.jpg)
Είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδας. Χτισμένη σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκους των Κραβάρων και τις ελατοσκέπαστες απολήξεις των Βαρδουσίων. Η Ανω Χώρα (μέχρι το 1928 Μεγάλη Λομποτινά) είναι το σημείο αναφοράς για την Ορεινή Ναυπακτία. Πρωτεύουσα του Δήμου Αποδοτίας και αγαπημένος προορισμός του Σαββατοκύριακου, διαθέτει πολύ καλές υποδομές.
Υπήρξε σημαντικός οικισμός με ανεπτυγμένη οικονομία από τον 15ο αιώνα. Σήμερα εδώ κατοικούν περίπου 400 άνθρωποι, ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
Υπήρξε σημαντικός οικισμός με ανεπτυγμένη οικονομία από τον 15ο αιώνα. Σήμερα εδώ κατοικούν περίπου 400 άνθρωποι, ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
Εδώ ξυπνάς ανανεωμένος, ο καθαρός αέρας από τα έλατα γεμίζει τα πνευμόνια. Αν ο καιρός είναι ζεστός, η κεντρική πλατεία θα έχει ήδη τα τραπεζάκια της γεμάτα. Θα καθίσεις για καφέ μαζί με τους υπόλοιπους, εκεί, στο κέντρο του χωριού, και θα χαζέψεις τον κόσμο να βγαίνει από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
Περπατώντας στα πλακόστρωτα σοκάκια θα θαυμάσετε την τοπική αρχιτεκτονική του χωριού, το απίστευτου κάλλους φυσικό τοπίο και θα απολαύσετε τη φιλοξενία των ντόπιων. Στην πλατεία υψώνεται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευή και πλάι της ο θρυλικός «Καρνάβαλος». Το ηρωικό λεωφορείο, πολύ καλά συντηρημένο, μέχρι το 1983 έκανε δρομολόγια από τη Ναύπακτο, στην Ασπριά, την Ανω Χώρα και την Αμπελακιώτισσα. Αν μιλήσετε μάλιστα με τους γέροντες του χωριού, θα σας πουν για τις διαδρομές, που σε αρκετές περιπτώσεις διαρκούσαν όλη τη μέρα, για τον οδηγό του Κωνσταντίνο Χρυσανθόπουλο (γνωστό και ως Λωρίδα), αλλά και δεκάδες ιστορίες για τις διαδρομές του «Καρνάβαλου», αρκετές από τις οποίες βρίσκονται αποτυπωμένες στον χώρο γύρω από το λεωφορείο.
Η Ανω Χώρα είναι γνωστή και για τις γιορτές τσίπουρου και κάστανου, που διοργανώνονται κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη, στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Είναι μια γιορτή με ρίζες στο μακρινό παρελθόν και αν τύχει και βρεθείτε εδώ εκείνη την εποχή θα ζήσετε μια αξέχαστη εμπειρία. Μόλις αρχίσει να σουρουπώνει, τα καζάνια με το τσίπουρο και οι φουφούδες με τα κάστανα παίρνουν φωτιά. Οι τοπικοί οργανοπαίκτες αρχίζουν να παίζουν και οι γυναίκες του χωριού σερβίρουν τους μεζέδες που έχουν ετοιμάσει για την περίσταση.
ΕΝΑΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΕΣ...
Πανέμορφη φύση περιβάλλει την Ανω Χώρα Ναυπακτίας. Αξίζει να περπατήσετε στα μονοπάτια, να οδηγήσετε στους χωματόδρομους, να αναπνεύσετε καθαρό αέρα και να συλλέξετε εικόνες. Ακολουθώντας τους κεντρικούς ασφαλτόδρομους θα επισκεφθείτε τα γύρω χωριά όπως την Αμπελακιώτισσα με το ομώνυμο μοναστήρι, τον Πλάτανο, τη Γραμμένη Οξυά. Επίσης, την τεχνητή Λίμνη του Εύηνου και τα όμορφα χωριά που βρίσκονται γύρω της.
Ιδανική και για εκτός δρόμου διαδρομές (εκτός από την περίοδο του χειμώνα, που το χιόνι είναι πυκνό) είναι ολόκληρη η περιοχή, καθώς υπάρχουν ακόμη χωριά που συνδέονται με χωματόδρομους, οι οποίοι βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση.
Γύρω από το χωριό θα βρείτε δεκάδες μονοπάτια που οδηγούν μέσα στα δάση καστανιάς και έλατου, διασχίζουν ρεματιές και φτάνουν στα γύρω χωριά. Πριν από πολλά χρόνια το ΤΕΙ Μεσολογγίου επιμελήθηκε ένα μεγάλο δίκτυο μονοπατιών, μήκους περίπου 25 χλμ., που ξεκινούν από την Ανω Χώρα και είναι ουσιαστικά τα παλιά καλντερίμια που ένωναν τα χωριά πριν από τη διάνοιξη των δρόμων.
Εγκαταλείφθηκαν όμως μετά την κατασκευή τους και αρκετά από αυτά βρίσκονται σε κακή κατάσταση σήμερα (δεν έχουν σήμανση, έχουν κλείσει από τη βλάστηση ή έχουν υποστεί κατολισθήσεις).
Τα δημοφιλέστερα είναι αυτά που διασχίζουν το ρέμα του Κάκαβου και οδηγούν στην Κάτω Χώρα, αλλά και την Αμπελακιώτισσα.
Η Μονή Αμπελακιώτισσας.
Περπατώντας στα πλακόστρωτα σοκάκια θα θαυμάσετε την τοπική αρχιτεκτονική του χωριού, το απίστευτου κάλλους φυσικό τοπίο και θα απολαύσετε τη φιλοξενία των ντόπιων. Στην πλατεία υψώνεται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευή και πλάι της ο θρυλικός «Καρνάβαλος». Το ηρωικό λεωφορείο, πολύ καλά συντηρημένο, μέχρι το 1983 έκανε δρομολόγια από τη Ναύπακτο, στην Ασπριά, την Ανω Χώρα και την Αμπελακιώτισσα. Αν μιλήσετε μάλιστα με τους γέροντες του χωριού, θα σας πουν για τις διαδρομές, που σε αρκετές περιπτώσεις διαρκούσαν όλη τη μέρα, για τον οδηγό του Κωνσταντίνο Χρυσανθόπουλο (γνωστό και ως Λωρίδα), αλλά και δεκάδες ιστορίες για τις διαδρομές του «Καρνάβαλου», αρκετές από τις οποίες βρίσκονται αποτυπωμένες στον χώρο γύρω από το λεωφορείο.
Η Ανω Χώρα είναι γνωστή και για τις γιορτές τσίπουρου και κάστανου, που διοργανώνονται κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη, στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Είναι μια γιορτή με ρίζες στο μακρινό παρελθόν και αν τύχει και βρεθείτε εδώ εκείνη την εποχή θα ζήσετε μια αξέχαστη εμπειρία. Μόλις αρχίσει να σουρουπώνει, τα καζάνια με το τσίπουρο και οι φουφούδες με τα κάστανα παίρνουν φωτιά. Οι τοπικοί οργανοπαίκτες αρχίζουν να παίζουν και οι γυναίκες του χωριού σερβίρουν τους μεζέδες που έχουν ετοιμάσει για την περίσταση.
ΕΝΑΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΕΣ...
Πανέμορφη φύση περιβάλλει την Ανω Χώρα Ναυπακτίας. Αξίζει να περπατήσετε στα μονοπάτια, να οδηγήσετε στους χωματόδρομους, να αναπνεύσετε καθαρό αέρα και να συλλέξετε εικόνες. Ακολουθώντας τους κεντρικούς ασφαλτόδρομους θα επισκεφθείτε τα γύρω χωριά όπως την Αμπελακιώτισσα με το ομώνυμο μοναστήρι, τον Πλάτανο, τη Γραμμένη Οξυά. Επίσης, την τεχνητή Λίμνη του Εύηνου και τα όμορφα χωριά που βρίσκονται γύρω της.
Ιδανική και για εκτός δρόμου διαδρομές (εκτός από την περίοδο του χειμώνα, που το χιόνι είναι πυκνό) είναι ολόκληρη η περιοχή, καθώς υπάρχουν ακόμη χωριά που συνδέονται με χωματόδρομους, οι οποίοι βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση.
Γύρω από το χωριό θα βρείτε δεκάδες μονοπάτια που οδηγούν μέσα στα δάση καστανιάς και έλατου, διασχίζουν ρεματιές και φτάνουν στα γύρω χωριά. Πριν από πολλά χρόνια το ΤΕΙ Μεσολογγίου επιμελήθηκε ένα μεγάλο δίκτυο μονοπατιών, μήκους περίπου 25 χλμ., που ξεκινούν από την Ανω Χώρα και είναι ουσιαστικά τα παλιά καλντερίμια που ένωναν τα χωριά πριν από τη διάνοιξη των δρόμων.
Εγκαταλείφθηκαν όμως μετά την κατασκευή τους και αρκετά από αυτά βρίσκονται σε κακή κατάσταση σήμερα (δεν έχουν σήμανση, έχουν κλείσει από τη βλάστηση ή έχουν υποστεί κατολισθήσεις).
Τα δημοφιλέστερα είναι αυτά που διασχίζουν το ρέμα του Κάκαβου και οδηγούν στην Κάτω Χώρα, αλλά και την Αμπελακιώτισσα.
Η Μονή Αμπελακιώτισσας.
Το μοναστήρι της Παναγίας Αμπελακιώτισσας είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και σύμφωνα με την πλάκα που βρίσκεται πάνω από την είσοδο χτίσθηκε το 1456 επί ηγουμένου Θεόφιλου. Η ιστορική και θρησκευτική αξία της μονής είναι τέτοια που την αποκαλούν «κιβωτό της Ναυπακτίας». Το όνομά της προήλθε από την εικόνα της Παναγίας από τα Αμπελάκια Θεσσαλίας, φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά, την οποία πέταξαν στον Πηνειό οι Τούρκοι, όταν κατέλαβαν το χωριό. Με θαυματουργό τρόπο η εικόνα βρέθηκε κρεμασμένη στα κλαδιά της βελανιδιάς που βρίσκεται πίσω από το ιερό, στις 15 Αυγούστου του 1455. Τότε χτίστηκε και το πρώτο μοναστήρι, ενώ είκοσι χρόνια μετά (το 1475) στο πλαίσιο ενός εράνου αποκτήθηκε η λάρνακα με το δεξί χέρι του Αγίου Πολυκάρπου, Επισκόπου Σμύρνης. Εκτός από τη θαυματουργή εικόνα και το χέρι του αγίου, στο μοναστήρι υπάρχουν και άλλα σημαντικά κειμήλια, όπως οστά αγίων, ένα πανέμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο και ο σπάνιος Επιτάφιος, έργο της κεντήστρας Μαριόρας από την Κωνσταντινούπολη, που δωρήθηκε στη μονή το 1735 από τον επίσκοπο Λιδορικίου, Θεόκλητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου