των κρατών που ξεδιπλώνεται να οδηγήσει το ενιαίο νόμισμα σε νέα αχαρτογράφητα νερά. Η κρίση του ευρώ αναμένεται να στείλει την ισοτιμία του με το δολάριο κοντά στο 1 προς 1, αναφέρουν δυο εκθέσεις διεθνών οίκων, της BNP Paribas και της UBS. Αυτή η πίεση έρχεται από τη συνολική πλέον κρίση χρέους των κρατών, που ξεκίνησε από «ελληνικό δράμα» για να εξελιχθεί γρήγορα σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια «τραγωδία». Οι αναλυτές της UBS και της BNP Paribas σημειώνουν ότι η πτώση του ευρώ,  θα διευκολύνει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, με αιχμή τη Γερμανία, αντισταθμίζοντας παράλληλα το αναπτυξιακό έλλειμμα από τη δημοσιονομική λιτότητα και την καταναλωτική αυτοσυγκράτηση που προκαλούν οι ανησυχίες για τον πληθωρισμό.Τις απόψεις αυτές συμμερίζονται κι άλλοι στρατηγικοί αναλυτές τραπεζών όπως οι Danske Bank A/S, Royal Bank of Scotland Group Plc και Bank of America Merrill Lynch.Οι τράπεζες αυτές προβλέπουν πως το ευρώ θα κυμανθεί μεταξύ 1,15 και 1,26 δολάρια μέχρι τα τέλη του έτους, ενώ η BNP Paribas δηλώνει πως η ισοτιμία του μπορεί να πέσει κάτω από το 1 δολάρια στο α' τρίμηνο του 2011. 

Ο Τσαρλς Βίπλος, επικεφαλής του Διεθνούς Κέντρου Νομισματικών και Τραπεζικών Ερευνών της Γενεύης, ο οποίος τοποθετεί τη «δίκαιη αποτίμηση» του ενιαίου νομίσματος μεταξύ 1,10-1,20 δολάρια και πιστεύει πως «το ευρώ έχει ακόμη πολύ διάστημα να διανύσει προς τα κάτω πριν ανακάμψει».

Ο μεγάλος φόβος είναι η αστάθεια της γενίκευσης των πακέτων λιτότητας από την Ελλάδα, στην Ισπανία, την Πορτογαλία, ακόμα και τη Γαλλία και τη Γερμανία που επιβάλει πλέον το ευρω-πακέτο μαμούθ 750 δισ. ευρώ για να καλυφθούν οι "μαύρες τρύπες" των τραπεζών που κινδυνεύουν από την απαξίωση των κρατικών ομολόγων χωρών με υψηλά ελλείματα και χρέη.

Οι αντιδράσεις των συνδικάτων είναι στις πρώτες θέσεις των ειδήσεων διεθνώς μαζί με την κρίση του ευρώ. Η έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης όλοι ξέρουν ότι θα κρίνει πολλά για το μέλλον και θα συζητηθεί μαζί με τις προτάσεις ελέγχου της κερδοσκοπίας στις χρηματαγορές στη σύνοδο κορυφής του G20 στο Τορόντο τον Ιούνιο.

Γιατί η Γερμανία θέλει "σκληρό" ευρώ;

Η ελληνική κρίση αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι είναι άμεσα δεμένη και με τη Γερμανία και την κρίση του ευρώ.
Στη Γερμανία -τον γίγαντα της Ευρωζώνης- την τελευταία 10ετία έγινε μια άγρια οικονομική αναδιοργάνωση που συμπίεσε το κόστος των μισθών και αύξησε, με αυτό τον τρόπο, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Ο Πάτρικ Αρτις, διευθυντής μελετών του γαλλικού τραπεζικού ομίλου Νατίξις σημειώνει ότι η Γερμανία αντλεί τα δύο τρίτα των πλεονασμάτων της από την ευρωζώνη, διευρύνοντας τα μερίδιά της στις αγορές εις βάρος των εταίρων της.
Αλλά η παρούσα κατάσταση αποσταθεροποιεί τη συνοχή της ζώνης και θα έπρεπε να αντισταθμίζεται από επενδύσεις της πλεονασματικής χώρα στις ελλειμματικές.
Σε αυτή την πραγματικότητα πατάει η αντιπαράθεση Σαρκοζί. Δια στόματος της υπ. Οικονομικών Κ. Λαγκάρντ «μαλώνει» τη Γερμανία καλώντας την να εγκαταλείψει αυτό το μοντέλο, εστιάζοντας στην ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης ώστε να μειωθούν τα εμπορικά ελλείμματα στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Χρήσιμη η Ελλάδα!

Η Ελλάδα αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη στη Γερμανία, σημειώνει ο Μάρτιν Γουλφ στους «Financial Times»: δέχθηκε γερμανικές πιστώσεις και τοποθετήσεις, τις οποίες μετέτρεψε σε διαρκή ζήτηση γερμανικών προϊόντων και εξοπλιστικών προγραμμάτων, που τροφοδότησαν γερμανικά πλεονάσματα.
Οι μικρότερες ευρωπαϊκές οικονομίες είναι δεμένες μέσα από την συμμετοχή τους στην Ευρωζώνη με μια οικονομία όπου οι επιχειρήσεις τους δεν έχουν καμιά ελπίδα να είναι ανταγωνιστικές.
Και ταυτόχρονα, λόγω της συμμετοχής τους στο ευρώ, δεν μπορούν ούτε να υποτιμήσουν τα νομίσματά τους έτσι ώστε να γίνουν πιο φθηνές οι εξαγωγές τους.

Σύμπτωμα:

Ο πόλεμος των νομισμάτων, ο πόλεμος των εξαγωγών, σε μια οικονομία που δεν μπορεί ακόμα να σηκώσει κεφάλι από τις πιέσεις της συρρίκνωσης διεθνώς, δεν είναι παρά σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου προβλήματος που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος καπιταλισμός.
Όλες οι μεγάλες οικονομίες ελπίζουν να γλιτώσουν από την κρίση μέσω των εξαγωγών. Όπως το πάσχιζαν με την αύξηση των χρεών ή με την επέκταση των εξοπλιστικών δαπανών.
Αυτές οι τρεις επιλογές έχουν δοκιμαστεί μεταπολεμικά μπας και «κρατήσουν» τα ποσοστά κέρδους μακριά από τις πιέσεις του νόμου της βαρύτητας.
Έτσι μπορούν να γίνουν κατανοητές οι ενδοευρωπαϊκές κόντρες αλλά και οι ψυχροπολεμικής πολεμικής φύσεως απειλές και εντάσεις της κυβέρνησης Ομπάμα, απέναντι στο κινέζικο νόμισμα γιουάν την ισοτιμία του οποίου οι νομισματικές αρχές του Πεκίνου έχουν δέσει με την τιμή του δολαρίου.

Σε μια νύχτα;

«Η αλλαγή δεν θα γίνει εν μια νυκτί. Ούτε είναι δυνατό η Γερμανία να μετατραπεί ξαφνικά από χώρα που αποταμιεύει σε χώρα που δαπανά... Με αναμενόμενο πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών στα 187 δισ. δολ. φέτος, η Γερμανία θα πρέπει να δαπανά περισσότερο», σημειώνει σχόλιο των FT και προσθέτει.
«Η παγκόσμια οικονομία δεν θα αναπτυχθεί όπως συνέβαινε τα χρόνια της ευημερίας, καθώς οι πηγές ζήτησης που την στήριξαν στο παρελθόν έχουν εξασθενήσει...
Τα νοικοκυριά και οι κυβερνήσεις των μεγάλων ελλειμματικών χωρών, όπως της Βρετανίας και των ΗΠΑ, βρίσκονται στα όριά τους. Πρέπει να κάνουν ένα διάλειμμα από την κατανάλωση".
Αλλά ποιος θα στηρίξει την "αναμενόμενη ανάκαμψη";. Οταν ο κόσμος ζει στη λιτότητα, στον αστερισμό της συρρίκνωσης της ζητησης. Ποιος θα αγοράσει αυτά που παράγονται κι εξάγονται;
Κ. Σαρρής.