''Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!''

Στη χώρα όπου η πολιτική και οικονομική εξουσία χάρη και στα ΜΜΕ που ελέγχει, μπορεί άκοπα (αλλά όχι και ανέξοδα...) να μεταμορφώνει το "άσπρο" σε "μαύρο" και το αντίστροφο, έμελλε να το δούμε και αυτό: Την κήρυξη της χώρας σε καθεστώς ολικής χρεοκοπίας και την κυβέρνηση να πανηγυρίζει!  Είναι η πρώτη οικονομία της ευρωζώνης που χρεοκοπεί κανονικά, χωρίς διαβαθμίσεις του τύπου της «επιλεκτικής» χρεοκοπίας και άλλες τέτοιες ανοησίες, μια που όλοι γνωρίζαμε ότι η πτώχευση ήταν εδώ.

Η αρμόδια επιτροπή της Διεθνούς Ένωσης Συμφωνιών Ανταλλαγής και Παραγώγων (ISDA) αποφάσισε αργά το απόγευμα της Παρασκευής ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε συνολικά ως κρατική δανειοληπτική οντότητα χρησιμοποιώντας τον τεχνητό όρο "Πιστωτικό γεγονός".

Δηλαδή κήρυξαν την Ελλάδα σε καθεστώς ολικής πτώχευσης και «σφυρίζουν αδιάφορα» υποστηρίζοντας ότι «Ήταν αναμενόμενο μετά το PSI»!

Το ότι ήταν αναμενόμενο το ξέραμε και το περιμέναμε: η διαδικασία του PSI θα μας οδηγούσε έτσι κι αλλιώς σε καθεστώς ολικής πτώχευσης!

Και βέβαια, όταν γραφτεί κάποτε η Ιστορία αυτών των τραγικών στιγμών που βιώνει η χώρα, ο ιστορικός του μέλλοντος θα διερωτηθεί «Γιατί η χώρα δεν πτώχευσε από μόνη της τον Μάϊο του 2010 και σύρθηκε σε μία διαδικασία εξαχρείωσης και εξαθλίωσης των πολιτών της, εκχώρησης της εθνικής της κυριαρχίας και υποθήκευσης του παρόντος και του μέλλοντός της»!

Ουδέποτε στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, τόσο πολλοί, δεν είπαν τόσο πολλά ψεύδη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα σε έναν ολόκληρο λαό.

Μια δικτατορικής μορφής κυβερνητική προπαγάνδα, τόσο της τραγικής για την χώρα κυβέρνησης Παπανδρέου, όσο και της μοιραίας κυβέρνησης Παπαδήμου, αποκοίμισε έναν ολόκληρο λαό με στόχο έναν και μόνο: Όχι την σωτηρία της χώρας, αλλά την είσπραξη των τόκων από τις ξένες τράπεζες! Είναι η πρώτη επίσημη, μεταπολεμική χρεοκοπία της χώρας (κι έχουν το θράσος να αποκαλούν τον θάνατο της χώρας που οι ίδιοι προκάλεσαν ως «αναμενόμενο γεγονός»!).

Δύο ολόκληρα χρόνια τώρα μας βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη ψυχολογική επιχείρηση εγκεφαλικής υποδούλωσης ενεός ολόκληρου λαού για να μην πτωχεύσουμε, υποτίθεται και τώρα που πτωχεύσαμε χαρακτηρίζουν το γεγονός «αναμενόμενο» και θριαμβολογούν γιατί … πέτυχε το PSI, δηλαδή καταφέραμε να δανειστούμε μέσα στην χρεοκοπία μας και να πληρώσουμε τους τόκους των δανειστών.

Τι μπορούσε να γίνει τον Μάϊο του 2010; Κατ’αρχάς μια κυβέρνηση που θα ενδιαφερόταν πραγματικά για το συμφέρον του λαού της και ένας πρωθυπουργός που θα σεβόταν τον λαό της χώρας που τον έχει εκλέξει, θα μπορούσε να διαπραγματευθεί με τέτοιο τρόπο και να εκτμεταλλευθεί το κίνδυνο της χρεοκοπίας, όταν όλοι και κυρίως οι γερμναικές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στα ελληνικά τοξικά ομόλογα. Στην χειρότερη περίπτωση ένα πιστωτικό γεγονός, δηλαδή μια πτώχευση τότε θα είχε τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα που έχει τώρα (κάπου δέκα χρόνια, τουλάχιστον εκτός αγορών), αλλά θα είχε πολύ περισσότερα θετικά στοιχεία: Θα έσβηνε μονομιάς ολόκληρο το χρέος (το οποίο τώρα εξακολουθεί πλην μερικών δεκάδων δις. να υφίσταται, βρόχος στο λαιμό της Ελλάδας)!

Φυσικά οι πάντες θυμούνται (όσο ασθενή μνήμη και να έχουν οι Έλληνες πολίτες…) ότι όλος αυτός ο πόνος και η καταστροφή που υφίστανται οι πολίτες της χώρας, προκλήθηκε για να γλιτώσουμε την πτώχευση. Τώρα που πτωχεύσαμε κανονικά και έχουμε ξεπουλήσει την χώρα, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να έχουμε πτωχεύσει.

Το ότι η Ελλάδα ήρθε και επίσημα στην θέση της Αργεντινής, αλλά με πολύ χειρότερες προϋποθέσεις ανάκαμψης (αφού αντίθετα με την Αργεντινή εμείς και θα εξακολουθήσουμε να χρωστάμε, αλλά και έχουμε υποθηκεύσει τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές στους δανειστές μας) δεν τολμά κανείς από τους σύγχρονους "Εφιάλτες" να το πει.   

Όπως εξηγεί η ISDA, όταν αρχικά ανακοινώθηκε το σχέδιο για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, πριν από λίγους μήνες, δεν υπήρχε κάποια αναφορά για τη χρήση των CACs και το σχέδιο ήταν σε εθελοντική βάση. Με βάση αυτά τα δεδομένα, η ISDA είχε αποφασίσει παλαιότερα ότι δεν υπάρχει πιστωτικό γεγονός. Την ίδια απόφαση είχε λάβει πριν από δύο εβδομάδες, καθώς η Ελλάδα δεν είχε επικαλεσθεί τις ρήτρες συλλογικής δράσης. Μετά το πιστωτικό γεγονός, επισημαίνει η ISDA, οι συμμετέχοντες στην αγορά θα διενεργήσουν μία δημοπρασία ώστε να καθορισθεί η τιμή ανάκτησης της αρχικής αξίας (recovery value) των ελληνικών ομολόγων. Αυτή η τιμή καθορίζει τα ποσά που θα πληρωθούν για τα CDS. Σύμφωνα με τον οίκο εκκαθάρισης των πιστωτικών παραγώγων, Depository Trust & Clearing Corporation, η καθαρή αξία των CDS επί ελληνικού κρατικού χρέους είναι 3,2 δισ. ευρώ (στις 2 Μαρτίου). Το καθαρό ποσό που πληρώνει ένα CDS όταν συμβαίνει ένα πιστωτικό γεγονός είναι η ονομαστική αξία του συμβολαίου μείον το recovery value. Αν για παράδειγμα, η recovery value είναι 25%, τότε το συνολικό ποσό που θα πληρωθεί θα είναι 75% επί 3,2 δις = 2,4 δισ. δολάρια.

Στις 12 Φεβρουαρίου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που στήριξαν το νέο Μνημόνιο, είπε έστω και ένας στην Βουλή ότι «Είναι αναμενόμενο να μας κηρύξουν σε καθεστώς χρεοκοπίας μετά το PSI»; Ούτε μιλιά! Άρα αν θεωρήσουμε ότι «Ήταν αναμενόμενο» όπως λένε, έκρυψαν την αλήθεια από τους Έλληνες πολίτες. Προσπάθησαν να αποκρύψουν από τους Έλληνες το ότι από σήμερα είναι και υπήκοοι ενός χρεοκοπημένου κράτους και δούλοι των τραπεζών που το  είχαν δανείσει.

Είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη πολιτική-οικονομική ιστορία που ένας κράτος παρ’ότι πτωχεύει, εν τούτοις εξακολουθεί να χρωστά τα ίδια ή και μεγαλύτερα ποσά από πριν…

Η πρώτη πράξη του γνωστού και χιλιοπαιγμένου πια θεατρικού έργου της κυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης για το «θρίαμβο» και τη «σωτηρία» της Ελλάδας άρχισε ήδη να παίζεται, για ν’ ακολουθήσει σε λίγο η επίσης πια γνωστή δεύτερη φάση: της κατάρρευσης και της χρεοκοπίας. Κι αυτή είναι και βέβαιη και σύντομη. Το ελληνικό χρέος, μετά το PSI, βρίσκεται κοντά στο 140% του ΑΕΠ, που ασφαλώς και δεν είναι βιώσιμο, ειδικά σε μια χώρα παγιδευμένη επί μακρόν στην περιδίνηση της ύφεσης και του δημοσιονομικού φαύλου κύκλου. Ήδη αυτό επιβεβαιώνεται κι από την «γκρίζα αγορά», στην οποία έχουν αρχίσει άτυπες δοσοληψίες στα νέα ομόλογα που θα εκδώσει η Ελλάδα για τους ιδιώτες επενδυτές, όπου η τιμή αγοράς είναι 17-28 λεπτά σε σχέση με ονομαστική αξία 1 ευρώ ενώ τα επιτόκια κινούνται σε ύψος 17-21%, δηλαδή μεγαλύτερο ακόμα κι από τα παλιά ελληνικά ομόλογα – σκουπίδια. Τα νέα ελληνικά ομόλογα που αντικαθιστούν τα παλαιά ελληνικά ομόλογα και πλέον θα διέπονται από το αγγλικό δίκαιο θα έχουν ημερομηνίες λήξεως το νωρίτερο το 2023 και αυτό με τη μεγαλύτερη διάρκεια λήξης, το 2042(!). Στις αγορές το συγκεκριμένο ομόλογο με τη μεγαλύτερη διάρκεια λήξης εμφανίζει μέση τιμή 23 με 25 μονάδες βάσης, που δίνει απόδοση 20%. Συγκρίνοντας το με το αντίστοιχο γερμανικό ομόλογο το spread διαμορφώνεται στις 1820 μονάδες(!) Θα αναρωτηθείτε όμως και με το δίκιο σας, τι σημασία έχουν τα spread, εφόσον έτσι κι αλλιώς θα είμαστε για μια δεκαετία εκτός των αγορών; Όταν τα 2010 και αφού είχαμε μπει στο Πρώτο Μνημόνιο, και παρόλα αυτά τα spread ανέβαιναν με ρυθμούς ιλιγγιώδεις, ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωνε ότι δεν το θεωρεί σημαντικό πρόβλημα γιατί ο δανεισμός του Ελληνικού Κράτους ήταν εξασφαλισμένος από την Τρόικα. Ακόμα ένα τεράστιο ψέμα! Ο δανεισμός του Ελληνικού Κράτους ήταν όντως εξασφαλισμένος από το πρώτο μνημόνιο. Ο δανεισμός όμως των Ελληνικών επιχειρήσεων κάθε ημέρα που ανέβαινε το spread γίνονταν ακριβότερος. Αποτέλεσμα: Οι περισσότερες Ελληνικές επιχειρήσεις δεν μπορούσαν να δανειστούν με λογικό κόστος και είτε έγιναν προβληματικές είτε έβαλαν λουκέτο. Και η αγορά βυθιζόταν και συνέχισε να τελματώνει καθημερινά...

Περίπου παρόμοιο είναι το σκεπτικό και στην συγκεκριμένη περίπτωση της απόφασης του ISDA με την οποία η ενεργοποίηση των CACs για τα ομόλογα που διέπονται από το Ελληνικό Δίκαιο θεωρείται credit event. Η χώρα χρεοκόπησε και επίσημα αφού πληρώνονται CDS. Η δήλωση του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλου «Δεν μας ενδιαφέρουν τα CDS» πρέπει να χαρακτηρισθεί εξ’ ίσου ψεύτικη ή λανθασμένη με τις αντίστοιχες δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου. Όλα τα δάνεια Ελληνικών Επιχειρήσεων ακόμα και των πιο ακμαίων και οικονομικά ισχυρών που βρίσκονται σε χαρτοφυλάκια Ελληνικών ή Ξένων Τραπεζών ακόμα και αν εξυπηρετούνται κανονικά θα πρέπει γρήγορα η αργά να « αντιστοιχιστούν» με πανάκριβα πλέον CDS. Ήτοι ακόμα ακριβότερος δανεισμός δηλαδή ακόμα πιο υψηλό κόστος παραγωγής.

Τα νέα ομόλογα που παραχωρεί στους ιδιώτες δανειστές η Ελλάδα υπόκεινται στον αγγλικό νόμο, ενώ τα ομόλογα που αντικαταστάθηκαν ανήκαν στη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλλει εθνικούς διακανονισμούς στο τροποποιημένο χρέος - και ειδικότερα στην περίπτωση που αποχωρήσει από την Ευρωζώνη – και, εφόσον οι περιστάσεις επιβάλουν να νομοθετήσει για την μετατροπή του χρέους από ευρώ σε εθνικό νόμισμα, θα βρεθεί μπροστά σε τεράστιες νομικές αντιστάσεις.

Η Ελλάδα όχι μόνο επιβαρύνεται με 20 δις χρέος παραπάνω, δηλαδή για το δάνειο των 130δις της νέας δανειακής σύμβασης έναντι των 110 δις του «κουρέματος» του PSI αλλά και με βαρύτερους όρους, αφού το συνολικό νέο χρέος των 130 δις ευρώ κατευθύνεται όχι στις κατεπείγουσες ανάγκες για την αναζωογόνηση της οικονομίας και της απασχόλησης, αλλά για την εξόφληση των δανειστών: 30 δις € άμεση πληρωμή τοις μετρητοίς, 30 δις € «επανακεφαλαιοποίηση», δηλαδή μόνο και μόνο για να μείνουν ιδιωτικές οι τράπεζες συν το χρέος με τα νέα ομόλογα, που μπορεί να προσεγγίσει ακόμα και τα 100 δις €. Με την απόφαση μάλιστα της Ευρωζώνης, μετά από πρόταση των Γερμανών, νομικά πλέον η εκπλήρωση των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας έχει προτεραιότητα σε σχέση με τις κοινωνικές και οικονομικές της ανάγκες.

Η σύνθεση του ελληνικού χρέους με το PSI και τη δεύτερη δανειακή σύμβαση αλλάζει πλήρως. Η μείωση του χρέους προς τους ιδιώτες συνδέεται με μια αντίστοιχη κι ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του χρέους προς κρατικούς πιστωτές. Μια Ελλάδα εξαρτώμενη από τις τοκογλυφικές αγορές μετατρέπεται σε μια Ελλάδα εξαρτώμενη από κρατικούς τοκογλύφους. Οι οικονομικές εξαρτήσεις και δεσμεύσεις συμπληρώνονται τώρα από ανοικτές πολιτικές εξαρτήσεις. Η Ελλάδα ως χρεώστρια, τώρα θα βρεθεί σε αντίθεση με τους πιστωτές κράτη μέλη της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θα υφίσταται τη διαρκή δημαγωγία ότι οι Γερμανοί, Φιλανδοί, Oλλανδοί φορολογούμενοι πληρώνουν για τους τεμπέληδες Έλληνες και θα βρεθεί σε ακόμη πιο δεινή θέση απομόνωσης, στοχοποίησης, «μαύρου πρόβατου» για την κρίση σε άλλες χώρες.

Τα ασφαλιστικά ταμεία – κι εκείνα που εθελοντικά δέχθηκαν κι εκείνα που αντιστάθηκαν αλλά τους επιβάλλεται το κούρεμα μέσα από τις συλλογικές ρήτρες – βγαίνουν ετοιμοθάνατα, σε συνέχεια της «περιπέτειας» των δομημένων ομολόγων αλλά και δεδομένης της μεγάλης ανεργίας που καταβαραθρώνει σήμερα τους πόρους τους. Είναι ωμή πρόκληση για τους έλληνες εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους να μην έχει προβλεφθεί μια ειδική ρύθμιση για τα ασφαλιστικά ταμεία και την ίδια στιγμή να εξαιρείται πλήρως από το «κούρεμα», η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι κρατικές ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες.

Η λύση του PSI δεν αποτελεί κρίκο σε μια διαδικασία ανακούφισης και ελάφρυνσης των βαρών στην οικονομία και την κοινωνία. Αντίθετα αποτελεί κρίκο σε μια αλυσίδα νέων βαρών, νέων πληγμάτων, νέων περιορισμών όπως έχει γίνει σαφές από τους όρους της δεύτερης δανειακής σύμβασης για τον κατώτατο μισθό, το επίδομα ανεργίας, τις απολύσεις, τις επικουρικές συντάξεις που προστίθενται στους ασφυκτικούς όρους του πρώτου μνημονίου. Αν η Ελλάδα με την πρώτη δανειακή σύμβαση οδηγήθηκε σε αποδιάρθρωση της οικονομίας και πολιορκία της κοινωνίας, με τη δεύτερη δανειακή σύμβαση που προστίθεται στην πρώτη, οδηγείται στην πλήρη διάλυση της οικονομίας και σε εκβαρβαρισμό της κοινωνίας. Σε παρατεταμένη ύφεση και διαρκή χρεοκοπία.

Πηγές: "Το Μέτωπο", "Το κουτί της Πανδώρας", "DefenceNet".