Anas platyrynchos.
Βασίλειο:Animalia
Φυλή:Chordata
Υποφυλή:Vertebrata
Κατηγορία:Aves
Τάξη:Anseriformes
Οικογένεια:Anatidae
Γένος:Anas
Είδος:Anas platyrhynchos.
Φυλή:Chordata
Υποφυλή:Vertebrata
Κατηγορία:Aves
Τάξη:Anseriformes
Οικογένεια:Anatidae
Γένος:Anas
Είδος:Anas platyrhynchos.
Η πρασινοκέφαλη είναι ένα από τα είδη αγριόπαπιας τα οποία συναντούμε σχεδόν σε όλο το μήκος του βόρειου ημισφαιρίου και την Ωκεανία και όπως προείπαμε και στην χώρα μας, η οποία αποτελεί ένα από τα μέρη στα οποία διαχειμάζει, περάν και της ύπαρξης κάποιων μικρών μονίμων πληθυσμών. Οι ονομασίες της πρασινοκέφαλη αγριόπαπιας κατά τόπους ποικίλουν, ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικές από αυτές όπως, πρασίνι, Γερμάνι για τα αρσενικά ή Καστανή, Ρώσσα κλπ για την θηλύκια.
Περιγραφή:
Η πρασινοκέφαλη έχει μήκος 50-65cm για τα αρσενικά και 50-56cm για τα θηλυκά, ενώ το άνοιγμα φτερών τους κυμαίνεται από 81 έως 98cm. Το βάρος μιας ενήλικης αρσενικής πρασινοκέφαλης είναι γύρω στα 1170g ενώ μιας θηλυκιάς γύρω στα 1042g.
Το αρσενικό ενήλικο πρασινοκέφαλο έχει κεφαλή χρώματος πράσινου ιριδίζοντος και ράμφος έντονα κιτρινωπό. Το ίδιο πράσινο ιριδίζον χρώμα υπάρχει και στον λαιμό, το οποίο κατεβαίνει χαμηλά μέχρί το στήθος, οπού και διακόπτεται από ένα στενό άσπρο δαχτυλίδι. Το χρώμα των φτερών του στήθους είναι ένα σκοτεινό καφεκόκκινο, ενώ το χρώμα των φτερών της κοιλία και των πλευρών είναι ανοιχτό γκρι. Η ράχη του καλύπτεται από φτέρωμα χρώματος ανοιχτό κεφετογκρί, ενώ οι γλουτοί και η ουρά είναι μαύρου χρώματος. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά της πρασινοκέφαλης είναι και το ουραίο φτερό, ένα κεντρικό φτερό κατά μήκος της ουράς, το οποίο εμφανίζει μια σαφή σύστριψη προς τα επάνω (κατσάρωμα). Το χρώμα των φτερών του στο επάνω μέρος είναι καφετογκρί, ενώ στο κατώτερο και προς το σώμα μέρος τους, στιλπνού μπλε, έχουν δε μια διακριτική μπλε λάμψη, η οποία διακόπτεται από μια λεπτή μαύρη και έπειτα άσπρη γραμμή στο εμπρός και πίσω μέρος τους, ενώ τα κωπταία φτερά είναι χρώματος καφέ. Τα πόδια τους είναι χρώματος εντόνου πορτοκάλι.
Ο χρωματισμός των θηλυκών είναι καφετής, με ανοιχτό καφέ κεφάλι και λεπτές σκούρες ραβδώσεις γύρω από τα μάτια. Το χρώμα του σώματος τους είναι μια πρόσμιξη ανοιχτού καφέ με σκούρες ραβδώσεις και στίγματα. Τα φτερά τους έχουν την ανάλογη λάμψη των αρσενικών, με το χρώμα τους να είναι καφετή όπως και το στήθος τους.
Κατά το διάστημα της πρόσφατης εκκόλαψης τους οι πρασινοκέφαλες, έχουν χρώμα σκούρου καφέ, με κιτρινωπά σημάδια στο επάνω και κάτω μέρος του σώματος τους και γκρίζα πόδια.
Αναπαραγωγή:
Η αναπαραγωγική περίοδο των πρασινοκέφαλων, είναι την Άνοιξη και το καλοκαίρι, κυρίως από τον Φεβρουάριος μέχρι τον Ιούνιο.
Οι περιοχές που οι πρασινοκέφαλες δημιουργούν την φωλιά τους ποικίλει, από περιοχές με ελάχιστη έως και αρκετή βλάστηση, ακόμη και δένδρα ύψους 10 μέτρων. Η φωλιά είναι απόμερη, βρίσκεται συνήθως στις περιοχές σίτισης, έχει την συνήθη μορφή, είναι αρκετά στενή και αποτελείται από χλόη και κλαδίσκους. Τόσο η φωλιά όσο και η επώαση των αυγών γίνεται αποκλειστικά από το θηλυκό. Γεννά κατά μέσω όρο από 9 έως 13 αυγά. Τα αυγά έχουν χρώμα ανοιχτού γκριζοπράσινου έως γαλαζωπού, το μέγεθος τους είναι 57 X 41mm και το βάρος τους 51g. Επωάζονται από 23-32 ημέρες, με πλέων συνηθέστερες την 27η ή 28η. Οι νεοσσοί θα παραμείνουν στην φωλιά για 50-60 ημέρες και σε όλο αυτό το διάστημα θα είναι αρκετά ευαίσθητοι και αποκλειστικά εξαρτώμενοι από την μητέρα. Η θηλύκια σε αυτό το διάστημα επιδεικνύει αξιοζήλευτη προστατευτικότητα και σε ορισμένες φορές και αυταπάρνησης. Σε περίπτωση πρόωρης απώλειας των αυγών ή των νεοσσών, οι πρασινοκέφαλες επαναφωλεωποιούν.
Σεξουαλική συμπεριφορά:
Τα νεαρά αρσενικά ωριμάζουν σεξουαλικά στην ηλικία του ενός έτους, ενώ τα θηλυκά στην ηλικία των 7 μηνών. Ο δεσμός του ζευγαριού είναι εποχιακός και το αρσενικό παρουσιάζει ενδιαφέρων και για αλλά θηλυκά ακόμα και κατά την διάρκεια αυτού του δεσμού. Αφήνει το θηλυκό αμέσως μετά από την έναρξη της επώασης και ενώνεται σε μικρά κοπάδια με αλλά αρσενικά. Τα μικρά αυτά κοπάδια επιδίδονται στο κυνήγι νέων θηλυκών, επιδεικνύοντας συμπεριφορά ακόμα και βιασμού σε περίπτωση συνάντηση τους με θηλυκά.
Σίτιση:
Η σίτιση της πρασινοκέφαλής γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Είναι σχεδόν παμφάγο αλλά κυρίως η διατροφή της αποτελείται από σπόρους, μίσχους υδρόβιων φυτών, αλλά και σπόρος και βλαστούς άλλων φυτών. Επίσης έντομα, καρκινοειδή και μαλακία, που αναζητάει στα ρηχά ή βυθίζοντας το κεφάλι της κάτω από την επιφάνεια του νερού. Κατά τους χειμερινούς κυρίως μήνες οι πρασινοκέφαλες τρέφονται και με σιτηρά, που αναζήτα στα πλημμυρισμένα λιβάδια. Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και αργότερα και με σπόρους.
Βιότοπος- Διανομή- μετανάστευση:
Οι πληθυσμοί της πρασινοκέφαλης είναι συνήθως μεταναστευτικοί, αλλά όπως είπαμε υπάρχουν και μερικοί στατικοί πληθυσμοί, ακόμα και στην χώρα μας.
Ο Βιότοπος της πρασινοκέφαλης είναι τα διάφορα μόνιμα ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και λίμνες υφάλμυρου νερού σε κόλπους κοντά σε ακτές. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και σπανιότερα την συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα. Η πρασινοκέφαλη γενικότερα είναι ιδιαίτερα προσαρμόσιμη σε ένα ευρύ φάσμα βιότοπων, συμπεριλαμβανομένων σε πολλές περιπτώσεις και αστικών περιοχών. Διαχειμάζει κυρίως στη Νότια Ευρώπη και Βόρεια Αφρική.
Η πρασινοκέφαλη έχει μήκος 50-65cm για τα αρσενικά και 50-56cm για τα θηλυκά, ενώ το άνοιγμα φτερών τους κυμαίνεται από 81 έως 98cm. Το βάρος μιας ενήλικης αρσενικής πρασινοκέφαλης είναι γύρω στα 1170g ενώ μιας θηλυκιάς γύρω στα 1042g.
Το αρσενικό ενήλικο πρασινοκέφαλο έχει κεφαλή χρώματος πράσινου ιριδίζοντος και ράμφος έντονα κιτρινωπό. Το ίδιο πράσινο ιριδίζον χρώμα υπάρχει και στον λαιμό, το οποίο κατεβαίνει χαμηλά μέχρί το στήθος, οπού και διακόπτεται από ένα στενό άσπρο δαχτυλίδι. Το χρώμα των φτερών του στήθους είναι ένα σκοτεινό καφεκόκκινο, ενώ το χρώμα των φτερών της κοιλία και των πλευρών είναι ανοιχτό γκρι. Η ράχη του καλύπτεται από φτέρωμα χρώματος ανοιχτό κεφετογκρί, ενώ οι γλουτοί και η ουρά είναι μαύρου χρώματος. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά της πρασινοκέφαλης είναι και το ουραίο φτερό, ένα κεντρικό φτερό κατά μήκος της ουράς, το οποίο εμφανίζει μια σαφή σύστριψη προς τα επάνω (κατσάρωμα). Το χρώμα των φτερών του στο επάνω μέρος είναι καφετογκρί, ενώ στο κατώτερο και προς το σώμα μέρος τους, στιλπνού μπλε, έχουν δε μια διακριτική μπλε λάμψη, η οποία διακόπτεται από μια λεπτή μαύρη και έπειτα άσπρη γραμμή στο εμπρός και πίσω μέρος τους, ενώ τα κωπταία φτερά είναι χρώματος καφέ. Τα πόδια τους είναι χρώματος εντόνου πορτοκάλι.
Ο χρωματισμός των θηλυκών είναι καφετής, με ανοιχτό καφέ κεφάλι και λεπτές σκούρες ραβδώσεις γύρω από τα μάτια. Το χρώμα του σώματος τους είναι μια πρόσμιξη ανοιχτού καφέ με σκούρες ραβδώσεις και στίγματα. Τα φτερά τους έχουν την ανάλογη λάμψη των αρσενικών, με το χρώμα τους να είναι καφετή όπως και το στήθος τους.
Κατά το διάστημα της πρόσφατης εκκόλαψης τους οι πρασινοκέφαλες, έχουν χρώμα σκούρου καφέ, με κιτρινωπά σημάδια στο επάνω και κάτω μέρος του σώματος τους και γκρίζα πόδια.
Αναπαραγωγή:
Η αναπαραγωγική περίοδο των πρασινοκέφαλων, είναι την Άνοιξη και το καλοκαίρι, κυρίως από τον Φεβρουάριος μέχρι τον Ιούνιο.
Οι περιοχές που οι πρασινοκέφαλες δημιουργούν την φωλιά τους ποικίλει, από περιοχές με ελάχιστη έως και αρκετή βλάστηση, ακόμη και δένδρα ύψους 10 μέτρων. Η φωλιά είναι απόμερη, βρίσκεται συνήθως στις περιοχές σίτισης, έχει την συνήθη μορφή, είναι αρκετά στενή και αποτελείται από χλόη και κλαδίσκους. Τόσο η φωλιά όσο και η επώαση των αυγών γίνεται αποκλειστικά από το θηλυκό. Γεννά κατά μέσω όρο από 9 έως 13 αυγά. Τα αυγά έχουν χρώμα ανοιχτού γκριζοπράσινου έως γαλαζωπού, το μέγεθος τους είναι 57 X 41mm και το βάρος τους 51g. Επωάζονται από 23-32 ημέρες, με πλέων συνηθέστερες την 27η ή 28η. Οι νεοσσοί θα παραμείνουν στην φωλιά για 50-60 ημέρες και σε όλο αυτό το διάστημα θα είναι αρκετά ευαίσθητοι και αποκλειστικά εξαρτώμενοι από την μητέρα. Η θηλύκια σε αυτό το διάστημα επιδεικνύει αξιοζήλευτη προστατευτικότητα και σε ορισμένες φορές και αυταπάρνησης. Σε περίπτωση πρόωρης απώλειας των αυγών ή των νεοσσών, οι πρασινοκέφαλες επαναφωλεωποιούν.
Σεξουαλική συμπεριφορά:
Τα νεαρά αρσενικά ωριμάζουν σεξουαλικά στην ηλικία του ενός έτους, ενώ τα θηλυκά στην ηλικία των 7 μηνών. Ο δεσμός του ζευγαριού είναι εποχιακός και το αρσενικό παρουσιάζει ενδιαφέρων και για αλλά θηλυκά ακόμα και κατά την διάρκεια αυτού του δεσμού. Αφήνει το θηλυκό αμέσως μετά από την έναρξη της επώασης και ενώνεται σε μικρά κοπάδια με αλλά αρσενικά. Τα μικρά αυτά κοπάδια επιδίδονται στο κυνήγι νέων θηλυκών, επιδεικνύοντας συμπεριφορά ακόμα και βιασμού σε περίπτωση συνάντηση τους με θηλυκά.
Σίτιση:
Η σίτιση της πρασινοκέφαλής γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Είναι σχεδόν παμφάγο αλλά κυρίως η διατροφή της αποτελείται από σπόρους, μίσχους υδρόβιων φυτών, αλλά και σπόρος και βλαστούς άλλων φυτών. Επίσης έντομα, καρκινοειδή και μαλακία, που αναζητάει στα ρηχά ή βυθίζοντας το κεφάλι της κάτω από την επιφάνεια του νερού. Κατά τους χειμερινούς κυρίως μήνες οι πρασινοκέφαλες τρέφονται και με σιτηρά, που αναζήτα στα πλημμυρισμένα λιβάδια. Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και αργότερα και με σπόρους.
Βιότοπος- Διανομή- μετανάστευση:
Οι πληθυσμοί της πρασινοκέφαλης είναι συνήθως μεταναστευτικοί, αλλά όπως είπαμε υπάρχουν και μερικοί στατικοί πληθυσμοί, ακόμα και στην χώρα μας.
Ο Βιότοπος της πρασινοκέφαλης είναι τα διάφορα μόνιμα ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και λίμνες υφάλμυρου νερού σε κόλπους κοντά σε ακτές. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και σπανιότερα την συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα. Η πρασινοκέφαλη γενικότερα είναι ιδιαίτερα προσαρμόσιμη σε ένα ευρύ φάσμα βιότοπων, συμπεριλαμβανομένων σε πολλές περιπτώσεις και αστικών περιοχών. Διαχειμάζει κυρίως στη Νότια Ευρώπη και Βόρεια Αφρική.
Οι πρασινοκέφαλες είναι ίσος το πολυπληθέστερο είδος αγριόπαπιας στον κόσμο και ως μοναδικές απειλές για το είδος σύμφωνα πάντα με την διεθνή βιβλιογραφία, καταγράφονται η συρρίκνωση των φυσικών βιοτόπων της, το κυνήγι και η υβριδοποίηση της με αλλά συγγενή είδη όπως το Anas diazi platyrhynchos (Η.Π.Α. Μεξικό).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου