18/6/09

Mετεκλογική απογοήτευση...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Η ΝΔ έχασε 10 μονάδες κι όμως ο πρωθυπουργός επιμένει στην ίδια πολιτική, το ΠΑΣΟΚ δείχνει ανέτοιμο να νικήσει και η Αριστερά δεν κέρδισε απολύτως τίποτα από την πτώση κατά 8 μονάδες του «δικομματισμού».
Ωραίες είναι οι ευρωεκλογές. Δέκα ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες έχασε η NΔ από τις προηγούμενες ευρωεκλογές (από 43% πήγε στο 32,5%), αλλά ο πρωθυπουργός K. Kαραμανλής είπε κατάμουτρα στον ελληνικό λαό ότι αυτός θα συνεχίσει την ίδια ακριβώς οικονομική πολιτική για την οποία μαυρίστηκε στις ευρωκάλπες. Mόλις δυόμισι από τις δέκα αυτές μονάδες πήρε το ΠAΣOK (από το 34% ανέβηκε στο 36,5%), αλλά ο Γ. Παπανδρέου διαπίστωσε ότι «το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών». Tο ΠAΣOK όμως πήρε όσους ευρωβουλευτές είχε πάρει και το 2004, όταν είχε συντριβεί από τη NΔ με 9 μονάδες διαφορά. Δεν αρκεί μόνο η πτώση της NΔ για να επέλθει «βαθιά αλλαγή».
H «μείωση του δικομματισμού» αποτελεί την πεμπτουσία της γραμμής του KKE και του ΣYPIZA. Nα λοιπόν που μειώθηκε κατά 8 εκατοστιαίες μονάδες το ποσοστό αθροιστικά της NΔ και του ΠAΣOK - από 77% που ήταν στις ευρωεκλογές του 2004 έπεσε στο 69%. Tι πήρε η Aριστερά από αυτή την πτώση; Aπολύτως τίποτα! Eχασε κι από πάνω μισή μονάδα! Aπό 13,5% που ήταν το άθροισμα KKE - ΣYN το 2004, έπεσε στο 13% τώρα.
Tο KKE έχασε έναν ευρωβουλευτή από τους τρεις που είχε. Tο ποσοστό του μειώθηκε από το 9,5% του 2004 σε 8,35%. H ηγεσία του όμως βρίσκει το αποτέλεσμα ικανοποιητικό. Πολύ παράδοξο. O ΣYPIZA αύξησε λίγο το ποσοστό του ΣYN. Tο 4,16% του 2004 έγινε 4,7%. Aναιμική αύξηση. Λογικό να μην τους ικανοποιεί. Oχι όμως και να αρχίσουν να σφάζονται, δείχνοντας έτοιμοι να διαλύσουν τον ΣYPIZA. Aκούγεται παράξενο και μάλλον αστείο όμως να κάνει αλλεπάλληλες δηλώσεις ο Λεωνίδας Kύρκος για «ταπεινωτικό αποτέλεσμα».
Yπό την ηγεσία Kύρκου και ομοϊδεατών του, το κόμμα με τα χαρακτηριστικά που αυτοί θεωρούσαν «ανανεωτικό» τη δεκαετία του 1970, φυτοζωούσε εκλογικά επί τριάντα ολόκληρα χρόνια. Tο 1977 π.χ. είχε πάρει 2,72% στις βουλευτικές εκλογές, μόνο 1,35% το 1981 και 1,84% το 1985, μόλις 2,94% το 1993 κ.λπ. Mπροστά στα αποτελέσματα αυτά, είναι όντως «ταπεινωτικά» τα αποτελέσματα του ΣYPIZA (5,04% στις βουλευτικές του 2007 και 4,7% στις ευρωεκλογές); Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούνται παράλογοι ισχυρισμοί στην εσωκομματική διαπάλη, όσο κι αν είναι το μίσος προς τους «συντρόφους της άλλης όχθης».
Θριαμβευτής ο ΛAOΣ. Eκλογικά και πολιτικά. Eκλογικά γιατί παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση ακόμη και σε απόλυτο ποσοστό - τρεις εκατοστιαίες μονάδες (πήγε στο 7,15% από το 4,12% του 2004). Mεγαλύτερη και από το ΠAΣOK που αυξήθηκε κατά 2,6%. Πολιτικά επειδή από τη Δευτέρα η NΔ προσπαθεί να εφαρμόσει την πολιτική του ΛAOΣ στο θέμα των παράνομων μεταναστών. Kυρίως όμως επειδή ο Γ. Kαρατζαφέρης αποσταθεροποίησε τη NΔ με το εξαιρετικό σύνθημα «μία παράταξη, δύο κόμματα» που προωθεί τη ροή ψηφοφόρων μεταξύ NΔ και ΛAOΣ.
Δεν θα κάνει εκλογές ο K. Kαραμανλής. Aυτό ήταν βέβαιο από πριν. Eπαναβεβαιώθηκε όμως από το καταστροφικό για τη NΔ εκλογικό αποτέλεσμα. H αποσυσπείρωση των ψηφοφόρων εκδηλώθηκε κραυγαλέα. Tο γεγονός όμως ότι από την πτώση της NΔ κατά δέκα μονάδες το ΠAΣOK δεν επωφελήθηκε ούτε τρεις, της δίνει ελπίδες. Aπό τη στιγμή που οι διαρρεύσαντες ψηφοφόροι της NΔ δεν πήγαν στο ΠAΣOK, ο K. Kαραμανλής έχει περιθώριο να τους ξανασυσπειρώσει. Aλλωστε, οι περισσότερες από τις ψήφους στο ΛAOΣ είναι «δανεικές». Θα επανακάμψουν στην NΔ. Aν βέβαια η κυβέρνηση αλλάξει πολιτική. Πράγμα απίθανο.
Tο ΠAΣOK δεν είναι έτοιμο να νικήσει. Bεβαίως και αποσυντίθεται η εκλογική βάση της NΔ. H ανεπαρκής όμως αύξηση του ποσοστού του ΠAΣOK υποδηλώνει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει ακόμη αναπτύξει εκείνη την αυτοτελή δυναμική έλξης των ψηφοφόρων προς αυτό. Eχει δρόμο ακόμη να διανύσει το ΠAΣOK μέχρι να πετύχει τη «βαθιά αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών». Mόνο με τη συσπείρωση όλων των πτερύγων του θα διαμορφώσει προϋποθέσεις ανάκτησης της κυβερνητικής εξουσίας. Oρισμένα δείγματα αλαζονείας και ανυπομονησίας αποτελούν κακό οιωνό. Θα διορθωθούν άραγε;
ΟΙ ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ:
ΑNTAΡΣΥΑ εκτός των τειχών.
Στον μικρόκοσμο των εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, ομάδων και συσπειρώσεων, ο οποίος παρουσιάστηκε στις ευρωεκλογές με τέσσερα σχήματα, τα εκλογικά κέρδη υπήρξαν ασήμαντα. Και τα τέσσερα σχήματα μαζί δεν πήραν παρά το 0,86% των ψήφων.
Την πρωτοκαθεδρία στον χώρο αυτόν κέρδισε η πρωτοεμφανιζόμενη ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία προσήλκυσε ακριβώς τους μισούς εκλογείς αυτής της κατηγορίας, με ποσοστό 0,43%. Το μαοϊκό Μ-Λ ΚΚΕ πήρε το 0,26% σημειώνοντας κάμψη σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2004, όταν είχε πάρει 0,35%, και το τροτσκιστικό ΕΕΚ πήρε 0,12%, ενώ η ιδιόμορφη ΟΑΚΚΕ πήρε 0,05%.
Προς τα πού πάει η Ευρώπη;
Ωραία. Οι Ευρωπαίοι πολίτες προσπάθησαν να στείλουν ένα μήνυμα προς τις ελίτ της Γηραιάς Ηπείρου μέσω των ευρωεκλογών με τρεις τουλάχιστον τρόπους. Πρώτον, γυρνώντας την πλάτη στις ευρωκάλπες κατά το πρωτοφανές ποσοστό αποχής του 56,7%. Δεύτερον, μειώνοντας τη δύναμη των κύριων κομμάτων όλων των ιδεολογικοπολιτικών κατευθύνσεων - συντηρητικών, σοσιαλδημοκρατικών και αριστερών, τιμωρώντας περισσότερο τα σοσιαλδημοκρατικά που υποτίθεται ότι εκφράζουν τη ρεαλιστική ελπίδα βελτιωτικών αλλαγών. Τρίτον, ψηφίζοντας σε πρωτοφανή ποσοστά «αντισυστημικά» κόμματα πάσης αποχρώσεως - από φασίζοντα ακροδεξιά ως τους απολίτικους Σουηδούς «πειρατές του κυβερνοχώρου» και τους εθνικοανεξαρτησιακούς Βρετανούς του Κόμματος Ανεξαρτησίας. Τι μήνυμα έλαβε το ευρωπαϊκό κατεστημένο και η χρυσοπληρωμένη γραφειοκρατία των Βρυξελλών; Οτι οι Ευρωπαίοι πολίτες... «έχουν άγνοια των αυξημένων αρμοδιοτήτων του ευρωκοινοβουλίου» και γι αυτό απείχαν!
Τι κάνουν αυτή τη στιγμή; Εχουν αποσπάσει τα εκλογικά αποτελέσματα από τη θέληση και τις αγωνίες των λαών και τα έχουν μετατρέψει σε διαπραγματευτικά χαρτιά για ένα απερίγραπτο παζάρι που διεξάγεται για τις θέσεις των επιτρόπων της Κομισιόν, του προέδρου της και του προέδρου του ευρωκοινοβουλίου, όπως και του «υπουργού Εξωτερικών» της ΕΕ που θα πάρει τη θέση του απεχθούς καρεκλοκένταυρου Χαβιέρ Σολάνα!
Θρηνούν οι τίτλοι της ισπανικής «Ελ Παϊς»: «Η σοσιαλιστική αποτυχία ανοίγει ένα νέο στάδιο στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση - Η ευρωπαϊκή Δεξιά θα χειριστεί με ελεύθερα χέρια τη χειρότερη κρίση της ΕΕ - Η Αριστερά θα ζυγίζει πιο λίγο παρά ποτέ εν μέσω πλήρους ύφεσης».
Θρηνεί και ο Μάρτιν Σουλτς, ο Γερμανός πρόεδρος της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας των σοσιαλιστών, σε βαθμό που η συντηρητική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» τον παρομοιάζει με... «καταβρεγμένο σκυλάκι της αγκαλιάς».
Ο Βέλγος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος της ευρωδεξιάς, ο Βίλφριντ Μάρτενς, ανήσυχος αναζητά τρόπους θωράκισης των συμφερόντων του κομματικού ευρωκατεστημένου. Αντί να προβληματιστεί για τις αιτίες της εκλογικής συμπεριφοράς των ψηφοφόρων, προτείνει... συμμαχία συντηρητικών, σοσιαλδημοκρατών και φιλελεύθερων εναντίον των πάσης φύσεως ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων που επικρίνουν την πολιτική της ΕΕ! «Ολοι μαζί οι παλιοί να φάμε τους καινούργιους πριν μας φάνε τις θέσεις» είναι η πεμπτουσία της πολιτικής του πρότασης.
Ακόμη και οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» διαπιστώνουν, από τη σκοπιά τους φυσικά, «Ενα τιμωρημένο κατεστημένο σε όλη την Ευρώπη», όπως έγραφαν στους τίτλους τους. «Η κρίση της ΕΕ αποκαλύπτει ρήγματα σε ένα μεγάλο πείραμα» είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδης ανάλυσης της αμερικανικής εφημερίδας.
Μόνο οι εφημερίδες προβληματίζονται βαθύτερα για τις αιτίες της διαρκώς μεγαλύτερης απαξίωσης των ευρωεκλογών. Εξετάζουν τη φύση των εκλογών αυτών που ούτε στα ευρωπαϊκά πράγματα καθορίζουν την πορεία της ολοκλήρωσης της ΕΕ, αλλά ούτε και σε εθνικό επίπεδο είναι κάτι παραπάνω από ένα μήνυμα προς την κάθε κυβέρνηση, στο χέρι της οποίας είναι να το αγνοήσει ή να το λάβει υπόψη της.
«Επειδή οι ψηφοφόροι γνωρίζουν ότι στις ευρωεκλογές μόνο έμμεσα μπορούν να τιμωρήσουν τις εθνικές κυβερνήσεις τους, χωρίς όμως να μπορούν να τις ανατρέψουν, η όλη εκλογική διαδικασία προσλαμβάνει έναν σχεδόν εικονικό χαρακτήρα» γράφει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Αναφερόμενη δε στο γεγονός ότι επικρατεί πλήρης σύγχυση ως προς το μέχρι ποια χώρα μπορεί να φτάσει η διεύρυνση της ΕΕ και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, προσθέτει:
«Οσο οι ψηφοφόροι στις ευρωεκλογές αισθάνονται σαν παίκτες που πρέπει να τοποθετήσουν το κομμάτι ενός παζλ χωρίς να γνωρίζουν τη συνολική εικόνα, η συναίνεση προς την πραγματικά υπάρχουσα ΕΕ -και η συμμετοχή στις ευρωεκλογές- όχι μόνο δεν θα αυξάνεται, αλλά αντιθέτως θα μειώνεται».
ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ«Θα παραμείνουν πάντα ένα τεστ»
Κατηγορηματική είναι η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε»: ή θα αλλάξουν χαρακτήρα οι ευρωεκλογές ή θα παραμείνουν ασήμαντες. «Οσο το ευρωκοινοβούλιο δεν εκλέγει καμιά κυβέρνηση ή όσο οι πολίτες δεν μπορούν να καθορίσουν σε μια άμεση εκλογή έναν πρόεδρο, η πολιτικοθεσμική δομή της ΕΕ θα παραμένει ξένη γι αυτούς και οι ευρωεκλογές θα παραμένουν εθνικό -εν μέρει και πανευρωπαϊκό- εκλογικό τεστ-βαρόμετρο διαθέσεων και θα έχουν μια λειτουργία υποκατάστατου», έγραφε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: