Κάιν και Αβελ στο Βίτσι.

Πάνω σε έναν βράχο στο Βίτσι, που ανθρώπου μάτι δεν τον φτάνει, αδελφός συνεχίζει να σκοτώνει αδελφό! Καμιά σημασία δεν έχει για τον μικρό χρυσαετό ότι ο εμφύλιος εκεί πάνω τερματίστηκε το 1949. Αυτή είναι ιστορία των ανθρώπων...


Οι αδελφοκτόνοι Χρυσαετοί!

Ενας μόνο μικρός χρυσαετός έχει απομείνει και είναι ο μόνος που ταϊίζεται πια από τους γονείς του!

Το αετόπουλο όμως, υποχωρήσεις και ανακωχές με όσα προστάζει η φύση του δεν κάνει. Γι' αυτό, τον πρώτο φόνο της ζωής του θα τον κάνει εκεί, ενώ ακόμα είναι μικρό και πάλλευκο, σαν το χιόνι του βουνού που γεννήθηκε.

Ο μικρός χρυσαετός θα σκοτώσει για τα δύο μέτρα γης που ορίζει μια φωλιά, για ένα κουφάρι χελώνας, για το προνόμιο να είναι ο μόνος που θα πετάξει κάποτε στον ουρανό...

Και ο πρώτος φόνος της ζωής του, θα είναι ο ίδιος του ο αδελφός! Ετσι γινόταν από πάντα στη γενιά των χρυσαετών, έτσι και θα συνεχίσει να γίνεται για όσο θα υπάρχουν...

Ορος Βέρνο (Βίτσι) στα 1.800 μέτρα υψόμετρο, μια μέρα της άνοιξης. Ο αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας Τριαντάφυλλος Δασούλας καταφέρνει τυχαία να φτάσει σε μια κόχη του βουνού, που ακόμα και οι ντόπιοι ορεσίβιοι απέφευγαν. Τα άσκαστα βλήματα και τα παλιά ναρκοπέδια του εμφυλίου που βρίσκονται ακόμα "ενεργά" στην περιοχή, δεν επιτρέπουν ούτε τώρα τα πολλά πέρα-δώθε των ανθρώπων.

Η ανακάλυψη...
Ενταγμένος σε μια στρατιωτική μονάδα ραντάρ στο Βίτσι, δεινός αναρριχητής, έμπειρος κυνηγός και αθλητής μεγάλων αποστάσεων, ο Τριαντάφυλλος προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την υπηρεσιακή "ανία" με μεγάλες περιπλανήσεις στην άγρια ερημιά που απλώνεται γύρω από τη μονάδα του.

Ο πρώτος φόνος της ζωής του, θα είναι ο ίδιος του ο αδελφός! Ετσι γινόταν από πάντα στη γενιά των χρυσαετών.

Και όταν ανακάλυψε τυχαία τη φωλιά των χρυσαετών με τους δύο νεοσσούς, στις επικίνδυνες αναρριχήσεις του άρχισε να κουβαλάει μαζί του και μια φωτογραφική μηχανή, για να αποτυπώσει -και να μας εμπιστευτεί- μια σειρά σπάνιων φωτογραφικών ντοκουμέντων...

Η αρχή έγινε τελείως αναπάντεχα:

- "Καθώς σκαρφάλωνα τα τελευταία δύσκολα μέτρα, ένας αετός πετάχτηκε ξαφνικά από το πουθενά, κόβοντας στην κυριολεξία την ανάσα μου. Πέταξε ψηλά και άρχισε να κάνει κύκλους γύρω μου, ενώ εγώ παρατηρούσα έκπληκτος δυο μεγάλα αβγά στο μέσον της φωλιάς, που ήταν κατασκευασμένη κυρίως από κλαδιά και άχυρα. Δυο νέοι χρυσαετοί ετοιμάζονταν να έρθουν στη ζωή..."

Ο Τ. Δασούλας στην ανάβασή του για τη φωλιά!

Γύρω στις 45 ημέρες διαρκεί η επώαση των αβγών του είδους, αλλά πλέον τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους.

Ο Τριαντάφυλλος ήταν τυχερός και είχε ανακαλύψει τη "σωστή" φωλιά, από τις 2-3 εναλλακτικές θέσεις φωλιάσματος που κατασκευάζουν συνήθως τα ζευγάρια των χρυσαετών μέσα στη ζώνη της επικράτειάς τους, που εκτείνεται από 20 έως 33 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Από τότε, όποτε μπορούσε βρισκόταν εκεί! Εκεί και όταν γεννήθηκαν οι νεοσσοί, εκεί και όταν οι γονείς απίθωναν πάνω στη φωλιά τη λεία τους για να τραφούν τα αετόπουλα, εκεί όταν εξελισσόταν ο αδελφοκτόνος εμφύλιος, εκεί και όσο ο "νικητής" μεγάλωνε μέχρι να εγκαταλείψει για πρώτη φορά την ασφάλεια της φωλιάς.

Τα αβγά λίγο πριν εκκολαφθούν οι νεοσσοί!

Προσπαθώντας να μην ενοχλήσει, απλός και αμέτοχος παρατηρητής ως όφειλε...

- "Τα ίχνη του χειμώνα δεν είχαν χαθεί ολότελα, καθώς στα 1.900 μέτρα υπήρχε ακόμα χιόνι, ενώ συχνά τις νύχτες έπεφτε παγετός. Η αετοφωλιά πάντως έδειχνε τελείως αδιάφορη στα χιόνια και τους πάγους με τον ανατολικό προσανατολισμό της και την προστατευμένη θέση που βρισκόταν", λέει ο ίδιος.

Τελείως αμέτοχος κρατήθηκε ο Τριαντάφυλλος και όταν μέσα στη φωλιά άρχισε να ξετυλίγεται το δράμα...

Ο νόμος...
Στους χρυσαετούς, είναι νομοτελειακό ότι μόνο ένας από τους νεοσσούς θα επιβιώσει. Ο άλλος είναι καταδικασμένος να πεθάνει, συνήθως από το ράμφος του "κυρίαρχου" αδελφού του! Το ίδιο γίνεται και με τον κραυγαετό, και με τον στικταετό, και με τα άλλα είδη αετών.

Η αδελφοκτονία δεν έχει ακόμα αρχίσει, αλλά ποιος είναι ο κυρίαρχος νεοσσός φαίνεται...

Μη βιαστείτε όμως να κρίνετε αυτήν την αδελφοκτονία με ανθρωποκεντρικά κριτήρια... Τα δύο αβγά γεννιούνται με διαφορά 3-5 ημερών μεταξύ τους, γιατί από την αρχή κιόλας το δεύτερο αβγό αποτελεί για τους γονείς μια "ρεζέρβα", σε περίπτωση που το πρώτο αποδειχτεί κλούβιο.

Επειδή η επώαση αρχίζει αμέσως με τη γέννηση του πρώτου αβγού, οι νεοσσοί δεν εκκολάπτονται ταυτόχρονα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το νεαρότερο να μην μπορεί να ανταγωνιστεί το μεγαλύτερο στη διεκδίκηση της τροφής, ούτε και σε δύναμη.

Ετσι, είτε παθαίνει από ασιτία είτε από τις επιθέσεις του αδελφού του.

Ο κυρίαρχος νεοσσός ραμφίζει και στο τέλος σκοτώνει τον αδελφό του.

- "Πρέπει να ήταν η δεύτερη εβδομάδα που παρακολουθούσα τη φωλιά, όταν το ένα αετόπουλο άρχισε να τσιμπάει το άλλο με μανία. Αυτό συνεχίστηκε για μέρες, χωρίς οι γονείς να παρεμβαίνουν. Ακόμα και όταν το ένα πέθανε, το κυρίαρχο αετόπουλο συνέχισε να ραμφίζει το κουφάρι του αδελφού του. Θεώρησα μάταιη την οποιαδήποτε επέμβασή μου και συνέχισα τη φωτογράφηση... Τότε μάλιστα το αετόπουλο που είχε πια νικήσει άρχισε να τσιρίζει, και ήταν η πρώτη και η μοναδική φορά που ένας από τους δύο μεγάλους χρυσαετούς πραγματοποίησε ξαφνική εφόρμηση προς το μέρος μου, φτάνοντας στα 40 περίπου μέτρα από τη φωλιά.

Ευτυχώς, αποθαρρύνθηκε από το ξύλο που κρατούσα και από τις φωνές μου..." Εχοντας κερδίσει την πρώτη μεγάλη μάχη της επιβίωσής του, ο μικρός χρυσαετός συνέχισε να μεγαλώνει μόνος μέσα στη φωλιά, αλλάζοντας φτέρωμα ανάλογα με το στάδιο της ανάπτυξής του. Αν και το πλήρες ενήλικο φτέρωμά του θα το αποκτήσει στον 4ο έως 7ο χρόνο της ενήλικης ζωής του, η σταδιακή μεταμόρφωσή του από νεοσσό... σε χρυσαετό απεικονίζεται χαρακτηριστικά στις φωτογραφίες του Τριαντάφυλλου.

- "Μετά τον πρώτο κιόλας μήνα, το αετόπουλο έπαιρνε επιθετική στάση κάθε φορά που με έβλεπε να το φωτογραφίζω, ανοίγοντας τα φτερά και το ράμφος του", θυμάται ο ίδιος. Σε όλο αυτό το διάστημα, οι δύο γονείς συνέχιζαν να τροφοδοτούν τη φωλιά με τη λεία των κυνηγετικών τους εξορμήσεων στη ζώνη της επικράτειάς τους: λαγοί, κουνάβια, πέρδικες, φίδια, σκαντζόχοιροι και χελώνες αποτελούσαν το καθημερινό "σιτηρέσιο" του μικρού αετού.

Το αετόπουλο πρωτοπέταξε τελικά στις 17 Ιουλίου... Ηταν ένα αβέβαιο πέταγμα, ένα μετέωρο "βήμα" στο κενό, που για τον χρυσαετό βέβαια είναι η ίδια η φύση του. Υστερα από αυτό, τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο για το νεαρό αετόπουλο.

Κουνάβια και λαγοί αποτελούν τη... δίαιτα του μικρού χρυσαετού.

Ο Τριαντάφυλλος ήταν και εκείνη την ημέρα εκεί, για να δει με τα μάτια του τη στιγμή της "γέννησης" ενός νέου κυνηγού. Οσο θα μεγαλώνει, ο χρυσαετός της ιστορίας μας θα διανύει όλο και πιο μεγάλες αποστάσεις για να εξασφαλίσει μόνος του την τροφή του. Για να το πετυχαίνει αυτό χωρίς να σπαταλάει ενέργεια, θα χρησιμοποιεί τα ανοδικά ρεύματα του αέρα.

Με τα φτερά ανοιχτά θα ισορροπεί πάνω σε αυτά τα ρεύματα, σαν ένας καβαλάρης του ανέμου. Με άνοιγμα φτερών 2,5 μέτρα περίπου, δεν θα δυσκολευτεί καθόλου. Τα κόκαλα του σκελετού του είναι κούφια, ενώ το συνολικό βάρος του σκελετικού του συστήματος είναι μισό από το βάρος των φτερών του.

Διάφορες φάσεις από την ανάπτυξή του, πριν πετάξει για πρώτη φορά!

Θα μπορεί να διακρίνει την κίνηση ενός λαγού σε απόσταση μεγαλύτερη του 1,5 χιλιομέτρου, ενώ η ταχύτητα της βουτιάς του προς το θήραμα θα αγγίζει τα 200 χιλιόμετρα την ώρα... Επειτα θα αναλαμβάνουν τα νύχια και το ράμφος του.

Το ίδιο ράμφος που έκανε τον πρώτο του φόνο, μόλις 14 μέρες από τη γέννηση του αετόπουλου...

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Οι χελώνες αποτελούν το 90% της δίαιτας των χρυσαετών κατά τους θερινούς μήνες. Επειδή μάλιστα ούτε και το ράμφος ενός χρυσαετού δεν επαρκεί για να σπάσει το καύκαλο μιας χελώνας, οι γονείς τις σήκωναν και τις έριχναν από ψηλά στα βράχια των γύρω γκρεμών, πριν τις φέρουν ως τροφή στο μικρό τους.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΙΛΑΚΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΔΑΣΟΥΛΑΣ

*****************************

Αναδημοσίευση από εδώ: ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟΙ ΧΡΥΣΑΕΤΟΙ