Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στέλνει η Ολομέλεια του ΣτΕ τον νόμο Σουφλιά για την εκτροπή του Αχελώου στο θεσσαλικό κάμπο, έργο για το οποίο διατυπώνει έντονες επιφυλάξεις ως προς το κατά πόσον εναρμονίζεται με τις κοινοτικές οδηγίες.Με καθυστέρηση 16 μηνών, το ΣτΕ έστειλε στο Ευρωδικαστήριο ερωτήματα που αφορούν στη διαχείριση, εκμετάλλευση και προστασία των υδάτινων πόρων και στην κατασκευή έργων σε προστατευόμενες περιοχές από διεθνείς συμβάσεις και τα οποία θα κριθούν από το δικαστήριο του Λουξεμβούργου.Το ΣτΕ, μάλιστα, αμφισβητεί το γεγονός ότι έγινε δημόσια διαβούλευση κατά τη διάρκεια ψηφίσματος του νόμου Σουφλιά, όπως απαιτεί η κοινοτική οδηγία.
Ανοίγει και πάλι ο δρόμος για το «πάγωμα» των έργων της εκτροπής του Αχελώου, μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο αποφάσισε να αποστείλει στο Ευρωδικαστήριο σειρά ερωτημάτων για τη συμβατότητα του νόμου Σουφλιά για την εκτροπή του Αχελώου με την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία. Δίνει, έτσι, το δικαίωμα σε όσους αντίκεινται στην εκτροπή να ζητήσουν την αναστολή των εργασιών, έως ότου αποφανθεί το Ευρωδικαστήριο, για να μη δημιουργηθούν τετελεσμένα. Ολα δείχνουν πως το τελευταίο κεφάλαιο στην εκτροπή δεν έχει ακόμα γραφτεί...
Η απόφαση του ΣτΕ δημοσιεύτηκε χθες (αρ. 3054/2009) ύστερα από πολύμηνη καθυστέρηση, κρίνοντας τρεις διαφορετικές προσφυγές από φορείς της Αιτωλοακαρνανίας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων WWF, Ορνιθολογική και Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ακολουθώντας την πρόταση της εισηγήτριας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η Ολομέλεια αποφάσισε να ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ) να αποφανθεί κατά πόσο ο τελευταίος νόμος του 2006 για την εκτροπή είναι συμβατός με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Συγκεκριμένα:
• Κατά πόσο είναι επιτρεπτή η μεταφορά νερού από μια υδατική λεκάνη σε μια άλλη, χωρίς να έχουν εκπονηθεί τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής όλης της χώρας (ο νόμος Σουφλιά ενέκρινε μόνο τα δύο που αφορούσαν την εκτροπή), καθώς και τα ευρύτερα σχέδια των περιφερειών στις οποίες ανήκουν οι λεκάνες.
• Κατά πόσο επιτρέπεται από τη νομοθεσία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων η μεταφορά νερού από μια υδατική λεκάνη σε άλλη, όταν ο σκοπός της δεν είναι μόνο η ύδρευση, αλλά και η χρήση του νερού για αρδευτικούς, ενεργειακούς και άλλους λόγους.
• Κατά πόσο είναι σύννομη η θέσπιση με νόμο της εκτροπής χωρίς να έχει προηγηθεί διαδικασία διαβούλευσης.
Με την απόφαση - σταθμό ανοίγει και πάλι ο δρόμος για το πάγωμα των έργων, καθώς όσοι αντίκεινται στο έργο νομιμοποιούνται να καταθέσουν αίτηση αναστολής των εκτελούμενων σήμερα εργασιών μέχρι να αποφανθεί το Ευρωδικαστήριο. Μια νίκη των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των φορέων της Αιτωλοακαρνανίας, που επιστρέφουν το έργο και πάλι στο σημείο μηδέν.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο αποφάσισε να αποστείλει στο Ευρωδικαστήριο σειρά ερωτημάτων για τη συμβατότητα του νόμου Σουφλιά για την εκτροπή του Αχελώου με την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία. Δίνει, έτσι, το δικαίωμα σε όσους αντίκεινται στην εκτροπή να ζητήσουν την αναστολή των εργασιών, έως ότου αποφανθεί το Ευρωδικαστήριο, για να μη δημιουργηθούν τετελεσμένα. Ολα δείχνουν πως το τελευταίο κεφάλαιο στην εκτροπή δεν έχει ακόμα γραφτεί...
Η απόφαση του ΣτΕ δημοσιεύτηκε χθες (αρ. 3054/2009) ύστερα από πολύμηνη καθυστέρηση, κρίνοντας τρεις διαφορετικές προσφυγές από φορείς της Αιτωλοακαρνανίας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων WWF, Ορνιθολογική και Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ακολουθώντας την πρόταση της εισηγήτριας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η Ολομέλεια αποφάσισε να ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ) να αποφανθεί κατά πόσο ο τελευταίος νόμος του 2006 για την εκτροπή είναι συμβατός με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Συγκεκριμένα:
• Κατά πόσο είναι επιτρεπτή η μεταφορά νερού από μια υδατική λεκάνη σε μια άλλη, χωρίς να έχουν εκπονηθεί τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής όλης της χώρας (ο νόμος Σουφλιά ενέκρινε μόνο τα δύο που αφορούσαν την εκτροπή), καθώς και τα ευρύτερα σχέδια των περιφερειών στις οποίες ανήκουν οι λεκάνες.
• Κατά πόσο επιτρέπεται από τη νομοθεσία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων η μεταφορά νερού από μια υδατική λεκάνη σε άλλη, όταν ο σκοπός της δεν είναι μόνο η ύδρευση, αλλά και η χρήση του νερού για αρδευτικούς, ενεργειακούς και άλλους λόγους.
• Κατά πόσο είναι σύννομη η θέσπιση με νόμο της εκτροπής χωρίς να έχει προηγηθεί διαδικασία διαβούλευσης.
Με την απόφαση - σταθμό ανοίγει και πάλι ο δρόμος για το πάγωμα των έργων, καθώς όσοι αντίκεινται στο έργο νομιμοποιούνται να καταθέσουν αίτηση αναστολής των εκτελούμενων σήμερα εργασιών μέχρι να αποφανθεί το Ευρωδικαστήριο. Μια νίκη των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των φορέων της Αιτωλοακαρνανίας, που επιστρέφουν το έργο και πάλι στο σημείο μηδέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου