.jpg)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αθήνα, 28-4-2009
ΠΡΟΣ:
-Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ευρυτανικών Σπουδών και Μελετών
-την Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων
-την Πανευρυτανική Ένωση
-την Ομοσπονδία Ευρυτανικών Συλλόγων
Αξιότιμοι κύριοι,
Είναι σε όλους μας γνωστό, ότι εδώ και μερικά χρόνια η Ελλάδα δεσμεύτηκε να ακολουθήσει την κοινή ενεργειακή πολιτική της ΕΕ για τη μείωση των καταστροφικών για τον πλανήτη μας επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών, απόφαση την οποία επικροτούμε και αναγνωρίζουμε ως απολύτως εύλογη και αναγκαία για τη διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναπνέουμε και ζούμε.
Η ανάγκη εκμετάλλευσης κάθε είδους ανανεώσιμης πηγής ενέργειας,, (υδροηλεκτρικής, αιολικής, ηλιακής, γεωθερμικής), σε συνδυασμό με το υψηλό ποσοστό επιδότησης από την Ε.Ε. για τέτοιες επενδύσεις, αποτέλεσαν σημαντικό κίνητρο για πολλούς να δραστηριοποιηθούν στο χώρο αυτό και να προτείνουν, εκτός των άλλων, τη δημιουργία Αιολικών Πάρκων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου κατά τις εκτιμήσεις τους η αιολική ενέργεια είναι αυξημένη, η πρόσβαση για εργασίες κατασκευής εύκολη, τα δίκτυα μεταφοράς ρεύματος της ΔΕΗ προσβάσιμα και άρα η κατασκευή φτηνή. Ανάμεσα στις περιοχές αυτές, συμπεριέλαβαν και ολόκληρο το Νομό Ευρυτανίας.
Την τελευταία αυτή πρόταση των εταιρειών, που αφορά τα παρθένα, από ανθρώπινη επέμβαση, βουνά της Ευρυτανίας μας και που στηρίζεται σε άκρως αμφιλεγόμενα επιχειρήματα και ανύπαρκτες επιστημονικές μελέτες, τόσο όσον αφορά το αιολικό δυναμικό όσο και ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά κυρίως ως προς την αναλογία κέρδους και ζημίας, έκανε πλήρως αποδεκτή η υπ' αρ. 49828 Απόφαση της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με αρ. 2464 και ημερομηνία 03.12.2008 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι).
Έτσι νομιμοποιείται πλέον η παράδοση εφ΄ όρου ζωής μεγάλων δημόσιων εκτάσεων σε για εκμετάλλευση. Η λογική και μόνο επεξεργασία του θέματος αυτού, η οποία ξεκίνησε στα αρχικά ακόμα στάδια του σχεδίου εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και πυροδότησε διενέξεις ανάμεσα σε εκείνους που είδαν τα Αιολικά Πάρκα στην Ευρυτανία με επιφύλαξη και ως μια ενδεχόμενη απειλή για έναν μοναδικό πνεύμονα της Ελλάδας και της Μεσογείου ολόκληρης, και σε εκείνους που πίστεψαν ότι θα αποφέρει σίγουρο οικονομικό όφελος και ανάπτυξη στους φτωχούς Δήμους του Νομού, παραβλέποντας τη ζημιά που θα προκαλέσει.
Στα πλαίσια αυτών των συζητήσεων, δεν ήταν λίγοι οι τοπικοί φορείς, της Νομαρχιακής και Δημοτικής Αυτοδιοίκησης, που πήραν θέσεις αμφιλεγόμενες, επιχειρηματολόγησαν χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο, παλινδρομώντας ανάμεσα στα λογοπαίγνια και την πραγματικότητα, παραπληροφόρησαν και προσπάθησαν να συμπαρασύρουν ανθρώπους, οι οποίοι αγνοούσαν την ουσιαστική πλευρά αυτού του εγχειρήματος, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς, που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν.
Οι τελικές αποφάσεις όμως και τα ψηφίσματα των Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων, των Συλλόγων και των Επιτροπών Πολιτών ήταν εύλογα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αντίθετες στη δημιουργία Αιολικών Πάρκων στα καταπράσινα βουνά μας δεδομένης της έλλειψης επιστημονικής και επίσημης μελέτης για τις επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοιου μεγέθους ανθρώπινη επέμβαση στο Ευρυτανικό φυσικό κάλλος και στο περιβάλλον, που η κοινή ενεργειακή πολιτική της ΕΕ σκοπό έχει να προστατεύσει και όχι να καταστρέψει.
Πέραν όμως των θεσμοθετημένων οργάνων της πολιτείας που πείστηκαν ότι όχι μόνο αυτή καθαυτή η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών αλλά κυρίως η μεγάλη καταστροφή που θα προέλθει από τα συνοδά έργα πρόσβασης στις κορυφογραμμές και μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος, η οποία θα είναι με βεβαιότητα μη αναστρέψιμη, ήταν η κύρια αιτία και της δικής μας αρνητικής στάσης στην εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών ύψους 70 μ. στην κορυφογραμμή των βουνών της Ευρυτανίας χωρίς φυσικά κανένας μας να εναντιώνεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Επιπρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν αρνητική στάση στην εγκατάσταση Α.Π. στην Ευρυτανία αποτελούν πλην άλλων και τα εξής:
-Η Ευρυτανία, μέχρι σήμερα παραμένει αγνή από πολεοδομικές υπερβολές, φωτιές και κάθε είδους καταστροφές της φύσης, διαθέτει τα πιο πλούσια σε βλάστηση δάση στην Ελλάδα, ώστε κατά κοινή ομολογία παρέχει εξ ορισμού την κυριότερη μορφή ενέργειας για τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας, που είναι το οξυγόνο.
-Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας στην κατανομή των βαρών, που αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του κράτους, θα έπρεπε η συμβολή κάθε περιφέρειας στο πρόβλημα το κλιματικό να είναι ανάλογη με την ενέργεια που η ίδια καταναλώνει. Σ’ αυτόν τον τομέα η περιοχή μας έδωσε ήδη εδώ και πολλά χρόνια μεγάλο μέρος του εδάφους της για τη δημιουργία της λίμνης των Κρεμαστών και την παραγωγή έκτοτε καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας, πολλαπλάσιας φυσικά εκείνης που η ίδια καταναλώνει. Επομένως, η περιοχή της Ευρυτανίας συμβάλει ήδη στη μείωση των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών εδώ και πολλά χρόνια και πολύ περισσότερο από ότι της αναλογεί.
-Από μελέτες του Υπουργείου Γεωργίας προκύπτει, ότι η καταστροφή που θα συντελεστεί στη χλωρίδα, στην πανίδα και στη μορφολογία του εδάφους των βουνών μας, λόγω της εγκατάστασης των Αιολικών Πάρκων με τα τεράστια συνοδά έργα τους θα είναι μη αναστρέψιμη. Γνωρίζοντας δε τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι αντιμετωπίζουν τα θέματα συντήρησης των ανεμογεννητριών στην Ελλάδα και την σχεδόν βέβαιη αμέλειά τους για την απομάκρυνσή τους από τον τόπο μας, όταν δεν θα έχουν τίποτα πια να δώσουν λόγω της παλαιότητάς τους, το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και εάν η απομάκρυνση των Αιολικών Πάρκων από τη θέση τους συντελεστεί, δε είναι δυνατόν να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και να αποκαταστήσει το μοναδικό αυτό φυσικό περιβάλλον.
-Ένα τέτοιου είδους εγχείρημα στην Ευρυτανία θα της στερήσει το μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που διαθέτει και την καθιστά σήμερα ιδιαίτερα ελκυστικό προορισμό για τους τουρίστες, Έλληνες και ξένους, αφού είναι γνωστό ότι η Ευρυτανία δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο παρά μόνο τα βουνά και τα φαράγγια της. Εξάλλου, στον τομέα αυτό της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, δόθηκαν στην Ευρυτανία μέχρι σήμερα σημαντικές χρηματοδοτήσεις και επενδύθηκαν πολλά, που ήδη απέδωσαν και θα εξακολουθήσουν να τονώνουν τη ζωή στον τόπο μας,, βασισμένα στην φυσική ομορφιά της και στο ομολογουμένως καθαρό για τα εθνικά και διεθνή δεδομένα περιβάλλον της. Στο σημείο αυτό τίθεται εύλογα ένα ερώτημα. Γιατί δεν προβλέπεται αντίστοιχη ανάπτυξη Α.Π. π.χ. στο Πήλιο ή στην Αράχωβα;;
Η τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε τόσο μεγάλα ύψη, όπως στα βουνά της Ευρυτανίας, όπου οι ανεξέλεγκτες καιρικές συνθήκες θα καθιστούν τη λειτουργία τους σχεδόν αδύνατη σε ετήσια βάση, πιστεύουμε ότι θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ακόμη αποτυχημένο Ελληνικό δημόσιο έργο. Πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν βρίσκουμε αντίστοιχη εγκατάσταση Α.Π. σε υψόμετρα όπως αυτά των Ευρυτανικών βουνών.
Με δεδομένα τα παραπάνω και μετά την ισχύ της παραπάνω Κοινής Υπουργικής Απόφασης, έγιναν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για την ακύρωσή της συνολικά αφενός ή την μερική της ακύρωση ως προς το μέρος που αφορά την περιοχή Κοκκάλια-Αλογοβούνι-Σαράνταινα δηλ της κορυφογραμμής των συνόρων Ευρυτανίας-Φθιώτιδας αφετέρου, ζητώντας συγχρόνως την αναστολή εφαρμογής της ως άνω απόφασης, τουλάχιστον ως προς τις περιοχές της Ευρυτανίας και της Δυτικής Φθιώτιδας, έως ότου εκδικαστούν οι εν λόγω Αιτήσεις για τη μερική ή ολική ακύρωση της.
Προσέφυγαν εκτός των συλλόγων της περιοχής της Φθιώτιδας, από την μεριά της Ευρυτανίας ο Δήμος Καρπενησίου, ο Σύλλογος Κρικελλιωτών, η Κίνηση Πολιτών Δήμου Δομνίστας, κ.α. αφού η προθεσμία υποβολής ενστάσεων έληγε στις αρχές του Φεβρουαρίου 2009.
Στην προσπάθεια αυτή προφύλαξης του τόπου μας από επεμβάσεις με σίγουρα αρνητικές συνέπειες για το μέλλον του, είναι προφανώς αναγκαία η παρουσία των Ευρυτάνων ανθρώπων του πνεύματος αλλά και των Ενώσεων των επιμέρους Συλλόγων των χωριών μας, (Πανευρυτανική Ένωση αφενός και Ομοσπονδία Ευρυτανικών Συλλόγων αφετέρου), που πλην των άλλων παλεύουν για την ανάδειξη και προστασία όχι μόνο της πολιτιστικής αλλά και της φυσικής κληρονομιάς του.
Για το λόγο αυτό απευθυνόμαστε σε εσάς και σας παρακαλούμε, εφόσον συμφωνείτε, να συναντηθούμε όλοι μαζί στα γραφεία της Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων (Χαρ Τρικούπη 56-58 Αθήνα), σε ημερομηνία και ώρα που θα καθορίσει ο πρόεδρός της κ Ζούμπος και να αποφασίσουμε ενωμένοι τις επόμενες ενέργειές μας, παίρνοντας επίσημη και επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση για το θέμα της εγκατάστασης «Αιολικών Πάρκων» στα βουνά της Ευρυτανίας μας.
Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής πολιτών για τη διάσωση του Ευρυτανικής φύσης:
Μπαμπαλής Θεόδωρος, Άγραφα
Χρήστος Τσιώλης, Μεγ. Βραγγιανά
Ευθύμιος Φλώρος, Κρίκελλο
Νίκος Χόντος, Άγραφα
Επίσης στην συνάντηση ήταν οι:
Χρήστος Κοτσιώνης
Μυρτώ Βρεττού
Ανδρέας Βουκελάτος
Νίκος Βαλής
Κώστας Συγγούνης
Ελένη Κρέτση
Καλλιρόη Μπαλτουμά
Είναι σε όλους μας γνωστό, ότι εδώ και μερικά χρόνια η Ελλάδα δεσμεύτηκε να ακολουθήσει την κοινή ενεργειακή πολιτική της ΕΕ για τη μείωση των καταστροφικών για τον πλανήτη μας επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών, απόφαση την οποία επικροτούμε και αναγνωρίζουμε ως απολύτως εύλογη και αναγκαία για τη διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναπνέουμε και ζούμε.
Η ανάγκη εκμετάλλευσης κάθε είδους ανανεώσιμης πηγής ενέργειας,, (υδροηλεκτρικής, αιολικής, ηλιακής, γεωθερμικής), σε συνδυασμό με το υψηλό ποσοστό επιδότησης από την Ε.Ε. για τέτοιες επενδύσεις, αποτέλεσαν σημαντικό κίνητρο για πολλούς να δραστηριοποιηθούν στο χώρο αυτό και να προτείνουν, εκτός των άλλων, τη δημιουργία Αιολικών Πάρκων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου κατά τις εκτιμήσεις τους η αιολική ενέργεια είναι αυξημένη, η πρόσβαση για εργασίες κατασκευής εύκολη, τα δίκτυα μεταφοράς ρεύματος της ΔΕΗ προσβάσιμα και άρα η κατασκευή φτηνή. Ανάμεσα στις περιοχές αυτές, συμπεριέλαβαν και ολόκληρο το Νομό Ευρυτανίας.
Την τελευταία αυτή πρόταση των εταιρειών, που αφορά τα παρθένα, από ανθρώπινη επέμβαση, βουνά της Ευρυτανίας μας και που στηρίζεται σε άκρως αμφιλεγόμενα επιχειρήματα και ανύπαρκτες επιστημονικές μελέτες, τόσο όσον αφορά το αιολικό δυναμικό όσο και ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά κυρίως ως προς την αναλογία κέρδους και ζημίας, έκανε πλήρως αποδεκτή η υπ' αρ. 49828 Απόφαση της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με αρ. 2464 και ημερομηνία 03.12.2008 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι).
Έτσι νομιμοποιείται πλέον η παράδοση εφ΄ όρου ζωής μεγάλων δημόσιων εκτάσεων σε για εκμετάλλευση. Η λογική και μόνο επεξεργασία του θέματος αυτού, η οποία ξεκίνησε στα αρχικά ακόμα στάδια του σχεδίου εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και πυροδότησε διενέξεις ανάμεσα σε εκείνους που είδαν τα Αιολικά Πάρκα στην Ευρυτανία με επιφύλαξη και ως μια ενδεχόμενη απειλή για έναν μοναδικό πνεύμονα της Ελλάδας και της Μεσογείου ολόκληρης, και σε εκείνους που πίστεψαν ότι θα αποφέρει σίγουρο οικονομικό όφελος και ανάπτυξη στους φτωχούς Δήμους του Νομού, παραβλέποντας τη ζημιά που θα προκαλέσει.
Στα πλαίσια αυτών των συζητήσεων, δεν ήταν λίγοι οι τοπικοί φορείς, της Νομαρχιακής και Δημοτικής Αυτοδιοίκησης, που πήραν θέσεις αμφιλεγόμενες, επιχειρηματολόγησαν χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο, παλινδρομώντας ανάμεσα στα λογοπαίγνια και την πραγματικότητα, παραπληροφόρησαν και προσπάθησαν να συμπαρασύρουν ανθρώπους, οι οποίοι αγνοούσαν την ουσιαστική πλευρά αυτού του εγχειρήματος, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς, που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν.
Οι τελικές αποφάσεις όμως και τα ψηφίσματα των Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων, των Συλλόγων και των Επιτροπών Πολιτών ήταν εύλογα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αντίθετες στη δημιουργία Αιολικών Πάρκων στα καταπράσινα βουνά μας δεδομένης της έλλειψης επιστημονικής και επίσημης μελέτης για τις επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοιου μεγέθους ανθρώπινη επέμβαση στο Ευρυτανικό φυσικό κάλλος και στο περιβάλλον, που η κοινή ενεργειακή πολιτική της ΕΕ σκοπό έχει να προστατεύσει και όχι να καταστρέψει.
Πέραν όμως των θεσμοθετημένων οργάνων της πολιτείας που πείστηκαν ότι όχι μόνο αυτή καθαυτή η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών αλλά κυρίως η μεγάλη καταστροφή που θα προέλθει από τα συνοδά έργα πρόσβασης στις κορυφογραμμές και μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος, η οποία θα είναι με βεβαιότητα μη αναστρέψιμη, ήταν η κύρια αιτία και της δικής μας αρνητικής στάσης στην εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών ύψους 70 μ. στην κορυφογραμμή των βουνών της Ευρυτανίας χωρίς φυσικά κανένας μας να εναντιώνεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Επιπρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν αρνητική στάση στην εγκατάσταση Α.Π. στην Ευρυτανία αποτελούν πλην άλλων και τα εξής:
-Η Ευρυτανία, μέχρι σήμερα παραμένει αγνή από πολεοδομικές υπερβολές, φωτιές και κάθε είδους καταστροφές της φύσης, διαθέτει τα πιο πλούσια σε βλάστηση δάση στην Ελλάδα, ώστε κατά κοινή ομολογία παρέχει εξ ορισμού την κυριότερη μορφή ενέργειας για τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας, που είναι το οξυγόνο.
-Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας στην κατανομή των βαρών, που αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του κράτους, θα έπρεπε η συμβολή κάθε περιφέρειας στο πρόβλημα το κλιματικό να είναι ανάλογη με την ενέργεια που η ίδια καταναλώνει. Σ’ αυτόν τον τομέα η περιοχή μας έδωσε ήδη εδώ και πολλά χρόνια μεγάλο μέρος του εδάφους της για τη δημιουργία της λίμνης των Κρεμαστών και την παραγωγή έκτοτε καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας, πολλαπλάσιας φυσικά εκείνης που η ίδια καταναλώνει. Επομένως, η περιοχή της Ευρυτανίας συμβάλει ήδη στη μείωση των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών εδώ και πολλά χρόνια και πολύ περισσότερο από ότι της αναλογεί.
-Από μελέτες του Υπουργείου Γεωργίας προκύπτει, ότι η καταστροφή που θα συντελεστεί στη χλωρίδα, στην πανίδα και στη μορφολογία του εδάφους των βουνών μας, λόγω της εγκατάστασης των Αιολικών Πάρκων με τα τεράστια συνοδά έργα τους θα είναι μη αναστρέψιμη. Γνωρίζοντας δε τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι αντιμετωπίζουν τα θέματα συντήρησης των ανεμογεννητριών στην Ελλάδα και την σχεδόν βέβαιη αμέλειά τους για την απομάκρυνσή τους από τον τόπο μας, όταν δεν θα έχουν τίποτα πια να δώσουν λόγω της παλαιότητάς τους, το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και εάν η απομάκρυνση των Αιολικών Πάρκων από τη θέση τους συντελεστεί, δε είναι δυνατόν να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και να αποκαταστήσει το μοναδικό αυτό φυσικό περιβάλλον.
-Ένα τέτοιου είδους εγχείρημα στην Ευρυτανία θα της στερήσει το μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που διαθέτει και την καθιστά σήμερα ιδιαίτερα ελκυστικό προορισμό για τους τουρίστες, Έλληνες και ξένους, αφού είναι γνωστό ότι η Ευρυτανία δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο παρά μόνο τα βουνά και τα φαράγγια της. Εξάλλου, στον τομέα αυτό της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, δόθηκαν στην Ευρυτανία μέχρι σήμερα σημαντικές χρηματοδοτήσεις και επενδύθηκαν πολλά, που ήδη απέδωσαν και θα εξακολουθήσουν να τονώνουν τη ζωή στον τόπο μας,, βασισμένα στην φυσική ομορφιά της και στο ομολογουμένως καθαρό για τα εθνικά και διεθνή δεδομένα περιβάλλον της. Στο σημείο αυτό τίθεται εύλογα ένα ερώτημα. Γιατί δεν προβλέπεται αντίστοιχη ανάπτυξη Α.Π. π.χ. στο Πήλιο ή στην Αράχωβα;;
Η τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε τόσο μεγάλα ύψη, όπως στα βουνά της Ευρυτανίας, όπου οι ανεξέλεγκτες καιρικές συνθήκες θα καθιστούν τη λειτουργία τους σχεδόν αδύνατη σε ετήσια βάση, πιστεύουμε ότι θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ακόμη αποτυχημένο Ελληνικό δημόσιο έργο. Πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν βρίσκουμε αντίστοιχη εγκατάσταση Α.Π. σε υψόμετρα όπως αυτά των Ευρυτανικών βουνών.
Με δεδομένα τα παραπάνω και μετά την ισχύ της παραπάνω Κοινής Υπουργικής Απόφασης, έγιναν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για την ακύρωσή της συνολικά αφενός ή την μερική της ακύρωση ως προς το μέρος που αφορά την περιοχή Κοκκάλια-Αλογοβούνι-Σαράνταινα δηλ της κορυφογραμμής των συνόρων Ευρυτανίας-Φθιώτιδας αφετέρου, ζητώντας συγχρόνως την αναστολή εφαρμογής της ως άνω απόφασης, τουλάχιστον ως προς τις περιοχές της Ευρυτανίας και της Δυτικής Φθιώτιδας, έως ότου εκδικαστούν οι εν λόγω Αιτήσεις για τη μερική ή ολική ακύρωση της.
Προσέφυγαν εκτός των συλλόγων της περιοχής της Φθιώτιδας, από την μεριά της Ευρυτανίας ο Δήμος Καρπενησίου, ο Σύλλογος Κρικελλιωτών, η Κίνηση Πολιτών Δήμου Δομνίστας, κ.α. αφού η προθεσμία υποβολής ενστάσεων έληγε στις αρχές του Φεβρουαρίου 2009.
Στην προσπάθεια αυτή προφύλαξης του τόπου μας από επεμβάσεις με σίγουρα αρνητικές συνέπειες για το μέλλον του, είναι προφανώς αναγκαία η παρουσία των Ευρυτάνων ανθρώπων του πνεύματος αλλά και των Ενώσεων των επιμέρους Συλλόγων των χωριών μας, (Πανευρυτανική Ένωση αφενός και Ομοσπονδία Ευρυτανικών Συλλόγων αφετέρου), που πλην των άλλων παλεύουν για την ανάδειξη και προστασία όχι μόνο της πολιτιστικής αλλά και της φυσικής κληρονομιάς του.
Για το λόγο αυτό απευθυνόμαστε σε εσάς και σας παρακαλούμε, εφόσον συμφωνείτε, να συναντηθούμε όλοι μαζί στα γραφεία της Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων (Χαρ Τρικούπη 56-58 Αθήνα), σε ημερομηνία και ώρα που θα καθορίσει ο πρόεδρός της κ Ζούμπος και να αποφασίσουμε ενωμένοι τις επόμενες ενέργειές μας, παίρνοντας επίσημη και επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση για το θέμα της εγκατάστασης «Αιολικών Πάρκων» στα βουνά της Ευρυτανίας μας.
Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής πολιτών για τη διάσωση του Ευρυτανικής φύσης:
Μπαμπαλής Θεόδωρος, Άγραφα
Χρήστος Τσιώλης, Μεγ. Βραγγιανά
Ευθύμιος Φλώρος, Κρίκελλο
Νίκος Χόντος, Άγραφα
Επίσης στην συνάντηση ήταν οι:
Χρήστος Κοτσιώνης
Μυρτώ Βρεττού
Ανδρέας Βουκελάτος
Νίκος Βαλής
Κώστας Συγγούνης
Ελένη Κρέτση
Καλλιρόη Μπαλτουμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου