Το Νεραϊδοβούνι...

Το μαγικό Νεραϊδοβούνι!

Βουνό της Ν.Α. Ευρυτανίας, με υψόμετρο 1.400 μ. Η κορυφή του είναι μια στενόμακρη, ομαλότατη λάκα, που ξεπερνά σε μήκος τα 700 μέτρα. Όλες οι πλαγιές του βουνού είναι σχετικά ομαλές και στολισμένες από γραφικότατα δάση. Προς τα βορειοανατολικά, όπου είναι το χωριό Άγιος Νικόλαος ("Λάσπη"), οι πλαγιές του είναι σκεπασμένες από ήμερες και άγριες αιωνόβιες καστανιές. Προς τα βορειοδυτικά, κατά το Καρπενήσι, ολόκληρη επίσης η πλαγιά του βουνού είναι σκεπασμένη από ελατοδάσος, τον περίφημο "Κελανιά". Αλλά και προς την ανατολικομεσημβρινή πλευρά του, προς το γειτονικό βουνό "Κοκκάλια", προς το Κρίκελλο, καθώς και προς τη νοτιοδυτική πλευρά του, προς τη Μυρίκη, οι πλαγιές του, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι γεμάτες από αιωνόβια ελατοδαση. Πάνω ακριβώς από τη θέση "Κατή λιβάδι" είναι γαντζωμένος στην πλαγιά, προς τη μεριά της Μυρίκης, ένας ξεμοναχιασμένος βράχος. Πριν από χρόνια πολλά βρέθηκε εκεί σκοτωμένος από ληστές ένας κάτοικος της Μυρίκης, ο Ανδρέας Καρράς, κι από τότε ο βράχος πήρε την ονομασία "Κοτρώνι τ' Αντρέα". Σ' αυτόν το βράχο, που ξεπροβάλλει στην κορυφογραμμή του βουνού, όταν σταθεί κανένας κατάκορφα, εκεί κατά τα χαράματα που δεν έχει συνήθως καταχνιά κι αγναντέψει κατά την ανατολή, βλέπει όλο τον κάμπο της Λαμίας. Από τα ριζά του "Κελανιά" και κείθε, προς τα Β.Δ., κατά το Καρπενήσι, απλώνεται η όμορφη καταπράσινη κοιλάδα, τα "Μεγάλα Λιβάδια", τα "Χατζογιαννέικα", απ' όπου περνάει η εθνική οδός Λαμίας - Καρπενησίου. Προς τα Ν.Δ. απλώνεται η μεγάλη και κατάφυτη κοιλάδα της Ποταμιάς, τα "Τέμπη αυτά της Ευρυτανίας". Όποιος ανεβεί στο Νεραϊδοβούνι μένει εκστατικός από την ομορφιά της φύσης. Παμπάλαιοι οι θρύλοι θέλουν το βουνό νεραϊδοπατημένο, από εδώ και η ονομασία του "Νεραϊδοβούνι". Κι οι θρύλοι περνούσαν από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, έτσι που να γίνουν βίωμα των τσοπάνηδων και των αγροτών της περιοχής. Γι' αυτούς πια ο θρύλος είχε ταυτιστεί με την πραγματικότητα. Τόσο, που να βεβαιώνουν πως τάχα είχαν ιδεί με τα ίδια τους τα μάτια τις νεράιδες να χορεύουν, ή τις είχαν ακούσει με τα ίδια τους τ' αυτιά να τραγουδούν. Μα σαν τις αντίκριζαν, δεν έπρεπε να βγάλουν μιλιά από το στόμα τους. Γιατί τότε, λέει, θάχαναν τη λαλιά τους, θα "κομποδένονταν"!

Δυστυχώς εκεί που οι πρόγονοί μας πίστευαν πως ζουν Νεράιδες, οι σύγχρονοι "καιροσκόποι" οραματίζονται Ανεμογεννήτριες! Το Νεραϊδοβούνι απειλείται και αυτό με την σειρά του από την αδηφαγία των Μεγαλοεργολάβων, που θέλουν την Νότιο Ευρυτανία, την Δυτική Φθιώτιδα και την Ορεινή Ναυπακτία ένα απέραντο "αιολικό πάρκο". Μόνο λίγοι ρομαντικοί επιδιώκουν τον χαρακτηρισμό της ευρύτερης περιοχής ως Φυσικό Εθνικό Πάρκο, ώστε μαζί με τα "αγρίμια" στα πανέμορφα δάση της να συνεχίσουν να επιβιώνουν και οι μύθοι για νεράιδες!