Τα γριγρι εξαφάνισαν τα δελφίνια του Ιονίου.

Μειώθηκαν σε 15 από 150 τα δελφίνια σε μόλις 10 χρόνια
Γρι-γρι, μηχανότρατες και βιντζότρατες προκαλούν τη μεγαλύτερη καταστροφή.

Το Ιόνιο χάνει τα δελφίνια του... Μία από τις τελευταίες περιοχές της κεντρικής Μεσογείου, όπου συναντώνται κοινά δελφίνια, η θάλασσα του Ιονίου βρίσκεται αντιμέτωπη με τον άμεσο κίνδυνο του αφανισμού των σπάνιων δελφινιών από τα νερά της. Σύμφωνα με εντατική επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή, ο αριθμός των κοινών δελφινιών έχει μειωθεί από τα 150 στα 15 τα τελευταία δέκα χρόνια.
Η αρνητική τάση δεν θεωρείται συνέπεια μετανάστευσης ή μετακινήσεων ευρείας κλίμακας, αλλά αποδίδεται στην έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης. Τη μεγαλύτερη καταστροφή φαίνεται πως προκαλούν τα γρι γρι, οι μηχανότρατες και οι βιντζότρατες. Στο πλαίσιο αυτό, 10 διεθνείς και 3 ελληνικές ερευνητικές και περιβαλλοντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις απευθύνουν έκκληση ζητώντας την άμεση λήψη διαχειριστικών μέτρων της αλιείας προκειμένου να προστατευτεί ο σπάνιος οικισμός δελφινιών.
Συγκεκριμένα, ζητούν την αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας και του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την πάταξη της παράνομης αλιείας, την επιβολή χρονικών περιορισμών στην αλιεία με γρι γρι και μηχανότρατα, την πλήρη απαγόρευση της βιντζότρατας και την υιοθέτηση πιο επιλεκτικών στατικών διχτυών από όλα τα σκάφη παράκτιας αλιείας.
Το βραχύρυγχο κοινό δελφίνι είναι ένα από τα τέσσερα είδη δελφινιών που ζουν στη χώρα μας και αποτελούσε κάποτε το πιο κοινό είδος κήτους της Μεσογείου. Παρ όλα αυτά, τα τελευταία 10 χρόνια έχει επισημανθεί η δραματική μείωση του πληθυσμού του.
Η θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Λευκάδας και πέριξ του νησιού Κάλαμος ήταν ένας από τους τελευταίους θυλάκους πυκνής παρουσίας στη δυτική και ανατολική Μεσόγειο.
Τα κοινά δελφίνια είναι σπάνια ή απόντα από την κεντρική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής τάφρου, της Αδριατικής, άλλων τμημάτων του Ιόνιου, ενώ λίγα ακόμη δελφίνια εντοπίζονται στον Κορινθιακό κόλπο.
Η συγκεκριμένη περιοχή του Ιονίου φιλοξενεί επίσης την απειλούμενη μεσογειακή φώκια και τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα, ενώ αποτελεί περιοχή συγκέντρωσης γόνου μπακαλιάρου. Ως εκ τούτου έχει χαρακτηριστεί Τόπος Κοινοτικής Σημασίας NATURA 2000.

Απειλούνται με εξαφάνιση από τις ελληνικές θάλασσες προειδοποιούν οι ειδικοί.
Σε υψηλό κίνδυνο βρίσκονται τα δελφίνια που κολυμπούν στις ελληνικές θάλασσες, προειδοποιούν οι ειδικοί. Η ηχορρύπανση, η μόλυνση των υδάτων αλλά και η έλλειψη αλιευμάτων είναι οι τρεις βασικοί παράγοντες που απειλούν τα χαριτωμένα θηλαστικά. «Σε λίγα χρόνια, αν δεν λάβουμε τα μέτρα μας, εικόνες όπως αυτή με τα δελφίνια να κολυμπούν πλάι στα πλοία θα είναι απλά αναμνήσεις», λέει στα «ΝΕΑ» ο ερευνητής και υπεύθυνος θαλάσσιων ερευνών του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», κ. Θόδωρος Τσιμπίδης. Όπως επισημαίνει, παρόλο που δεν μπορεί να γίνει μία συνολική καταγραφή των δελφινιών στα ελληνικά ύδατα, την τελευταία δεκαετία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι οι πληθυσμοί τους μειώνονται και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Τα είδη των δελφινιών που είναι «μόνιμοι κάτοικοι» στις ελληνικές θάλασσες είναι: το ρινοδέλφινο, το οποίο είναι το πιο ζαβολιάρικο δελφίνι, αφού κάνει ζημιά στα δίχτυα των ψαράδων, το ζωνοδέλφινο, που είναι πελαγίσιο είδος, το σταχτοδέλφινο, το μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα είδη δελφινιών και το κοινό δελφίνι, που συναντάται τώρα πια σε πολύ μικρές ομάδες και αυτές κυρίως στο Αιγαίο. «Από τις έρευνες που κάναμε το 1993 στην περιοχή μεταξύ Επτανήσων, Αιτωλοακαρνανίας και Πελοποννήσου υπήρχαν 150- 200 κοινά δελφίνια. Πριν από τέσσερα χρόνια μειώθηκαν στα 45 και φέτος είχαμε μόλις 8», τονίζει ο κ. Αλέξανδρος Φραντζής, πρόεδρος του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος».

Η κόκκινη λίστα.

Ο αριθμός των... ελληνικών δελφινιών, όπως αναφέρει, που ξεβράζονται στις ακτές όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο. «Μόλις το τελευταίο δίμηνο είχαμε τουλάχιστον 15 περιστατικά σε ακτές από την Ικαρία μέχρι και τον Σαρωνικό. Θα πρέπει όμως να υπολογίσουμε ότι για κάθε δελφίνι που ξεβράζεται στην ακτή υπάρχουν άλλοι 30 με 35 θάνατοι δελφινιών που δεν τους παίρνουμε είδηση». Συμπληρώνει δε ότι το είδος των δελφινιών που βρίσκεται πρώτο στην κόκκινη λίστα των απειλούμενων ειδών του Διεθνούς Ινστιτούτου για τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος (ΙUCΝ) είναι το κοινό δελφίνι, ενώ «κόκκινη» περιοχή είναι το Ιόνιο Πέλαγος. Ο υπ΄ αριθμόν ένα κίνδυνος για τα δελφίνια είναι η ηχορρύπανση. «Τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους με ήχους. Η μεταξύ τους επικοινωνία όμως πλέον είναι εξαιρετικά δύσκολη λόγω των σόναρ που χρησιμοποιούνται στα σκάφη και τα αποσυντονίζουν, με αποτέλεσμα να χάνονται από τις ομάδες τους», λέει η υδροβιολόγος του «Αρχιπελάγους», κ. Αναστασία Μήλιου. Δεν είναι όμως ο μοναδικός κίνδυνος για τα δελφίνια. «Η μόλυνση των υδάτων είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τα θαλάσσια θηλαστικά, καθώς συσσωρεύουν μεγάλες ποσότητες ρυπογόνων ουσιών μέσω της τροφικής αλυσίδας». Συμπληρώνει δε ότι και η έλλειψη αλιευμάτων είναι παράγοντας που συμβάλλει στη μείωση του πληθυσμού των δελφινιών. «Η κακή αλιεία και η υπεραλιεία που παρατηρείται στην Ελλάδα δεν αφήνει τροφικά αποθέματα για τα ζώα της θάλασσας».