Υστερα από 45 χρόνια απουσίας εμφανίστηκαν στη λίμνη των Ιωαννίνων ένα ανήλικο και πέντε ενήλικα πτηνά!
Αποτελεί την πιο «καυτή» είδηση μεταξύ των ελλήνων bird watchers (παρατηρητές πουλιών). Στη λίμνη των Ιωαννίνων (Παμβώτιδα) για πρώτη φορά εφέτος εμφανίστηκαν γερανοί, προς μεγάλη έκπληξη των υπαλλήλων του Φορέα Διαχείρισης της λίμνης, των μελών της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και των πολιτών της πόλης.
«Οι γερανοί δεν ξεχειμωνιάζουν στην Ελλάδα. Φωλιάζουν στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες (Φινλανδία, Ρωσία κ.α.) και τον χειμώνα κατεβαίνουν στην Ισπανία ή στη Γαλλία. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχουν παρατηρήσεις για ξεχειμώνιασμα γερανών. Μπορεί να περνούν κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης, αλλά δεν μένουν. Γι΄ αυτό αποτελεί πολύ σημαντικό γεγονός η εμφάνιση πέντε ενήλικων πουλιών και ενός ανήλικου στην περιοχή μας» λέει η κυρία Καλλιόπη Στάρα , μέλος της τοπικής ομάδας της Ορνιθολογικής Εταιρείας στα Γιάννινα.
Τελευταία φορά γερανοί φώλιασαν στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ηταν στο Δέλτα του Εβρου, σύμφωνα με την κυρία Ρούλα Τρίγκου από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. «Στην οριστική διακοπή του φωλιάσματος του είδους στην περιοχή της Θράκηςφαίνεται ότι συντέλεσαν τόσο τα έργα αποξήρανσης στο δέλτα του ποταμού, τα οποία πραγματοποιήθηκαν εκείνη την περίοδο, όσο και η κλιμάκωση του κυνηγιού» επισημαίνει η ίδια.
Μία από τις σημαντικότερες απειλές για τους γερανούς, όπως και για όλα τα πουλιά των υγροτόπων, είναι η απώλεια των βιοτόπων τους. Τα... διαβατάρικα αυτά πουλιά είναι περαστικά από τη χώρα μας την περίοδο της μετανάστευσης. Τότε μπορεί να τα δει κανείς να περνούν συχνότερα από το Αιγαίο, την Ανατολική και Βορειοανατολική Ελλάδα, αλλά σπανίως από τη Δυτική.
Οι γερανοί έφθασαν στα πλημμυρισμένα λιβάδια του Κατσικά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και παρέμειναν στο ίδιο σημείο έως και τις 5 Ιανουαρίου. Είναι εντυπωσιακά πτηνά και βαδίζουν αργά, με ιδιαίτερη χάρη. Τρομάζουν όμως πάρα πολύ εύκολα. «Ετσι τις ημέρες που παρέμειναν στου Κατσικά εγκατέλειπαν τα ξημερώματα, με την πρωινή ομίχλη, την περιοχή όπου κούρνιαζαν τα βράδια, με άγνωστο προορισμό, για να τραφούν με την ησυχία τους σε κατάλληλα φυσικά λιβάδια ή χωράφια» επισημαίνει η κυρία Στάρα.
Τις τελευταίες ημέρες εγκατέλειψαν τα λιβάδια της ανατολικής Παμβώτιδας, ίσως διότι ενοχλήθηκαν από τα... φώτα της δημοσιότητας που έπεσαν ξαφνικά επάνω τους. Γι΄ αυτό τα μέλη του Φορέα και της Ορνιθολογικής παρακαλούν όποιον εντοπίσει τους γερανούς να μην αποβιβαστεί από το αυτοκίνητό του και να μην προσπαθήσει να τους προσεγγίσει για να τους δει καλύτερα ή να τους φωτογραφίσει καθώς το πιθανότερο είναι να εγκαταλείψουν την περιοχή και να εξαντληθούν άσκοπα φτεροκοπώντας.
Θεωρείται το πιο σπάνιο είδος πουλιού που έχει εμφανιστεί στην Παμβώτιδα τα τελευταία χρόνια και προστατεύεται αυστηρά τόσο από την εθνική όσο και από τη διεθνή νομοθεσία. Η μείωση της λαθροθηρίας και οι έντονες βροχοπτώσεις οδήγησαν εφέτος πολλά είδη - εκατοντάδες υδρόβια και πάπιες, ερωδιοί, καλημάνες, βαρβάρες και για πρώτη φορά σταχτόχηνες- στις πλημμυρισμένες περιοχές Ανατολής- Καστρίτσας- Κατσικά, τις οποίες επέλεξαν και οι γερανοί για να ξεχειμωνιάσουν.
«Οι γερανοί θεωρούνται αγγελιοφόροι των θεών, πουλιά της ευτυχίας και της μακροζωίας σύμφωνα με τις παραδόσεις των λαών της Ιαπωνίας και της Κίνας, άγρυπνοι φρουροί των νόμων της μοναστικής ζωής για τους χριστιανούς» λέει η κυρία Στάρα. Γι΄ αυτό η τοπική ομάδα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας στα Γιάννινα, καθώς και οι κάτοικοι της πόλης θεωρούν τους γερανούς καλό οιωνό για τη δημιουργία του ορνιθολογικού πάρκου Παμβώτιδας και την αποκατάσταση των υγροτοπικών εκτάσεων της περιοχής.
Οταν πετούν οι γερανοί...
Ο γερανός (Grus grus) ανήκει στην οικογένεια των γερανίδων (Gruidae). Για την Ελλάδα αποτελεί σπάνιο μεταναστευτικό είδος πουλιού, το οποίο συναντάται σποραδικά και μόνο σε μικρές ομάδες ή μεμονωμένα. Πρόκειται για ένα από τα πιο εντυπωσιακά πουλιά των υγροτόπων, καθώς είναι ψηλό (115 εκατοστά), με πολύ μακριά πόδια και λαιμό, τα οποία είναι χαρακτηριστικά όταν πετάει. Εχει σταχτί χρώμα με μαύρο στον λαιμό, στο κεφάλι και στις άκρες των φτερούγων. Τα εσωτερικά φτερά των φτερούγων είναι πολύ μακριά και τον βοηθούν να πετάξει. Σχηματίζουν μια μαυριδερή φούντα, καλύπτοντας την ουρά του. Χαρακτηριστική επίσης είναι η κόκκινη «βούλα» στο επάνω μέρος του κεφαλιού του.
Είναι δειλός και προσεκτικός, βαδίζει αργά αλλά με χάρη. Οταν διαισθανθεί κίνδυνο, τεντώνεται κατακόρυφα και σηκώνει τον μακρύ λαιμό του. Το κοπάδι των γερανών πετάει σε σχηματισμό V ή ευθείας γραμμής, αργά αλλά με δυνατά φτεροκοπήματα. Η φωνή του είναι ένα διαπεραστικό σάλπισμα.
ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ
***********************
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Το Βήμα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου