.jpg)
Εξευτελιστική, περιφρονητική, ταπεινωτική για την Ελλάδα υπήρξε η στάση της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί στις Κάνες. Επέβαλαν στον πρωθυπουργό της χώρας να... αλλάξει (!) το ερώτημα του δημοψηφίσματος που είχε προτείνει, του άλλαξαν την... ημερομηνία (!) διεξαγωγής και ως ποινή για την "αταξία" του αποφάσισαν εντελώς αυθαίρετα να μην του δώσουν την περιβόητη έκτη δόση του δανείου, παρόλο που η Σύνοδος Κορυφής της 26ης-27ης Οκτωβρίου είχε αποφασίσει την εκταμίευσή της! Απαράδεκτος ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του Γιώργου Παπανδρέου που προσπάθησε να εκβιάσει με το δημοψήφισμα τον ελληνικό λαό προκειμένου να προσποριστεί προσωπικό πολιτικό όφελος. Αξιοθρήνητη η εθελόδουλη στάση του απέναντι στους ηγεμόνες του Βερολίνου και του Παρισιού, μπροστά στους οποίους έσκυψε υπάκουα το κεφάλι.
Η συμπεριφορά επικυριάρχων, όμως, που επέδειξαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, αποτελεί πολύ σοβαρότερο πρόβλημα. Απέδειξαν ότι θεωρούν εαυτούς ντε φάκτο ηγεμόνες της Ευρώπης. Ελέω ευρώ συμπεριφέρονται απέναντι στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και της ΕΕ όπως σε κατεκτημένες χώρες.
Ελλειμμα δημοκρατίας στην ΕΕ υπήρχε ανέκαθεν. Κανένα από τα όργανα που τη διοικούν δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση μέσω της εκλογής του από τους λαούς της Ευρώπης. Το μοναδικό δε όργανο που εκλέγεται απευθείας, το Ευρωκοινοβούλιο, έχει μηδαμινές αρμοδιότητες. Είναι συμβουλευτικό όργανο, κάτι σαν τα διακοσμητικά κοινοβούλια στις εποχές της απόλυτης μοναρχίας κατά τον 18ο, τον 17ο και προηγούμενους αιώνες. Και αν ποτέ σε κάποια χώρα για κάποιο ευρωπαϊκό θέμα ερωτηθούν οι λαοί, η μόνη αποδεκτή απάντηση είναι το "Ναι".
Δηκτική και καυστική στο θέμα αυτό η γαλλική εφημερίδα "Λιμπερασιόν" στο κύριο άρθρο της, την Πέμπτη. "Η άμεση δημοκρατία δεν ευδοκιμεί καθόλου στην Ευρώπη. Θυμάται κανείς το γαλλικό, το ολλανδικό ή το ιρλανδικό δημοψήφισμα. Σε όλα τους απορρίφθηκαν σχέδια για ένα λαμπρό μέλλον των λαών. Οι λαοί αποφάσισαν διαφορετικά. Μπορεί κανείς να σκεφθεί ότι και οι Ελληνες θα κάνουν το ίδιο, αν ο Παπανδρέου κατορθώσει να πραγματοποιήσει το δημοψήφισμα", γράφει η "Λιμπερασιόν" και συνεχίζει: "Ξέρουμε επίσης ότι τα ''Οχι'' των λαών κάθε φορά παρακάμφθηκαν και τελικά αγνοήθηκαν, σε μια επικίνδυνη άσκηση άρνησης της δημοκρατίας".
Η Ευρωζώνη επιδείνωσε δραματικά την εγκατάλειψη των δημοκρατικών διαδικασιών εκ μέρους των ηγετών της ΕΕ. Με αφορμή και πρόσχημα την κρίση του ευρώ, του κοινού νομίσματος, εν ονόματι της προστασίας του άρχισε μια διαδικασία όχι απλώς αμφιλεγόμενης δημοκρατικότητας στη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά πολύ πιο επικίνδυνη. Μια διαδικασία στραγγαλισμού της εθνικής κυριαρχίας των ίδιων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης στο όνομα της αρχής ότι "νόμος είναι η θέληση του δανειστή".
Η "οικονομική διακυβέρνηση" της Ευρωζώνης έχει νόημα και είναι αποδεκτή μόνο στον βαθμό που ασκείται από κάποιο όργανο δημοκρατικά δομημένο. Τι γίνεται, όμως, στην πράξη; Αποφασίζει μόνο του το Βερολίνο για οποιοδήποτε ευρωπαϊκό θέμα. Στη συνέχεια η Μέρκελ δήθεν το συζητά με τον Σαρκοζί και του το επιβάλλει. Κατόπιν οι δυο τους το επιβάλλουν στις συνόδους κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης ή της ΕΕ, οι οποίες σύνοδοι κορυφής έπειτα διατάζουν την ενδιαφερόμενη χώρα ή και όλες τις χώρες του γκρουπ να το υλοποιήσουν. Καταργούν έτσι κάθε ίχνος ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας.
Χώρες υποτελείς καταντούν έτσι τα κράτη-μέλη. Οι πολίτες αισθάνονται ότι διοικούνται από ξένους ηγέτες άλλων χωρών - και αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Ενωμένη Ευρώπη από ιδανικό συναδέλφωσης των λαών της γίνεται ανελέητος, αυταρχικός δυνάστης για τους πολίτες. Η ΕΕ γίνεται εχθρός στις συνειδήσεις δεκάδων και σταδιακά εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων, οι οποίοι αισθάνονται πλέον ότι ούτε μέσω εκλογών μπορούν να επηρεάσουν κάπως την πολιτική που αυτή ασκεί εναντίον τους.
Η ξένη κηδεμονία πληγώνει βαθιά τους λαούς. Γεννά σφοδρό τον πόθο της εθνικής ανεξαρτησίας. Βλέποντας τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί να συμπεριφέρονται στον Γ. Παπανδρέου σαν να είναι σκουπίδι, δεν αγανάκτησαν μόνο οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, αλλά όλοι οι Ελληνες. Εκτός από τους εθελόδουλους.
Ελλειμμα δημοκρατίας στην ΕΕ υπήρχε ανέκαθεν. Κανένα από τα όργανα που τη διοικούν δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση μέσω της εκλογής του από τους λαούς της Ευρώπης. Το μοναδικό δε όργανο που εκλέγεται απευθείας, το Ευρωκοινοβούλιο, έχει μηδαμινές αρμοδιότητες. Είναι συμβουλευτικό όργανο, κάτι σαν τα διακοσμητικά κοινοβούλια στις εποχές της απόλυτης μοναρχίας κατά τον 18ο, τον 17ο και προηγούμενους αιώνες. Και αν ποτέ σε κάποια χώρα για κάποιο ευρωπαϊκό θέμα ερωτηθούν οι λαοί, η μόνη αποδεκτή απάντηση είναι το "Ναι".
Δηκτική και καυστική στο θέμα αυτό η γαλλική εφημερίδα "Λιμπερασιόν" στο κύριο άρθρο της, την Πέμπτη. "Η άμεση δημοκρατία δεν ευδοκιμεί καθόλου στην Ευρώπη. Θυμάται κανείς το γαλλικό, το ολλανδικό ή το ιρλανδικό δημοψήφισμα. Σε όλα τους απορρίφθηκαν σχέδια για ένα λαμπρό μέλλον των λαών. Οι λαοί αποφάσισαν διαφορετικά. Μπορεί κανείς να σκεφθεί ότι και οι Ελληνες θα κάνουν το ίδιο, αν ο Παπανδρέου κατορθώσει να πραγματοποιήσει το δημοψήφισμα", γράφει η "Λιμπερασιόν" και συνεχίζει: "Ξέρουμε επίσης ότι τα ''Οχι'' των λαών κάθε φορά παρακάμφθηκαν και τελικά αγνοήθηκαν, σε μια επικίνδυνη άσκηση άρνησης της δημοκρατίας".
Η Ευρωζώνη επιδείνωσε δραματικά την εγκατάλειψη των δημοκρατικών διαδικασιών εκ μέρους των ηγετών της ΕΕ. Με αφορμή και πρόσχημα την κρίση του ευρώ, του κοινού νομίσματος, εν ονόματι της προστασίας του άρχισε μια διαδικασία όχι απλώς αμφιλεγόμενης δημοκρατικότητας στη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά πολύ πιο επικίνδυνη. Μια διαδικασία στραγγαλισμού της εθνικής κυριαρχίας των ίδιων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης στο όνομα της αρχής ότι "νόμος είναι η θέληση του δανειστή".
Η "οικονομική διακυβέρνηση" της Ευρωζώνης έχει νόημα και είναι αποδεκτή μόνο στον βαθμό που ασκείται από κάποιο όργανο δημοκρατικά δομημένο. Τι γίνεται, όμως, στην πράξη; Αποφασίζει μόνο του το Βερολίνο για οποιοδήποτε ευρωπαϊκό θέμα. Στη συνέχεια η Μέρκελ δήθεν το συζητά με τον Σαρκοζί και του το επιβάλλει. Κατόπιν οι δυο τους το επιβάλλουν στις συνόδους κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης ή της ΕΕ, οι οποίες σύνοδοι κορυφής έπειτα διατάζουν την ενδιαφερόμενη χώρα ή και όλες τις χώρες του γκρουπ να το υλοποιήσουν. Καταργούν έτσι κάθε ίχνος ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας.
Χώρες υποτελείς καταντούν έτσι τα κράτη-μέλη. Οι πολίτες αισθάνονται ότι διοικούνται από ξένους ηγέτες άλλων χωρών - και αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Ενωμένη Ευρώπη από ιδανικό συναδέλφωσης των λαών της γίνεται ανελέητος, αυταρχικός δυνάστης για τους πολίτες. Η ΕΕ γίνεται εχθρός στις συνειδήσεις δεκάδων και σταδιακά εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων, οι οποίοι αισθάνονται πλέον ότι ούτε μέσω εκλογών μπορούν να επηρεάσουν κάπως την πολιτική που αυτή ασκεί εναντίον τους.
Η ξένη κηδεμονία πληγώνει βαθιά τους λαούς. Γεννά σφοδρό τον πόθο της εθνικής ανεξαρτησίας. Βλέποντας τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί να συμπεριφέρονται στον Γ. Παπανδρέου σαν να είναι σκουπίδι, δεν αγανάκτησαν μόνο οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, αλλά όλοι οι Ελληνες. Εκτός από τους εθελόδουλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου