Στην χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"...

...οι νεραντζιές απειλούνται με αφανισμό και τα νεράντζια είναι είδος προς εξαφάνιση! 

Νεραντζιά-Citrus aurantium.

Στην αρχή κυκλοφόρησε ως φήμη. Ακουγόταν πολύ τραβηγμένο. Στο κέντρο, μαγαζάτορες και κάτοικοι έλεγαν ότι συνεργεία του Δήμου Αθηναίων τις βραδυνές ώρες αφαιρούσαν από τις νεραντζιές, όπου υπάρχουν, στους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα, του καρπούς τους, τα νεράντζια με αφορμή την παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Μάλιστα, κάποιοι έλεγαν ότι η "επιχείρηση" γίνεται κάθε βράδυ και μάλιστα συνοδεία της Δημοτικής Αστυνομίας.Το Newsit έκανε ρεπορτάζ και αυτοψία για να διαπιστώσει αν όντως αυτό είναι αλήθεια. Και τα ευρήματα είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτα: Μόνο οι νεραντζιές μέσα στον άβατο χώρο της Βουλής είναι φορτωμένες. Έξω, στους γύρω δρόμους δεν υπάρχει νεράντζι ούτε για δείγμα! Εκτός από την Βασιλίσσης Σοφίας όπου υπάρχουν μόνο μουριές και έχουν κλαδευτεί, στους γύρω δρόμους, οι νεραντζιές είναι άδειες από καρπούς και μόνο στα ψηλότερα κλαδιά τους μπορεί να δει κανείς να κρέμονται ελάχιστα νεράντζια. Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν από όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας! 

Στο Αγρίνιο  μάλιστα η επιχείρηση έγινε μέρα μεσημέρι! Θαμώνες παρακείμενων καφέ στην κεντρική πλατεία της πόλης είδαν υπαλλήλους του δήμου Αγρινίου να είναι ανεβασμένοι στα δέντρα της πλατείας και να κόβουν τα νεράντζια από τα δέντρα. Μέχρι να πεις κύμινο στις νεραντζιές της πλατείας δεν είχε μείνει νεράντζι ούτε για δείγμα. Αργότερα το συνεργείο του δήμου καθάρισε και τα δέντρα του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου. Με τσάντες γεμάτες νεράντζια στα χέρια έφευγαν οι υπάλληλοι από το Πάρκο. Ερωτηθείς ο αρμόδιος αντιδήμαρχος γιατί τόση πρεμούρα να κοπούν τα νεράντζια από τις νεραντζιές της πόλης απάντησε ότι η αρμόδια υπηρεσία του δήμου απλά... "καθάρισε τα δέντρα"! Όχι, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος δεν υποστήριξε πως ο Δήμαρχος Αγρινίου σκοπεύει να φτιάξει γλυκό νεραντζάκι! Εξάλλου έχει περάσει η εποχή τους: του γλυκού τουλάχιστον - για του δημάρχου και των άλλων εθνοσωτήρων μας θα το κρίνει ο λαός μας λίαν συντόμως! Πάντως αν δεν λήξει λίαν συντόμως και η δική τους εποχή, του χρόνου υπάρχει φόβος να αποφασίσουν για λόγους προληπτικούς να κόψουν τις νεραντζιές από την ρίζα! Γιατί αυτό θα τους στοιχίσει και λιγότερο σε σχέση με τα εργατικά που πλήρωσαν φέτος!

Υποσημείωση 1:
Η νεραντζιά (Citrus aurantium) ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών (= εσπεριδοειδών) και είναι ένα μικρό αειθαλές δέντρο. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι γνωστό δε και με τις ονομασίες κιτρομηλιά και ξινονεραντζιά.
Μοιάζει πολύ με την πορτοκαλιά.Η καταγωγή της είναι από το Βιετνάμ αλλά σήμερα πλέον είναι πολύ κοινή και καλλιεργείται σε πολλές χώρες και ιδιαίτερα στις τροπικές περιοχές και στις χώρες της Μεσογείου. 

Ο καρπός της είναι το νεράντζι που μοιάζει με το πορτοκάλι εξωτερικά αλλά η διαφορά του είναι στη γεύση. Τα νεράντζια είναι πολύ πικρά και ξινά και δεν καταναλώνονται νωπά. Η χρήση τους είναι κυρίως στη ζαχαροπλαστική και στην ποτοποιία. 

Ως γλυκό του κουταλιού το νεράντζι είναι έξοχο σε άρωμα και γεύση και δημοφιλές στην παράδοση πολλών περιοχών της Ελλάδας. Από τον ανθό της νεραντζιάς λαμβάνεται αιθέριο έλαιο και χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Η νεραντζιά επίσης καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε πάρκα και πεζοδρόμια κυρίως των μεγαλουπόλεων, το δέντρο δε είναι ανθεκτικό τόσο στο ψύχος όσο και στην ξηρασία.

Υποσημείωση 2:
"Η χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα!"
Η έννοια αφορά σκωπτικό χαρακτηρισμό της Ελλάδας, ως χώρας από την οποία απουσιάζει η σοβαρότητα στην αντιμετώπιση καταστάσεων και προβλημάτων.  Συγκεκριμένα, η φράση προέρχεται από το ποίημα του 'Aγγ. Βλάχου «Η γη της Ελλάδος», το οποίο αργότερα διακωμωδήθηκε από το περιοδικό της εποχής Ραμπαγάς και από τότε η φράση "η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας" χρησιμοποιείται ως ειρωνική αναφορά σε παλαιότερη στομφώδη και εξωπραγματική ωραιοποίηση της Ελλάδας.

"Ξεύρεις την χώραν 

που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα;

που κοκκινίζ’ η σταφυλή

και θάλλει η ελαία;

– Ω! δεν την αγνοεί κανείς,

είναι η γη η ελληνίς!"

Υποσημείωση 3:

Γλυκό του κουταλιού Νεραντζάκι.

Υλικά:

1 κιλό φλούδες νεραντζιών,

1 κιλό ζάχαρη,

1 ποτήρι νερό,

Το χυμό ενός λεμονιού,

2 κουταλιές γλυκόζη.

Εκτέλεση:

Aρχίζουμε πλένοντας τα νεράντζια με άφθονο νερό. Τα στεγνώνουμε και τα τρίβουμε στον τρίφτη για να αφαιρεθεί λίγη από την εξωτερική τους επιφάνεια. Τα χαράζουμε κάθετα και αφαιρούμε τα κομμάτια της φλούδας. Παίρνουμε μία-μία φλούδα, την τυλίγουμε ρολό με το λευκό μέρος προς τα μέσα και την περνάμε με χοντρή βελόνα σε κλωστή (ή κλείνουμε ένα-ένα ρολλάκι χωριστά με οδοντογλυφίδα). Αφού περάσουμε όλα τα κομμάτια στην κλωστή και στερεώσουμε καλά τις άκρες για να μην ξεπεράσουν,τα βράζουμε σε άφθονο νερό, μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα βάζουμε σε κρύο νερό και για μία ολόκληρη μέρα το αλλάζουμε κάθε 3-4 ώρες, μέχρι τα νεράντζια να ξεπικρίσουν. Τα στραγγίζουμε καλά, τα απλώνουμε σε πετσέτα και αφαιρούμε την κλωστή.Έπειτα, τα τοποθετούμε σε κατσαρόλα, καλύπτοντάς τα με τη ζάχαρη και 1 φλιτζάνι νερό. Βράζουμε το γλυκό μέχρι δέσει το σιρόπι.Λίγο πριν το κατεβάσουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού. Αφήνουμε τα νεραντζάκια να κρυώσουν και το τοποθετούμε σε καθαρό και στεγνό βάζο.