Από το Καρπενήσι στους Δελφούς!

Ακολουθώντας το μονοπάτι Ε4!

Τμήμα: Καρπενήσι – Κρίκελλο.
Από την Κεντρική πλατεία της πόλης ακολουθούμε τον κατηφορικό δρόμο Ν-Ανατολικά προς το αθλητικό γήπεδο. Ο δρόμος είναι σηματοδοτημένος. Στο γήπεδο κάμπτουμε προς το νότο και μπαίνουμε στον χωματόδρομο που οδηγεί προς το χωριό Καλλιθέα. Βαδίζουμε επί 2 χλμ. σε κάμπο, περνάμε από γέφυρα του Καρπενησιώτη κι αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το δρόμο προς την Καλλιθέα (1000 μ.) όπου φθάνουμε περίπου ύστερα από πορεία 1 ώρας. Μέσα στο χωριό και δεξιά από τον δρόμο μόλις μπαίνουμε, υπάρχει βρύση. Από την Καλλιθέα συνεχίζουμε σε χωματόδρομο αρχικά ΝΑ, μετά προς Ανατολάς πάντα στο ίδιο ύψος, για ν' ανεβούμε στο τέλος 100 μ. και να μπούμε στην Μυρίκη μετά από 45'. Προχωρούμε από την κάτω μεριά του χωριού και φθάνουμε στην βρύση, όπου σταματάει ο δρόμος (1100 μ.).

Από εδώ αρχίζει το μονοπάτι. Αρχίζουμε να το κατεβαίνουμε χάνοντας 180 μ. ύψος για να φθάσουμε στην γέφυρα, που περνάει πάνω από τον ρύακα Μέγα Ρέμα, οπότε αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε. Ως εδώ το μονοπάτι είχε Νότια κατεύθυνση τώρα παίρνει ΝΔ. Συνεχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το μονοπάτι ώσπου φθάνουμε στο διάσελο (ύψ.1400 μ.), όπου συναντάμε ένα δασικό δρόμο. Γυρίζουμε πάνω στο δρόμο ανατολικά και συνεχίζουμε την πορεία. Μετά 1 περίπου χλμ. ο δρόμος γυρίζει νότια για να συναντήσει μετά από άλλα 2 χλμ. τον δημόσιο δρόμο Συγκρέλλου - Κρίκελλου. Ακολουθούμε τον δρόμο αυτό σε ΝΑ - κατεύθυνση και μετά 4 χλμ. φθάνουμε στον ασφαλτωμένο δρόμο Καρπενησίου - Κρίκελλου. Τον ακολουθούμε στην ίδια κατεύθυνση και σε άλλα 2.800 μ. φθάνουμε στο Κρίκελλο. Συνολική πορεία 6 ώρες 30 πρώτα λεπτά.

Εδώ υπάρχει το ξενοδοχείο "Καλλιθέα" με 25 κρεβάτια σε δίκλινα δωμάτια, που προσφέρει πρόγευμα και φαγητό.

Εκτός από το εστιατόριο του ξενοδοχείου υπάρχει και εστιατόριο στην πλατεία του χωριού για φαγητά της ώρας. Είναι φρόνιμο να τηλεφωνεί κανείς στο ξενοδοχείο εάν θέλει να βρει έτοιμο φαγητό.

Τμήμα: Κρίκελλο – Σταυροπήγιο.

Από τα 1020 μ. που βρίσκεται το Κρίκελλο αρχίζει το μονοπάτι αρχικά μέσα από το χωριό να κατηφορίζει προς τον Κρικελλοπόταμο χάνοντας 260 μ. ύψος ως το ξύλινο γεφύρι, που περνάμε τον ποταμό (860 μ.). Εκεί το μονοπάτι από ανατολική κατεύθυνση που είχε στρέφει προς τα ΝΔ κι αρχίζει ν' ανηφορίζει περνώντας μέσα από δάσος με έλατα. Περνάμε μέσα από ένα ιδιωτικό κτήμα με διάφορες καλλιέργειες. Τώρα το μονοπάτι έχει γυρίσει νότια. Περνάμε από την ανατολική πλευρά ένα σπιτάκι κι αρχίζουμε πάλι ανεβαίνοντας μέσα από δάσος στο μονοπάτι. Σε 10' ή περίπου 200 μ. συναντάμε ένα δασικό δρόμο, που τον ακολουθούμε σε ΝΑ και μετά 250 μ. σε νότια κατεύθυνση επί 2 χλμ. Έχουμε ανέβει τώρα σε ύψος 1000 μ. Μπαίνουμε πάλι σε μονοπάτι μέσα σε δάσος κι αρχίζουμε να ανεβαίνουμε, θ' ανεβούμε άλλα 300 μ. και θα συναντήσουμε το χωματόδρομο, που συνδέει το Καρπενήσι με τους Στάβλους 1 χλμ. περίπου έξω από το χωριό.
Ακολουθούμε τον δρόμο που περνάει πάνω από το χωριό. Σε 500 μ. περίπου μετά το χωριό επάνω στο δρόμο, σε μια στροφή, υπάρχει βρύση.
Εξακολουθούμε την πορεία μας επάνω στο δρόμο, που διασχίζει ένα θαυμάσιο δάσος από υψηλά έλατα. Όταν συναντήσουμε τον δρόμο Σταυροπήγι - Λιβαδάκι κάμπτουμε ανατολικά κι ακολουθούμε τον σηματοδοτημένο δρόμο ως το Σταυροπήγι, όπου φθάνουμε σε 4 ώρες και 30' από το ξεκίνημα.
Εδώ προβλέπεται διανυκτέρευση. Υπάρχει ξενώνας με 25 κρεβάτια και καφενεία στην πλατεία του χωριού, που προσφέρουν πρωινό και φαγητά της ώρας.
Το χωριό εγκαταλείπεται τον χειμώνα. Οι κάτοικοι επιστρέφουν γύρω στις 15 Μαΐου και φεύγουν αρχές Οκτωβρίου.

Τμήμα: Σταυροπήγι – Αρτοτίνα.

Το Ε4 δεν μπαίνει μέσα στο Σταυροπήγι, αλλά ακριβώς στο Νεκροταφείο του χωριού μπαίνει σε σηματοδοτημένο μονοπάτι, που οδηγεί στο χωριό Μανδρινή. Ξεκινώντας λοιπόν από το Σταυροπήγι επιστρέφουμε στον δρόμο από όπου ήλθαμε. Σε 10' φθάνουμε στο Νεκροταφείο όπου μπαίνουμε στο μονοπάτι. Βρισκόμαστε σε ύψος 1300 μ. Αφού περπατήσουμε για λίγο στο ίδιο ύψος αρχίζουμε να κατηφορίζουμε σε ΝΑ κατεύθυνση το μονοπάτι. Σε 15' περίπου φθάνουμε στο εξωκλήσι Αγ. Ιωάννης και σε άλλα 20’ συναντάμε τον δασικό δρόμο Λιβαδακίου - Μανδρινής δίπλα στο Καψαλό-ρεμα. θα έχουμε κατέβει στα 820 μ., δηλαδή μέσα σε 35' κατεβαίνουμε 480 μ. Από εδώ πλέον ακολουθούμε γυρίζοντας ανατολικό τον δασικό δρόμο προς Μανδρινή. Πριν φθάσει στο χωριό αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από ποτάμι, που την άνοιξη έχει πολύ νερό και το πέρασμα του είναι δύσκολο.

Ο δρόμος είναι καλά σηματοδοτημένος. Υπάρχει πηγή (λίγο μετά την συνάντηση του μονοπατιού με τον δασικό δρόμο) στην αριστερή πλευρά του δρόμου.

Ύστερα από πορεία 1 ώρας περίπου φθάνουμε στην Μανδρινή, μικρό χωριό με καφενείο, που κι αυτό εγκαταλείπεται τον χειμώνα. Κατοικείται από κτηνοτρόφους μόνο, που έρχονται γύρω στις 15 Μαΐου και φεύγουν τέλος Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου. Όταν φύγει και η τελευταία οικογένεια κλείνουν το νερό από το υδραγωγείο κι οι βρύσες του χωριού δεν έχουν νερό. Η Μανδρινή βρίσκεται σε υψόμετρο 1000 μ.

Συνεχίζουμε τον δασικό δρόμο προς Λεύκα, που απέχει 7 χλμ. Κατεβαίνουμε πάλι ως τα 800 μ. για να περάσουμε ένα παραπόταμο του Εύηνου, που και το φθινόπωρο ακόμη έχει πολύ νερό. Το πέρασμα του χωρίς γέφυρα θέλει προσοχή. Ανεβαίνουμε πάλι προς Λεύκα, όπου φθάνουμε σε 1 ώρα 50'. Υπάρχει καφενείο στο χωριό, όπου μπορεί κανείς να βρει κάτι και για φαγητό. Ο κάτοχος του είναι εξαιρετικά φιλόξενος και φιλότιμος.

Εξακολουθούμε ν' ανεβαίνουμε προς το διάσελο από τον δασικό δρόμο. Εκεί που συναντάται με δρόμο, που έρχεται από άλλο χωριό από δυτικά και φαίνεται σαν φυσική συνέχεια του δρόμου, που ακολουθούμε, πρέπει να στρέψουμε ανατολικά, προσέχοντας τα σήματα. Σε λίγο φθάνουμε σ' ένα εξωκλήσι, ο δρόμος γυρίζει ανατολικά και σε 10' στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής, 1200 μ., από όπου ο δρόμος κατευθύνεται προς Γραμμένη Οξιά στο ίδιο επίπεδο στα πρώτα χιλιόμετρα για να πάρει μια μικρή κλίση προς τα κάτω προς το τέλος. Στο δρόμο υπάρχει πηγή στο μέσον περίπου της διαδρομής.

Φθάνοντας από τον δρόμο στη Γραμμένη Οξιά λίγο πριν από το Νεκροταφείο σε θέση, που σημαδεύεται από πινακίδα, βγαίνουμε από τον δρόμο κι ακολουθούμε το μονοπάτι.

Στην Γραμμένη Οξιά υπάρχει μεγάλος Κοινοτικός Ξενώνας, που λειτουργεί εποχιακά. Ακόμη μικρός ιδιωτικός για 9 άτομα, που λειτουργεί όλες τις εποχές του έτους, εστιατόριο κάτω από τον ξενώνα, που προσφέρει πρωινό και έχει φαγητά συνήθως της ώρας. Το χωριό έχει άφθονο νερό.

Για να συνεχίσουμε προς Αρτοτίνα περνάμε από την πλατεία του χωριού, όπου υπάρχει κατατοπιστική πινακίδα και μπαίνουμε στο μονοπάτι, που είναι καλά σηματοδοτημένο. Κατηφορίζουμε προς το κάτω χωριό, περνάμε έξω από την ανατολική του πλευρά και φθάνουμε σ' ένα εξωκλήσι απ' όπου περνάει και ο δρόμος προς Αρτοτίνα. Περνάμε τώρα για μερικά μέτρα τον δρόμο σε δυτική κατεύθυνση και ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι, που θα μας βγάλει πάλι στον δρόμο μπροστά στην γέφυρα του Εύηνου (Φίδαρη). Την περνάμε και ακολουθούμε τον δρόμο επί δύο περίπου χιλιόμετρα, ώσπου να φθάσουμε εκεί που αρχίζει πάλι το μονοπάτι. Η θέση υποδεικνύεται από ενδεικτική πινακίδα. Το μονοπάτι περνάει από το μοναστήρι, όπου μόνασε ο εθνικός ήρωας Αθανάσιος Διάκος. Το μονοπάτι καταλήγει πάλι στο δρόμο λίγο έξω από το χωριό.

Στην Αρτοτίνα υπάρχει μικρό ξενοδοχείο για 10 άτομα, καθώς και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επίσης κανονικό εστιατόριο και πολλά καφενεία, που προσφέρουν και πρωινό.

Το χωριό διαθέτει ταξί και υπάρχει τακτική συγκοινωνία με Άμφισσα.

Τμήμα: Αρτοτίνα - Αθανάσιος Διάκος.

Το μονοπάτι ξεκινάει από την ανατολική πλευρά της πλατείας του χωριού. Ακολουθεί τα σηματοδοτημένα δρομάκια συνεχώς κατηφορίζοντας, βγαίνει από το χωριό για να φθάσει σ' ένα ξύλινο γεφύρι, όπου περνάμε το πρώτο ρέμα, μετά από δεύτερο γεφύρι το άλλο ρέμα για να μπούμε στον δασικό δρόμο προς Αθ. Διάκο.

Περπατάμε περίπου 100 μ. πάνω σ' αυτόν και τον εγκαταλείπουμε πιάνοντας ένα σηματοδοτημένο ανηφορικό μονοπάτι, θα μας βγάλει σ' ένα οικισμό κτηνοτρόφων, αφού πρώτα μπει πάλι σ' ένα δασικό δρόμο. Πριν από τον οικισμό αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε προς τα Βαρδούσια. Περνάμε ύστερα από αρκετή ώρα από ένα εικονοστάσι, όπου κάνουμε στροφή ανατολικά και κατευθυνόμαστε προς τους βράχους της κορυφής «Κάτω Ψηλό». Όταν φθάσουμε στα 1500 μ. το μονοπάτι στρίβει προς τα ΒΑ και στο ίδιο πάντα ύψος και σε ΒΑ κατεύθυνση περνάει κοντά στα βράχια των κορυφών «Κάτω Ψηλό», «Πάνω Ψηλό», «Γιδοβούνι». Κοντά στον Καταρράκτη και σε απόσταση 2 ωρών και 45' από την Αρτοτίνα υπάρχει δροσερή, καθαρή πηγή.

Τα 2,5 χιλιόμετρα, που το μονοπάτι περνάει δίπλα στα βράχια πάνω από το δάσος, έχει κανείς μια θαυμάσια θέα πάνω στην κοιλάδα του Καρυώτικου ρέματος και τα απέναντι βουνά. Από μερικά σημεία το βλέμμα φθάνει ως πίσω στην Αρτοτίνα. Σε 50' από την πηγή εγκαταλείπουμε το μονοπάτι και κατεβαίνουμε στο νέο δασικό δρόμο Αρτοτίνας - Αθ. Διάκου και αφού μπούμε στο δρόμο φθάνουμε σε 30' στο κονάκι της «σκασμένης», όπου υπάρχει πηγή.

Συνεχίζουμε στον δασικό δρόμο έχοντας τώρα απέναντί μας τα καταφύγια των Βαρδουσίων και τον όγκο της ψιλότερης κορυφής και δεξιά μας στην «Αλογόραχη» και τις «Σούφλες». Περνάμε το Καρυότικο ρέμα, που είναι ένα από τα ρέματα που σχηματίζουν τον ποταμό Εύηνο (Φίδαρη) και έχει πολύ νερό την άνοιξη, ακολουθούμε τον δρόμο ανατολικά, μπαίνουμε σε μονοπάτι και ανεβαίνουμε στο διάσελο σε ύφος 1700 μ. όπου φθάνουμε σε 50'.

Ξαναμπαίνουμε στο δρόμο και τον ακολουθούμε ως την στροφή, περίπου 2 χλμ., όπου παίρνουμε καλά σηματοδοτημένο απότομο μονοπάτι, που μας βγάζει στον Προφήτη Ηλία. Από το διάσελο ως εδώ η πορεία κρατάει 1 ώρα. Εδώ υπάρχουν βρύσες (υψ. 1460 μ.).

Πριν από το εξωκλήσι μπαίνουμε πάλι στο μονοπάτι, που κόβεται χαμηλότερα από τον δρόμο, τον ακολουθούμε ώσπου μπαίνουμε οριστικά στο κατηφορικό μονοπάτι του Αθ. Διάκου, που φθάνουμε σε 1 ώρα.

Στην Κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχει ξενοδοχείο για 20 άτομα με εστιατόριο και καφενείο κάτω από αυτό, όπου σερβίρεται και πρωινό.

Στην πλατεία υπάρχουν και άλλα εστιατόρια και καφενεία. Υπάρχουν επίσης και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επειδή το χωριό είναι παραθεριστικό Κέντρο μπορεί τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο να είναι όλα τα δωμάτια του ξενοδοχείου νοικιασμένα. Γι αυτό είναι σκόπιμο όταν ομάδα σχεδιάζει διανυκτέρευση στο χωριό να έχει προηγουμένως τηλεφωνήσει για να εξασφαλίσει κρεβάτια.

Το ξενοδοχείο λειτουργεί όλες τις εποχές του έτους, παρόλο ότι το χωριό βρίσκεται στα 1000μ.

Τμήμα: Αθ. Διάκος – Καλοσκοπή.

Ξεκινάμε από τον Αθ. Διάκο παίρνοντας τον αμαξιτό δρόμο προς Κάτω Μουσουνίτσα. Ύστερα από 45' φθάνουμε σε σημείο, όπου ενδεικτική πινακίδα σε στύλο μας δείχνει ότι πρέπει να βγούμε από τον δρόμο και ν' ακολουθήσουμε το μονοπάτι, μέσα από το δάσος. Ακριβώς σ' αυτό το σημείο, όταν η ορατότητα είναι καλή, το θέαμα είναι συναρπαστικό. Απέναντι μας ΝΑ ορθώνονται μεγαλόπρεπες οι ορθοπλαγιές της Γκιόνας ενώ στο δεξιό μας πλάγι προς το ΝΔ οι απότομες κορυφές των Βαρδουσίων. Είναι σπάνιο θέαμα ακόμη και για ελληνικά τοπία. Συνεχίζουμε κατεβαίνοντας το απότομο μονοπάτι και φθάνουμε στην γέφυρα του Μόρνου σε 1 ώρα και 40' από το ξεκίνημα. Περνάμε την γέφυρα και προχωρούμε στον σηματοδοτημένο δασικό δρόμο φθάνοντας σε 5' σε πηγή. Συνεχίζουμε μέσα από χωραφόδρομους και μονοπάτια δίπλα στην όχθη ενός ρέματος σ' ένα σπάνιο τοπίο. Τελικά ανηφορίζουμε και σε 1 ώρα και 10 βγαίνουμε στο δημόσιο δρόμο προς Στρώμη, όπου φθάνουμε ύστερα από ακόμη 30'.

Στη Στρώμη υπάρχουν μόνο καφενεία, που μπορούν να προσφέρουν και πρόχειρο φαγητό. Όμως το χωριό εγκαταλείπεται από τα μέσα Μαΐου του επόμενου χρόνου και είναι δυνατό να βρει κανείς την άνοιξη ή το φθινόπωρο τα καφενεία κλειστά.

Από εδώ μπορεί κανείς για να πάει στην Καλοσκοπή είτε ν' ακολουθήσει τον αμαξιτό δρόμο (12 χλμ.) είτε να συνεχίσει στο Ε4. Από ένα σημείο του δρόμου μπορεί κανείς με φωτογραφική μηχανή με ευρυγώνιο φακό να φωτογραφίσει τις κορφές της Γκιόνας και των Βαρδουσίων.

Το Ε4 είναι πυκνά σηματοδοτημένο μέσα στο χωριό. Βγαίνοντας από το χωριό ακολουθούμε για ένα διάστημα ένα ποτιστικό αυλάκι, μετά αρχίζουμε κι ανεβαίνουμε, μπαίνουμε σε πλατύ φυτρωμένο μονοπάτι, φθάνουμε σ' ένα ξέφωτο (λιβάδι) σε 1 ώρα περίπου, όπου αρχίζει δασικός δρόμος.

Τον ακολουθούμε, η σηματοδότηση είναι αραιή και κυρίως όπου υπάρχουν διακλαδώσεις και σε 1 ώρα φθάνουμε πάντα ανεβαίνοντας αργά σε σηματοδοτημένη πηγή. Σε 15' φθάνουμε στην διακλάδωση προς Πανουργία και σε ακόμη ΊΟ' στη διακλάδωση του δρόμου προς Μνήματα. Μπαίνουμε τώρα στον πλατύ δρόμο που από την Καλοσκοπή οδηγεί στα διάφορα ορυχεία βωξίτου.

Εδώ είναι και το υψηλότερο σημείο αυτής της μερικής διαδρομής, (1350 μ.).

Ακολουθώντας πάντα τον αραιοσημαδεμένο αυτό πλατύ δρόμο κατεβαίνουμε ομαλά προς Καλοσκοπή. Ενδεικτικές πινακίδες σε στύλους κοντά στο χωριό μας δείχνουν από ποιο δρόμο θα μπούμε. Φθάνουμε στο χωριό σε 1 ώρα και 10' από την στιγμή που μπήκαμε στον πλατύ δρόμο.

Η Καλοσκοπή έχει υψόμετρο 1150 μ. Υπάρχει ξενοδοχείο με 12 κρεβάτια, που είναι ανοιχτό μόνο τους θερινούς μήνες και σπίτια με ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Είναι ανοικτό μόνο τους θερινούς μήνες μπορεί όμως ν' ανοίγει για ομάδες, που θέλουν να διανυκτερεύσουν.

Στο χωριό υπάρχει και το κατάστημα (μπακάλικο - καφενείο - εστιατόριο), ακριβώς επάνω στο μονοπάτι Ε4. Είναι ανοικτό από τον Απρίλιο ως το Νοέμβριο και ο ιδιοκτήτης του μπορεί να φροντίσει τόσο για το φαγητό μιας ομάδας όσο και για την διανυκτέρευση της ύστερα από συνεννόηση. Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχουν και άλλα καφενεία - εστιατόρια για πρόχειρο φαγητό.

Τμήμα: Καλοσκοπή - Επτάλοφος (Αγόριανη).

Το τμήμα αυτό της διαδρομής είναι πολύ μεγάλο και μόνο ομάδα από εξασκημένα άτομα αντοχής θα μπορέσει να το διανύσει ολόκληρο μέσα σε 9 έως 10 ώρες πορείας. Επειδή όμως το τμήμα Καλοσκοπή - 51ο χιλιόμετρο του δρόμου Λαμίας-Άμφισσας είναι κυρίως επάνω σε επαρχιακό δρόμο, που περνάει από σεληνιακά τοπία, συνιστούμε σε ομάδες ή άτομα το τμήμα αυτό, που είναι 15 χιλιόμετρα, να το κάνουν με ταξί ή λεωφορείο.

Η διαδρομή από το 51ο χλμ. ως τον Επτάλοφο είναι ορεινή μέσα από δάση ελάτων και μια από τις ωραιότερες διαδρομές του Ε4. Ως την πηγή Αργοστίλια, όπου θα φθάσει η ομάδα ύστερα από 4 ώρες και 40' πορείας, υπάρχουν ενδιάμεσα πηγές, που πρέπει όμως ο αρχηγός να τις ξέρει, γιατί δεν είναι επάνω στο μονοπάτι, ούτε σηματοδοτημένες.

Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο και πρέπει να παρακολουθεί κανείς με σχολαστικότητα τα σήματα, γιατί ακολουθεί διάφορους κατσικόδρομους, που οδηγούν σε άλλες κατευθύνσεις, γι αυτό συχνά αλλάζει από τον ένα στον άλλο. Στην αρχή μπαίνει σ' ένα καινούργιο δασικό δρόμο, που μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα θα τον εγκαταλείψει για να πάρει ένα βραχώδες μονοπάτι σε καθαρά νότια κατεύθυνση. Ύστερα θα γυρίσει ανατολικά πάντα μέσα σε δάσος, μετά νότια, μετά πάλι ανατολικά από την θέση τρία σύνορα, όπου υπάρχει ένα μεγάλο ξέφωτο, μετά πάλι νότια για να φθάσουμε ύστερα από πορεία 3 ωρών και 30' στην αρχή της βραχώδους κορυφής Γέρω - Λέκκας. Στην αρχή απότομα, αφού ως τώρα το μονοπάτι ελισσόταν σε ύψη μεταξύ 1200 και 1300 μ. ανεβαίνουμε στα 1600 μ., μετά τραβερσάρουμε την δυτική πλαγιά του Γέρω - Λέκκα χωρίς μεγάλα ανεβοκατεβάσματα για να βγούμε τελικά από την τραβέρσα αυτή και να πέσουμε σε πλατύ μονοπάτι, που θα μας φέρει στην πηγή Αργοστίλια, ύστερα από πορεία 1 ώρας και 5'.

Λίγο πριν από την πηγή φθάνουμε σε δασικό δρόμο, όπου ενδεικτικές πινακίδες μας οδηγούν πως θα πάμε στην πηγή, γυρίζοντας προς τα πίσω, και πως κατόπιν στον Επτάλοφο.

Μετά την Αργοστίλια ακολουθούμε τον δασικό δρόμο προς τον Επτάλοφο, κόβουμε μια μεγάλη στροφή από μονοπάτι και φθάνουμε στο σημείο, όπου κατάλληλο σήμα μας δείχνει ότι πρέπει ν' ακολουθήσουμε το κατηφορικό μονοπάτι μέσα από το δάσος για τον Επτάλοφο. Το μονοπάτι μας βγάζει στον δρόμο Επτάλοφου - Αράχωβας 15' πάνω από το χωριό.

Δυστυχώς ένα τμήμα του δάσους, μέσα από το οποίο περνάει το μονοπάτι, κάηκε το καλοκαίρι του 1988. Κατεβαίνοντας το μονοπάτι προς τον Επτάλοφο, έχουμε πάλι μια θαυμάσια θέα με τα σπίτια του χωριού μπροστά μας, τον όγκο του Γερω - Λέκκα αριστερά μας και τον κάμπο του Κηφισού στο βάθος, που κλείνεται από το βουνό Καλλίδρομο.

Λίγο πριν βγούμε στον ασφαλτωμένο δρόμο και μόλις περάσουμε συγκρότημα από πολυτελείς θερινές κατοικίες, υπάρχει βρύση.

Ο Επτάλοφος (Αγόργιανη) έχει πολλά ξενοδοχεία κι ενοικιαζόμενα σπίτια, γιατί γειτονεύει με το χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασού. Έχει επίσης εστιατόρια για φαγητά της ώρας, καφενεία, ζαχαροπλαστείο, φούρνο και μπακάλικο- μανάβικο. Δεν εγκαταλείπεται τον χειμώνα.

Τμήμα: Επτάλοφος (Αγόργιανη) – Δελφοί.

Το τμήμα αυτό της διαδρομής δεν είναι μόνο ωραίο, γιατί το μονοπάτι περνάει στο μεγαλύτερο του μέρος μέσα από δάση με πανύψηλα έλατα, δεν έχει προβλήματα νερού, γιατί υπάρχουν αρκετές πηγές σ' όλη την διαδρομή, αλλά είναι και εύκολο, γιατί ακολουθεί τον παλιό ημιονικό δρόμο Επτάλοφου - Δελφών χωρίς μεγάλες κλίσεις και με πυκνή σήμανση. Το τμήμα αυτό της διαδρομής που δεν υπερβαίνει τις συνολικά 6 ώρες και 30' πορείας για ομάδα με σακίδια με 10 κιλά, είναι κατάλληλο και για ημερήσιες εκδρομές σχολείων και άλλων οργανώσεων νεολαίας καθώς και ορειβατικών και πεζοπορικών συλλόγων με μέλη με μέτριες επιδόσεις.
Ξεκινούμε από τον Επτάλοφο παίρνοντας πάλι το δρόμο προς Αράχοβα, απ' όπου την προηγούμενη φθάσαμε στο χωριό. Περνούμε την πρώτη ενδεικτική πινακίδα προς Καλοσκοπή και συνεχίζουμε στον δρόμο ως την δεύτερη, που γράφει Δελφοί (15'). Εγκαταλείπουμε τον ασφαλτόδρομο και μπαίνουμε για λίγες δεκάδες μέτρα σ' ένα δασικό δρόμο. Τα σήματα του Ε4 σε λίγο μας ειδοποιούν ότι πρέπει ν' αλλάξουμε πορεία και να μπούμε στο μονοπάτι. Ανηφορίζουμε σ' ένα πλατύ μονοπάτι γεμάτο πέτρες. Σε 1 ώρα από την εκκίνηση φθάνουμε στην πρώτη πηγή. Προχωρούμε πάντα ανεβαίνοντας, περνάμε από δεύτερη πηγή, μετά από τρίτη για να φθάσουμε μετά από 1 ώρα και 25' στην τέταρτη πηγή. Εδώ πρέπει όσοι διψούν συχνά να γεμίσουν τα παγούρια τους γιατί η επόμενη πηγή είναι σε 1 ώρα.
θα περάσουμε από ένα άνοιγμα στο δάσος, θα μπούμε για λίγο σε δασικό δρόμο, θα ξαναβγούμε για να κόψουμε μια μεγάλη στροφή αναβαίνοντας στην κορυφή ενός υψώματος και κατεβαίνοντας από την άλλη μεριά, σ' ένα εικονοστάσι, θα μπούμε πάλι στον δασικό ώσπου θα συναντήσουμε εκεί κοντά πινακίδα, θα πάμε από μικρότερο δασικό ως ένα υδραγωγείο, όπου είναι η 4η βρύση.
Από εκεί συνεχίζουμε το μονοπάτι μέσα πάντα από θαυμάσιο δάσος ώσπου θα φθάσουμε στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής 1350 μ. από όπου ανοίγεται μπροστά μας το υψίπεδο των Καλλανιών.
Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ξέφωτο και 2 βρύσες με καθαρό νερό. Επίσης δεξιά σ' ένα υψωματάκι 1 εξωκλήσι και διάσπαρτες μερικές θερινές κατοικίες. Βρισκόμαστε ακόμη μέσα στον Εθνικό Δρυμό του Παρνασσού. Διασχίζουμε το οροπέδιο αυτό ακολουθώντας τα σήματα και μπαίνουμε σε πλατύ δασικό δρόμο, που τον ακολουθούμε επί σχεδόν 30'. Τα σήματα του Ε4 μας ειδοποιούν πάλι ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τον δρόμο και να μπούμε πάλι στο μονοπάτι. Το τμήμα αυτό του μονοπατιού συνεχίζει επί μεγάλο διάστημα στο ίδιο ύψος, γιατί ακολουθεί τον αγωγό υδραγωγείου, που πηγαίνει στους Δελφούς. Περίπου σε 30' αρχίζουμε να κατηφορίζουμε και σε 20' αφού βγούμε από το δάσος φθάνουμε στην τελευταία πηγή πριν από τους Δελφούς κοντά σε μια στάνη.

Συνεχίζουμε τώρα σε πλατύ μονοπάτι σε γυμνό έδαφος, που γίνεται πετρώδες και σε 20' αντικρίζουμε μπροστά μας ένα τοπίο, που μας συναρπάζει. Στα πόδια μας οι Δελφοί, πιο πέρα ο κάμπος της Άμφισσας με τους ελαιώνες του, η Ιτέα και η γαλάζια θάλασσα, που σμίγει με τον ουρανό στο βάθος του ορίζοντα.
Αφού απολαύσουμε το σπάνιο αυτό θέαμα αρχίζουμε να κατεβαίνουμε το πλατύ πανάρχαιο μονοπάτι, που ελίσσεται στην βραχώδη πλαγιά του Παρνασσού και σε 45' βρισκόμαστε μέσα στους Δελφούς.