Πράσινη οικονομία...

Ως καθαρά επικοινωνιακό τρικ, ο όρος "πράσινη οικονομία” μπορεί να κερδίζει στα σημεία της παρωχημένες εμμονές πολλών με την επιχειρηματική δραστηριότητα που απ' τη φύση της αποσκοπεί στο κέρδος.

Η “πράσινη οικονομία” συνιστά ως επί το πλείστον έναν γενικόλογο όρο που ερμηνεύεται κατά το δοκούν από πολιτικούς, ΜΜΕ και, λιγότερο ή περισσότερο, ειδικούς. Αναφέρεται σ' ένα ευρύ φάσμα επενδυτικών, παραγωγικών και εμπορικών δραστηριοτήτων όπου η έννοια της "περιβαλλοντικής ευαισθησίας" κυριαρχεί ως στοιχείο νεωτερικότητας προσφέροντας στους “πράσινους” επιχειρηματίες σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους πιο παραδοσιακούς συναδέλφους τους...

Η “πράσινη οικονομία” δεν περιορίζεται πια στους τομείς της ενέργειας ή των μετακινήσεων όπου και θριαμβεύει χάρη στις τεχνολογικές καινοτομίες της εποχής μας. Επεκτείνεται σταθερά συν τω χρόνω και σε άλλα "χωράφια", προτείνοντας νέες, επαναστατικές, εναλλακτικές λύσεις σε παλιά “προβλήματα”. Λύσεις που αποδίδουν τα μέγιστα πολιτικά ή άλλα οφέλη σε όσους τις εφαρμόζουν, εμφανίζοντας εαυτούς να συνάδουν με τις επιταγές των καιρών, ακόμα περισσότερο όμως σ' όσους που τις επινόησαν και τις εμπορεύονται...

Έτσι λοιπόν, οι πράσινοι μπίζνεσμεν θέτουν το θεμελιώδες ερώτημα στη συνείδηση των ευαισθητοποιημένων πολιτών της εποχής μας: “Έζησες μια φιλική προς το περιβάλλον ζωή; Γιατί να την εγκαταλείψεις με τον θάνατό σου;”. Η εταιρεία Resomation Ltd ιδρύθηκε το 2007 στη Γλασκόβη της Σκωτίας και ο πρωτοπόρος ιδρυτής και πρόεδρός της, καθηγητής Σάντι Σάλιβαν, δεν θέτει μόνον το παραπάνω ερώτημα στους ευαισθητοποιημένους “περιβαλλοντιστές”, τους δίνει και την απάντηση...

Έρχεται ως επιχειρηματίας να προσφέρει στην ανθρωπότητα την πρώτη μέθοδο “πράσινης διαχείρισης” πτωμάτων, μία εναλλακτική επιλογή μεταξύ ταφής και καύσης. Η μέθοδός του ονομάζεται “αλκαλική υδρόλυση” και συνίσταται στη διάλυση της σορού του νεκρού μέσα σε ένα "βραστό" διάλυμα νερού και καυστικής ποτάσας. Το “προϊόν” της χημικής αντίδρασης που έχει τη μορφή σκουρόχρωμου, πηχτού υγρού, μπορεί στη συνέχεια να ριχθεί στην αποχέτευση ή να χρησιμοποιηθεί ακόμα και ως λίπασμα σε καλλιέργειες...

Σύμφωνα με τον ιδρυτή της Resomation Ltd, η μέθοδος της υδρόλυσης -που εφαρμόζεται στη συσκευή Resomator την οποία κατασκευάζει η εταιρεία του- είναι σαφώς πιο φιλική προς το περιβάλλον από ό,τι η καύση, καθώς μειώνει κατά το ένα τρίτο τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ενώ καταναλώνει επτά φορές λιγότερη ενέργεια για να παράξει το ίδιο “έργο”.

Ωστόσο, γεγονός είναι πως κανένα νέο “προϊόν”, ειδικά αν είναι πολύ “προχωρημένο”, δεν περπατά στην αγορά αν δεν δημιουργηθεί η κατάλληλη κουλτούρα, μια lifestyle τάση που θα υποστηρίζει την προσφορά και θα αυξάνει τη ζήτηση... Υπ' αυτή την έννοια, άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες "πρωτοβουλίες".

Το σχετικό site www.cremate-me.net μας προσκαλεί να γνωρίσουμε την Έιμι, μια 34χρονη Βρετανίδα που εργάζεται σε επενδυτική τράπεζα και η οποία λίγες ώρες μετά το θάνατό της (όπως η ίδια έχει αποφασίσει) θα εξαχνωθεί σε ένα καφέ, παχύρευστο υγρό σαν ορυκτέλαιο, που θα μυρίζει έντονα αμμωνία και θα καταλήξει στο αποχετευτικό σύστημα του Λονδίνου... Την Έιμι τη διακρίνει μια ισχυρή οικολογική συνείδηση και συμπεριφορά. Πηγαίνει στη δουλειά της με ποδήλατο, δεν τρώει κρέας και είναι φανατική της ανακύκλωσης. Η αφοσίωσή της στο περιβάλλον είναι τέτοια που δεν ενδιαφέρεται μόνον να ζήσει “πράσινα”. Θέλει και να πεθάνει “πράσινα”...

Του Ν.Κυριακίδη.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Αυγή".