Πριν ακόμη κυρωθεί ο πρώτος δασικός χάρτης στην Ελλάδα το τύποις υπουργείο Περιβάλλοντος έρχεται να υπονομεύσει την ολοκλήρωση της διαδικασίας στις μετρημένες στα δάχτυλα περιοχές που έχει γίνει η ανάρτησή τους και εκκρεμεί η κύρωση.
Του Λ. Σταυρογιάννη.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Αυγή".
Με τροπολογία στο νομοσχέδιο "νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών και λοιπές διατάξεις" του ΥΠΕΚΑ ανατρέπεται ο νόμος της Τ. Μπιρμπίλη 3889/2010 και ο κυρωμένος δασικός χάρτης μπορεί να διορθωθεί εκ των υστέρων με το εφεύρημα "να μην είναι στατικός".
Ουσιαστικά με πράξεις της διοίκησης μπορεί να ανατραπεί ο δασικός χαρακτήρας των αποτυπώσεων στον χάρτη με πράξεις της διοίκησης. Η αιτιολογική έκθεση τα λέει όλα: "Παρέχεται η δυνατότητα συμπλήρωσης του δασικού χάρτη με τις πράξεις της διοίκησης που στο εξής θα εκδίδονται σε εφαρμογή της δασικής ή πολεοδομικής νομοθεσίας (π.χ. σχέδια πόλης, εποικισμός κ.λπ.) που πρέπει μεν να απεικονίζονται σε αυτόν, αλλά για αντικειμενικούς-διοικητικούς λόγους δεν συμπεριελήφθησαν κατά την αρχική κατάρτιση, ανάρτηση και κύρωσή του". Άρα ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου ανοίγει επικίνδυνους δρόμους υλοποιώντας τις προγραμματικές του δηλώσεις: "να αποφασίσουμε τι θέλουμε να είναι δάσος".
Από το πλήθος των τροπολογιών που κατατέθηκαν ξεχωρίζει αυτή βάσει της οποίας το Δημόσιο απεμπολεί τα δικαιώματα κυριότητας σε χορτολιβαδικές, πεδινές και βραχώδεις εκτάσεις που απαντώνται κυρίως στα νησιά του Αιγαίου. Ήδη με νόμο του Αυγούστου στα 100 στρέμματα σε νησιά μπορούν να κατασκευασθούν τουριστικά χωριά.
Οι χθεσινές τροπολογίες, καταφανώς φωτογραφικές και ρουσφετολογικές, ανατρέπουν τη δασική νομοθεσία και ευτελίζουν κάθε έννοια χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού. Έτσι, ελαιοτριβεία μπορούν να εγκατασταθούν σε δάση και δασικές εκτάσεις διότι "το υπάρχον νομικό πλαίσιο για τη χωροθέτηση των ελαιοτριβείων δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία και την ανταγωνιστικότητα των εν λόγω επιχειρήσεων". Στους νομούς Έβρου, Πιερίας αλλά και αλλού τα εντοπίζει η εισηγητική έκθεση.
Άλλη διάταξη ευνοεί την απορύθμιση υπέρ συμφερόντων στις εκτός σχεδίου περιοχές για τουριστικές επενδύσεις αλλάζοντας επί το δυσμενέστερο διάταγμα του 1978 "περί καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεων των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός ορίων νομίμως υφιστάμενων προ του έτους 1923 οικισμών".
Έτσι η εισφορά σε γη δεν δίδεται από το οικόπεδο του επενδυτή, αλλά από όμορο ή απέναντι διαγωνίως γήπεδο. Η διάταξη μόνον το ονοματεπώνυμο του ενδιαφερόμενου δεν αναφέρει, αφού κυνικά ομολογείται ότι η αλλαγή γίνεται για να μη συνορεύει η "επένδυση" με άλλη ανταγωνιστική χρήση και αυτή μπορεί να είναι δημοτικές αθλοπαιδιές, παιδικές χαρές ή "αθλοπαιδιές που ενδέχεται να προκαλούν θόρυβο"!
Ουσιαστικά με πράξεις της διοίκησης μπορεί να ανατραπεί ο δασικός χαρακτήρας των αποτυπώσεων στον χάρτη με πράξεις της διοίκησης. Η αιτιολογική έκθεση τα λέει όλα: "Παρέχεται η δυνατότητα συμπλήρωσης του δασικού χάρτη με τις πράξεις της διοίκησης που στο εξής θα εκδίδονται σε εφαρμογή της δασικής ή πολεοδομικής νομοθεσίας (π.χ. σχέδια πόλης, εποικισμός κ.λπ.) που πρέπει μεν να απεικονίζονται σε αυτόν, αλλά για αντικειμενικούς-διοικητικούς λόγους δεν συμπεριελήφθησαν κατά την αρχική κατάρτιση, ανάρτηση και κύρωσή του". Άρα ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου ανοίγει επικίνδυνους δρόμους υλοποιώντας τις προγραμματικές του δηλώσεις: "να αποφασίσουμε τι θέλουμε να είναι δάσος".
Από το πλήθος των τροπολογιών που κατατέθηκαν ξεχωρίζει αυτή βάσει της οποίας το Δημόσιο απεμπολεί τα δικαιώματα κυριότητας σε χορτολιβαδικές, πεδινές και βραχώδεις εκτάσεις που απαντώνται κυρίως στα νησιά του Αιγαίου. Ήδη με νόμο του Αυγούστου στα 100 στρέμματα σε νησιά μπορούν να κατασκευασθούν τουριστικά χωριά.
Οι χθεσινές τροπολογίες, καταφανώς φωτογραφικές και ρουσφετολογικές, ανατρέπουν τη δασική νομοθεσία και ευτελίζουν κάθε έννοια χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού. Έτσι, ελαιοτριβεία μπορούν να εγκατασταθούν σε δάση και δασικές εκτάσεις διότι "το υπάρχον νομικό πλαίσιο για τη χωροθέτηση των ελαιοτριβείων δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία και την ανταγωνιστικότητα των εν λόγω επιχειρήσεων". Στους νομούς Έβρου, Πιερίας αλλά και αλλού τα εντοπίζει η εισηγητική έκθεση.
Άλλη διάταξη ευνοεί την απορύθμιση υπέρ συμφερόντων στις εκτός σχεδίου περιοχές για τουριστικές επενδύσεις αλλάζοντας επί το δυσμενέστερο διάταγμα του 1978 "περί καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεων των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός ορίων νομίμως υφιστάμενων προ του έτους 1923 οικισμών".
Έτσι η εισφορά σε γη δεν δίδεται από το οικόπεδο του επενδυτή, αλλά από όμορο ή απέναντι διαγωνίως γήπεδο. Η διάταξη μόνον το ονοματεπώνυμο του ενδιαφερόμενου δεν αναφέρει, αφού κυνικά ομολογείται ότι η αλλαγή γίνεται για να μη συνορεύει η "επένδυση" με άλλη ανταγωνιστική χρήση και αυτή μπορεί να είναι δημοτικές αθλοπαιδιές, παιδικές χαρές ή "αθλοπαιδιές που ενδέχεται να προκαλούν θόρυβο"!
Αλλά και στο πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα για την Προστασία του Υμηττού προστίθεται διάταξη που νομιμοποιεί τη λειτουργία και επέκταση του υφιστάμενου νεκροταφείου του Δήμου Αργυρούπολης κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου